2 Samuela 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zwycięstwo nad Ammonitami i Aramejczykami

1 Potem zaś umarł król synów Ammona, a panowanie po nim objął Chanun, jego syn. 2 Wówczas Dawid powiedział: Wyświadczę łaskę Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec wyświadczył łaskę mnie. Posłał więc Dawid swoje sługi, aby za ich pośrednictwem wyrazić [Chanunowi] współczucie z powodu [śmierci] jego ojca. Tak więc słudzy Dawida przybyli do ziemi synów Ammona. 3 Jednak książęta synów Ammona powiedzieli do Chanuna, swojego pana: Czy – w twoich oczach – dla okazania szacunku twojemu ojcu Dawid wysłał do ciebie [tych ludzi] z wyrazami współczucia? Czy Dawid nie przysłał swoich sług do ciebie raczej po to, by zbadać miasto i przeszpiegować je, żeby następnie je zburzyć? 4 Chanun wziął więc sługi Dawida, zgolił im połowę brody i obciął połowę^[1] ich szat, aż do pośladków – i odprawił ich. 5 Gdy doniesiono o tym Dawidowi,^[2] wysłał [ludzi], aby spotkali [posłów], ponieważ mężczyźni ci zostali bardzo zhańbieni. Król powiedział: Zatrzymajcie się w Jerycho, aż odrosną wam brody, a potem wrócicie. 6 A gdy synowie Ammona spostrzegli, że zohydzili się^[3] Dawidowi, wysłali synowie Ammona [posłów] i wynajęli sobie Aram-Bet-Rechob i Aram-Sobę, dwadzieścia tysięcy pieszych, tysiąc ludzi od króla Maaki oraz dwanaście tysięcy ludzi z Isz-Tob.^[4] 7 Gdy Dawid o tym usłyszał, wysłał [do nich] Joaba z całym zastępem^[5] dzielnych wojowników. 8 Synowie Ammona wyszli natomiast [z miasta] i ustawili się do bitwy u wejścia do bramy. Aramejczycy z Soby, z Rechob, z Isz-Tob i z Maaki [stanęli z kolei] oddzielnie – w polu. 9 Kiedy Joab spostrzegł, że szykuje mu się front bitwy z przodu oraz z tyłu, wybrał [część] wszystkich doborowych z Izraela i ustawił [ich] naprzeciw Aramu. 10 Resztę ludu natomiast oddał w rękę Abiszaja, swojego brata, i ustawił naprzeciw synów Ammona. 11 Następnie powiedział: Jeśli Aram zdobędzie przewagę nade mną, pośpieszysz mi na ratunek, a jeśli synowie Ammona zdobędą przewagę nad tobą, [ja] pośpieszę na ratunek tobie. 12 Bądź mężny i walczmy dzielnie za nasz lud i za miasta naszego Boga, a JHWH niech czyni, co uzna za dobre w swoich oczach. 13 Potem Joab wraz z ludem, który był z nim, wyruszył do bitwy z Aramem i ci uciekli przed nim. 14 A kiedy synowie Ammona zobaczyli, że Aram uciekł, uciekli także [oni] przed Abiszajem i wycofali się do miasta. Wtedy Joab zawrócił od synów Ammona i przybył do Jerozolimy. 15 Gdy Aramejczycy zobaczyli, że zostali pobici przez Izraela, zebrali się w jedno, 16 a Hadadezer posłał i sprowadził [dodatkowo] Aramejczyków, którzy mieszkali za Rzeką.^[6] I przyszli do Chelam z Szobachem, księciem armii Hadadezera, na ich czele. 17 Kiedy doniesiono o tym Dawidowi, zebrał całego Izraela, przeprawił się przez Jordan i przybył do Chelam, a Aram ustawił się naprzeciw Dawida i stoczyli z nim bitwę. 18 I Aram uciekł przed Izraelem, a Dawid pobił z Aramu siedemset^[7] rydwanów i czterdzieści tysięcy jezdnych,^[8] Szobacha zaś, księcia jego zastępu,^[9] ugodził tak, że ten tam umarł. 19 Gdy więc wszyscy królowie, słudzy Hadadezera, zobaczyli, że padli przed Izraelem, zawarli pokój z Izraelem i służyli mu, a Aram bał się już ratować synów Ammona.