Izajasza 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I uchwyci się siedem kobiet jednego mężczyzny w tym dniu, mówiąc: Będziemy jadły własny chleb i przywdziewały własną suknię, niech tylko twoje imię będzie nad nami wzywane, zdejmij z nas naszą hańbę! (Wj 21,10; 2 Sm 12,28)2 W tym dniu Latorośl JHWH[1] stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi chlubą i koroną[2] ocalonych[3] Izraela.[4] (Lb 13,20; Lb 13,26; Pwt 1,25; 2 Krl 19,30; 2 Krl 19,31; Ezd 9,13; Ezd 9,14; Ezd 9,15; Neh 1,2; Ps 65,10; Ps 132,17; Iz 10,20; Iz 11,1; Iz 30,23; Iz 32,20; Iz 37,31; Iz 37,32; Jer 23,5; Jer 31,12; Jer 33,15; Ez 14,22; Ez 34,26; Am 9,13; Ab 1,17; Jon 3,5; Za 3,8; Za 6,12)3 I będzie ocalony na Syjonie i oszczędzony w Jerozolimie nazwany świętym – każdy wpisany dla życia w Jerozolimie.[5] (Ab 1,17; Ga 4,26; Hbr 12,22; Ap 3,12; Ap 21,2; Ap 21,10)4 Gdy Pan[6] zmyje brud[7] córek Syjonu[8] i spłucze [plamy] krwi Jerozolimy z jej wnętrza, w duchu sądu i w duchu wypalenia,[9] (2 Krl 18,27; Ps 107,25; Ps 148,8; Przyp 30,12; Iz 28,8; Iz 36,12; Łk 3,16; Jan 16,8; Kol 1,13; Hbr 6,8; Hbr 10,10)5 wówczas stworzy JHWH nad całym obszarem góry Syjon i nad jej zgromadzeniami obłok w dzień, i dym, a blask płomienia ognia w nocy, gdyż chwała będzie osłoną[10] ponad wszystkim[11] (Wj 13,21; Wj 14,19; Wj 14,24; Wj 40,34; Lb 9,15; Iz 54,4; Ap 21,9; Ap 21,22)6 i namiotem, by za dnia[12] być cieniem od upału oraz ukryciem i schronieniem przed ulewą i deszczem.