1Uciszcie się przede Mną, wyspy,[1] a narody niech zbiorą siły! Niech się zbliżą i przemówią – zbliżmy się – na sąd!
Kto kieruje biegiem wydarzeń?
2Kto [go] wzbudził na Wschodzie,[2] sprawiedliwość[3] wzywa go do swej nogi?[4] Poddaje[5] przed jego obliczem narody i podporządkowuje[6] [mu] królów? Zamienia [ich] w proch jego miecz, rozwiewa[7] jak plewę jego łuk?3Gdy[8] ich ściga, przechodzi[9] w pokoju, ścieżką na swych nogach nie przychodzi.[10]4Kto [to] uczynił i zrobił, od początku wzywa pokolenia? Ja, JHWH, jestem pierwszy i Ja też będę z ostatnimi.5Zobaczyły to wyspy i się zlękły, krańce ziemi przestraszyły się, zbliżyły się i podeszły.
Kto jest żywym Bogiem?
6Jeden drugiemu pomaga i mówi swemu bratu: Odwagi!7Tak zachęcał rzemieślnik złotnika, kujący młotem[11] bijącego w kowadło, mówiąc[12] o zgrzewie: Już dobrze! Po czym wzmocnił [to] gwoździami, aby się nie chwiało.8Lecz ty, Izraelu, mój sługo, Jakubie, którego wybrałem, potomstwo mojego przyjaciela Abrahama, (Jk 2,23)9ty, którego pochwyciłem[13] na krańcach ziemi i z jej zakątków cię powołałem, i powiedziałem[14] do ciebie: Sługą moim jesteś, wybrałem cię i cię nie odrzuciłem:10Nie bój się, bo Ja jestem z tobą, nie lękaj się, bo Ja jestem twoim Bogiem! Wzmocnię cię – tak, pomogę ci. Tak, wesprę cię prawicą mej sprawiedliwości.11Oto zawstydzą się i doznają upokorzenia wszyscy zagniewani na ciebie, będą jak nicość[15] i poginą ludzie[16] będący z tobą w sporze.12Szukać ich będziesz, lecz ich nie znajdziesz[17] – ludzi prowadzących z tobą wojnę, będą jak nicość i jak koniec ludzie toczący z tobą walkę.13Gdyż Ja, JHWH, jestem twoim Bogiem, dzierżącym twą prawicę i mówiącym do ciebie: Nie bój się, Ja ci pomogę![18]14Nie bój się, robaczku[19] Jakubie, ty, garstko[20] Izraela! Ja ci pomogę – oświadcza JHWH – a twym Odkupicielem[21] jest Święty Izraela.15Gdybym[22] zrobił z ciebie ostre sanie, nowe, z mocnymi[23] zębami, wymłóciłbyś i pokruszyłbyś góry, a pagórki zamienił w plewę.16Przesiałbyś je i uniósłby je wiatr, i rozproszyłaby je burza, lecz ty będziesz się radował w JHWH, będziesz się chlubił Świętym[24] Izraela.17Gdy ubodzy i potrzebujący szukają wody, a jej nie ma, gdy ich język usycha z pragnienia, Ja, JHWH, im odpowiem, jako Bóg Izraela ich nie opuszczę.18Otworzę rzeki na nagich wzgórzach, [a] pośród dolin zdroje, z pustyni zrobię rozlewisko, a z ziemi suchej źródła wody.19Zasadzę na pustyni cedry, akacje i mirty, i drzewa oliwne. Zaszczepię na stepie razem cyprysy, wiązy i pinie,20aby zobaczyli i poznali,[25] uchwycili i pojęli [wszyscy] razem wzięci, że ręka JHWH to uczyniła i stworzył to Święty Izraela.
Kto potrafi przepowiedzieć przyszłość?
21Przedstawcie swoją sprawę – mówi JHWH. Podajcie swoje dowody – mówi Król Jakuba!22Niech podejdą i niech nam objawią to, co ma nastąpić, o rzeczach dawnych, co było, niech opowiadają,[26] abyśmy wzięli to sobie do serca i poznali ich skutek; lub dajcie nam usłyszeć o tym, co nadchodzi!23Powiedzcie, co stanie się potem, a przekonamy się, czy jesteście bogami; tak, zróbcie coś dobrego albo złego, byśmy się przestraszyli i bali.[27]24Oto[28] wy jesteście niczym i niczym[29] są wasze dzieła; obrzydliwością jest ten, kto was obiera.25Wzbudziłem[30] na północy kogoś i przybył,[31] na wschodzie słońca kogoś, kto wzywa mojego imienia;[32] i zdeptał władców jak błoto, jak garncarz, gdy ugniata glinę.26Kto ogłaszał to od początku, tak że wiemy, i wcześniej, tak że możemy powiedzieć: Ma słuszność? Owszem, nie było głoszącego, owszem, nikogo, kto dał usłyszeć, owszem, nikt nie słyszał waszych słów.27[Ja] pierwszy [powiedziałem] Syjonowi: Oto, oto oni![33] I Jerozolimie dałem zwiastuna dobrej wieści.28Lecz gdy spojrzałem, nie było nikogo, spośród nich nie było doradcy, i zapytałem – i nie odpowiedzieli słowem.29Oto oni wszyscy są fałszem,[34] niczym[35] są ich uczynki, ich odlewy[36] są wiatrem – i pustką.