1Dawid zaś zgromadził[1] ponownie trzydzieści[2] tysięcy wojowników, wszystkich doborowych z Izraela, (1 Krn 13,5)2powstał i udał się Dawid wraz z całym ludem, który był z nim, z Baale-Juda,[3] aby sprowadzić stamtąd skrzynię Bożą, która jest nazwana imieniem JHWH Zastępów, siedzącego nad cherubami. (Wj 25,22; 1 Krn 13,5)3Wieźli zatem skrzynię Bożą na[4] nowym wozie – a zabrali ją z domu Abinadaba, który leży na wzgórzu – Uzza[5] zaś i Achio,[6] synowie Abinadaba, prowadzili ten nowy wóz.[7] (Wj 25,12; Wj 25,14; Lb 4,5; Lb 4,15; Lb 7,9; Pwt 10,8; Pwt 31,9; Pwt 31,25; Joz 3,15; 1 Sm 7,1; 1 Krn 13,7)4Wzięli ją więc z domu Abinadaba, który stał na wzgórzu,[8] a w nim skrzynia Boża, Achio zaś ruszył przed skrzynią.5Dawid natomiast i cały dom Izraela tańczyli i grali przed obliczem JHWH na różnego rodzaju [instrumentach] z cyprysowego drewna, na cytrach i na harfach, i na bębenkach, i na kołatkach, i na cymbałach.6A gdy dotarli do Klepiska Nakona,[9] Uzza sięgnął[10] ku skrzyni Bożej i chwycił ją, gdyż potknęły się woły. (1 Krn 13,9)7Wówczas zapłonął gniew JHWH na Uzzę i uderzył go tam Bóg za to uchybienie,[11] tak że umarł tam przy skrzyni Bożej. (Wj 25,14; Lb 4,15)8Dawid również rozgniewał[12] się na to, że JHWH wybuchnął na Uzzę [takim] gniewem,[13] i nazwał to miejsce Peres-Uzza;[14] [tak też nazywa się ono] do dnia dzisiejszego.9Dawid przestraszył się też JHWH tego dnia i powiedział: Jak ma przyjść do mnie skrzynia JHWH?10I nie chciał Dawid skierować skrzyni JHWH do siebie, do Miasta Dawida, lecz skierował ją do domu Obeda Edomity, Gatyjczyka. (1 Krn 26,4)11I pozostawała skrzynia JHWH w domu Obeda Edomity, Gatyjczyka, przez trzy miesiące, a JHWH błogosławił[15] Obedowi Edomicie i całemu jego domowi. (1 Krn 15,25)12Gdy królowi Dawidowi doniesiono: JHWH błogosławi domowi Obeda Edomity i wszystkiemu, co do niego należy, ze względu na skrzynię Bożą, poszedł Dawid i z radością sprowadził skrzynię Bożą z domu Obeda Edomity do Miasta Dawida.13A kiedy niosący skrzynię JHWH postąpili sześć kroków, [Dawid] składał na rzeźną ofiarę cielca i tuczne zwierzę.14Tańczył też Dawid z całej siły przed obliczem JHWH, a przepasany był Dawid lnianym efodem. (Wj 15,20; Ps 30,12; Ps 149,3; Ps 150,4)15Dawid i cały Izrael sprowadzali zaś skrzynię JHWH przy okrzyku [radości] i przy dźwięku rogu.16Kiedy skrzynia JHWH weszła już do Miasta Dawida, Michal, córka Saula, wyjrzała przez okno. Zobaczyła króla Dawida, jak podskakuje i tańczy przed obliczem JHWH, i wzgardziła nim w swoim sercu.17Sprowadzili zatem skrzynię JHWH i ustawili ją na jej miejscu, w środku namiotu, który rozpiął dla niej Dawid, a Dawid złożył przed obliczem JHWH ofiary całopalne i ofiary pokoju.18A gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i ofiar pokoju, pobłogosławił lud w imieniu JHWH Zastępów.19Kazał też obdzielić cały lud i cały tłum Izraela, od mężczyzny po kobietę, każdego jedną bułką chleba, jedną bułką z daktylami[16] i jednym plackiem z rodzynek,[17] po czym cały lud rozszedł się, każdy do swojego domu. (1 Krn 16,3; 1 Krn 16,43; Oz 3,1)20Kiedy Dawid wrócił do domu, aby pobłogosławić swój dom, wyszła Michal, córka Saula, aby spotkać Dawida; powiedziała: Ale czcigodnie zachował się dziś król Izraela, który obnażył się na oczach niewolnic swoich sług, jak obnaża się tylko jakiś prostak![18]21Wtedy Dawid powiedział do Michal: Przed obliczem JHWH, który wybrał raczej mnie niż twojego ojca i niż cały jego dom, aby wyznaczyć mnie wodzem nad ludem JHWH, nad Izraelem – przed obliczem JHWH grałem i tańczyłem!22A choćbym poniżył się jeszcze bardziej niż tym razem i stał się niczym we własnych oczach,[19] to u tych niewolnic, o których mówiłaś – u nich będę poważany!23A Michal, córka Saula, nie miała ona dziecka aż do dnia swojej śmierci.