2Ukochany, modlę się, aby we wszystkim dobrze ci się powodziło i abyś był zdrów[4] – tak, jak dobrze wiedzie się twojej duszy. (Łk 5,31; Łk 7,10; Łk 15,27; 1 Tm 1,10; 1 Tm 6,3)3Ucieszyłem się bowiem bardzo, gdy bracia przychodzili i świadczyli o tobie w prawdzie, jak ty postępujesz w prawdzie. (2 J 1,4)4Nie mam większej radości niż ta, gdy słyszę, że moje dzieci postępują w prawdzie.[5] (1 Kor 4,14; 1 Tes 2,11; 1 Tm 1,2; 2 Tm 1,2; Tt 1,4; Flm 1,10)
9Napisałem coś do zgromadzenia, ale Diotrefes,[14] który z lubością im przewodzi, nie przyjmuje[15] nas. (Mt 23,6; Mk 12,38; Łk 11,43; Łk 20,46)10Dlatego, jeśli przyjdę,[16] przypomnę jego postępki, których się dopuszcza, obmawiając nas bez uzasadnienia szkodliwymi słowami, a niezadowolony i z nich, nie tylko sam nie przyjmuje braci, ale także zabrania tym, którzy chcą to czynić – i wyrzuca ich ze zgromadzenia.11Ukochany, nie naśladuj tego, co złe, ale to, co dobre. Ten, kto czyni dobrze, jest z Boga; ten, kto czyni źle, nie oglądał Boga.[17] (1 Kor 4,16; 1 Kor 11,1; 1 P 3,11; 1 P 4,11; 1 J 2,29; 1 J 3,6; 1 J 3,9; 1 J 3,10; 1 J 4,7; 1 J 4,20)12O Demetriuszu[18] wszyscy złożyli dobre świadectwo, nawet sama prawda; my również świadczymy, a wiesz, że nasze świadectwo jest prawdziwe. (Kol 4,4; 2 Tm 4,10; Flm 1,24)
Pozdrowienia
13Wiele miałem ci napisać, ale nie chcę ci pisać atramentem i trzciną. (2 J 1,12)14Spodziewam się zaś szybko cię zobaczyć, wówczas porozmawiamy osobiście.[19] (2 J 1,12)15Pokój tobie! Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów imiennie przyjaciół.[20]