1Gdy królowa Saby[1] usłyszała wieść o Salomonie, przyszła do Jerozolimy z bardzo okazałym orszakiem, z wielbłądami niosącymi wonności, bardzo wiele złota oraz drogie kamienie, by wypróbować Salomona poprzez [stawianie] zagadek. A gdy przyszła do Salomona, omawiała z nim wszystko, co było bliskie jej sercu. (1 Krl 10,1; Mt 12,42; Łk 11,31)2Salomon zaś odpowiadał na wszystkie jej pytania, a nie było pytania, które byłoby dla Salomona za trudne i na które by jej nie odpowiedział.3Gdy więc królowa Saby zobaczyła mądrość Salomona i dom, który zbudował,4i potrawy na jego stole, i grono jego sług,[2] i sprawność jego urzędników,[3] i ich stroje, jego podczaszych i ich stroje, i jego ofiarę całopalną,[4] którą złożył w domu JHWH, zabrakło jej tchu![5] (1 Krl 10,5)5Powiedziała zatem do króla: Prawdą jest słowo, które usłyszałam w mojej ziemi o twoich wypowiedziach[6] i o twojej mądrości,6ale nie wierzyłam ich słowom, dopóki nie przybyłam i nie zobaczyły [tego] moje oczy, a przecież nie powiedziano mi [nawet] połowy. Twoja mądrość jest jeszcze większa. Przewyższasz wieść, którą usłyszałam.7Szczęśliwi twoi ludzie i szczęśliwi ci twoi słudzy, którzy stale przed tobą stają i mogą słuchać twojej mądrości.8Niech będzie błogosławiony JHWH, twój Bóg, który cię sobie upodobał [na tyle], aby cię posadzić na swoim tronie jako króla dla JHWH, twojego Boga. To dzięki miłości twojego Boga do Izraela, dla utwierdzenia go na wieki, ustanowił cię [On] nad nimi królem, abyś stosował prawo i sprawiedliwość.9Następnie dała królowi sto dwadzieścia baalów[7] złota i bardzo wiele wonności oraz drogich kamieni[8] – i nie było już takich wonności jak te, które królowi Salomonowi dała królowa Saby.10A słudzy Churama[9] i słudzy Salomona, którzy sprowadzali złoto z Ofiru, sprowadzali [też] drewno sandałowe oraz drogie kamienie.11Król zrobił wówczas z drewna sandałowego stopnie[10] dla domu JHWH i dla domu królewskiego oraz cytry i lutnie dla śpiewaków. Takich jak te nie widziano przedtem w ziemi Judy. (1 Krl 10,12; 1 Krn 26,16; 1 Krn 26,18)12Król Salomon z kolei dał królowej Saby wszystko, na co miała pragnienie i o co poprosiła, ponad to [wszystko], co przywiozła królowi. Potem zawróciła i udała się do swojej ziemi – ona i jej słudzy.
Roczne dochody Salomona
13Waga złota, które napływało do Salomona w ciągu jednego roku, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć baalów[11] złota, (1 Krl 10,14)14oprócz [dochodów] od ludzi[12] handlujących[13] i kupców dostarczających [towary], i od wszystkich królów Arabii, i od namiestników ziemi, dostarczających Salomonowi złota oraz srebra.
Przedsięwzięcia artystyczne Salomona
15Salomon zaś sporządził dwieście[14] tarcz z kutego złota[15] – na jedną tarczę wychodziło sześćset [sykli][16] kutego złota – (1 Krl 10,16)16oraz trzysta puklerzy z kutego złota – na jeden puklerz wychodziło trzysta [sykli][17] złota – i złożył je król w Domu Lasu Libanu. (1 Krl 10,16; 1 Krl 14,26)17Król sporządził też wielki tron z kości słoniowej i pokrył go szczerym złotem. (1 Krl 10,18)18Tron zaś miał sześć stopni i miał tron mocowany podnóżek ze złota, poręcze z jednej i drugiej strony miejsca do siedzenia, a dwa lwy stały obok poręczy.19Dwanaście lwów natomiast stało tam na sześciu stopniach z jednej i z drugiej strony – czegoś takiego nie zrobiono w żadnym królestwie. (Rdz 49,9)20Wszystkie naczynia do picia były u króla Salomona ze złota i wszystkie naczynia w Domu Lasu Libanu były z pełnego złota – nie było srebra, nie znaczyło ono w dniach Salomona nic,21ponieważ statki króla pływały do Tarszisz[18] wraz ze sługami Churama[19] [i] raz na trzy lata przypływały statki Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową,[20] małpy oraz pawie.[21] (2 Krn 9,12; Ps 72,10; Iz 66,19; Ez 27,12)
Popularność Salomona
22Tak więc król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi (1 Krl 3,13; 1 Krl 10,23)23i wszyscy królowie ziemi szukali oblicza Salomona,[22] aby słuchać jego mądrości, którą Bóg dał mu do serca.24[Przychodząc], przynosili oni każdy swój dar, naczynia srebrne i naczynia złote, i szaty, broń i wonności, konie i muły – [tak było] rokrocznie.
Wyposażenie wojsk Salomona
25Salomon miał cztery tysiące żłobów dla koni, rydwany i dwanaście tysięcy wierzchowców; rozmieścił je zaś w miastach rydwanów oraz przy [sobie, jako] królu, w Jerozolimie. (1 Krl 4,26; 1 Krl 10,26; 2 Krn 1,14)
Granice panowania Salomona
26Panował [on] nad wszystkimi królami od Rzeki[23] aż po ziemię filistyńską i aż po granicę Egiptu. (1 Krl 4,21)27Król naskładał w Jerozolimie tyle[24] srebra, co kamieni, a cedrów, co do ilości, naskładał tyle, co sykomor, które [rosną] w Szefeli.[25]28Sprowadzali też dla Salomona konie z Egiptu[26] i ze wszystkich [innych] ziem. (Pwt 17,16; 1 Krl 10,28; 2 Krl 7,6)
Śmierć Salomona
29Pozostałe zaś sprawy Salomona, pierwsze i ostatnie, czyż nie są one spisane wraz z[27] Dziejami proroka Natana i przy Proroctwie Achiasza Sylończyka, i w Widzeniach jasnowidza Jedo,[28] dotyczących Jeroboama, syna Nebata? (2 Sm 7,3; 2 Sm 12,1; 1 Krl 1,22; 1 Krl 11,29; 1 Krl 11,41; 1 Krl 12,15; 1 Krl 13,22; 1 Krl 14,2; 1 Krl 14,18; 1 Krl 15,29)30Salomon panował w Jerozolimie, nad całym Izraelem, przez czterdzieści lat.31Gdy Salomon spoczął ze swoimi ojcami, pochowali go w Mieście Dawida, jego ojca, a po nim zapanował Rechabeam, jego syn.