1Gdy Salomon skończył modlić się, spadł z niebios ogień i strawił ofiarę całopalną oraz ofiary rzeźne, a chwała JHWH wypełniła dom, (Wj 40,34; Kpł 9,23; Sdz 6,20; 1 Krl 18,39; 1 Krn 21,28)2tak że kapłani nie byli w stanie wejść do domu JHWH,[1] gdyż chwała JHWH wypełniała dom JHWH.3Wszyscy synowie Izraela zatem, widząc, jak spada ogień, oraz [widząc] chwałę JHWH nad domem, uklęknęli z twarzami ku ziemi, na posadzce, i pokłonili się, by uwielbić JHWH za to, że jest dobry i że Jego łaska trwa na wieki. (1 Krn 16,34; 2 Krn 5,13; Ezd 3,11; Ps 100,5; Ps 106,1; Ps 107,1; Ps 118,1; Ps 136,1; Jer 33,11)4W tym czasie król i cały lud złożyli przed obliczem JHWH ofiarę.5Król Salomon ofiarował dwadzieścia dwa tysiące cielców i sto dwadzieścia tysięcy owiec.[2] W ten sposób poświęcili, król i cały lud, dom Boży,6kapłani zaś pozostawali na swoich stanowiskach, a Lewici wtórowali do pieśni [na cześć] JHWH. [Czynili to] na instrumentach, które sporządził król Dawid, aby wielbić – kiedykolwiek Dawid wielbił za ich pomocą – JHWH za to, że Jego łaska trwa na wieki. Kapłani naprzeciw [Lewitów] dęli [w trąby], a cały Izrael stał.7Salomon poświęcił również środek dziedzińca, który był przed domem JHWH, przez to, że złożył tam ofiary całopalne oraz tłuszcz ofiar pokoju, ponieważ ołtarz z miedzi, który Salomon sporządził, nie był w stanie pomieścić ofiary całopalnej, ofiary z pokarmów[3] i z tłuszczów.8W tym zatem czasie Salomon urządził święto, przez siedem dni, a cały Izrael z nim, bardzo wielkie zgromadzenie, od Lebo-Chamat[4] po Potok Egipski.[5] (Rdz 15,18; Lb 34,5; Lb 34,8; Joz 15,4; Joz 15,47; 1 Krl 8,65; 2 Krl 14,25; 2 Krl 24,7; Iz 27,12; Ez 47,15; Ez 47,19; Ez 48,1)9W ósmym zaś dniu zwołali uroczyste zebranie, ponieważ dopełnili poświęcenia ołtarza, przez siedem dni, i święto [obchodzili] przez siedem dni.10A w dniu dwudziestym trzecim miesiąca siódmego[6] [Salomon] rozpuścił lud do ich namiotów, radosny i pokrzepiony na sercu[7] z powodu dobra, które JHWH wyświadczył Dawidowi i Salomonowi, i Izraelowi, swojemu ludowi. (Kpł 23,33; 2 Krn 30,23)
Ukazanie się PANA Salomonowi
11Gdy więc Salomon ukończył dom JHWH oraz dom królewski i powiodło mu się wykonanie wszystkiego, co przyszło Salomonowi na serce, by wykonać w domu JHWH i we własnym domu, (1 Krl 9,1)12ukazał się Salomonowi JHWH, w nocy, i powiedział do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i wybrałem sobie to miejsce na dom ofiarny. (2 Krn 1,7)13Gdy zamknę niebiosa, tak że nie będzie deszczu, lub gdy rozkażę szarańczy,[8] by objadła ziemię, lub gdy ześlę zarazę na mój lud,14a mój lud, nad którym wzywane jest moje imię, upokorzy się i [ludzie] będą modlić się, i szukać mojego oblicza, i zawrócą ze swoich złych dróg, to Ja wysłucham z niebios i odpuszczę ich grzech, i uzdrowię ich ziemię. (Jer 25,5; Jer 26,3)15Odtąd moje oczy będą otwarte, a moje uszy uważne na modlitwę w tym miejscu.16Teraz bowiem wybrałem i poświęciłem ten dom, aby było w nim moje imię na wieki, i moje oczy i moje serce będą tam [skierowane] po wszystkie dni.17Teraz zatem, jeśli będziesz postępował przed moim obliczem tak, jak postępował Dawid, twój ojciec, czyniąc wszystko, co ci przykazałem, i przestrzegając moich ustaw i praw,18to utwierdzę tron twojego panowania, tak jak to potwierdziłem przymierzem[9] Dawidowi, twojemu ojcu, gdy powiedziałem: Nie zostanie ci odcięty mężczyzna,[10] który by panował w Izraelu. (1 Krl 9,5)19Lecz jeśli odwrócicie się i porzucicie moje ustawy i moje przykazania, które wam przedłożyłem, i pójdziecie służyć innym bogom i kłaniać się im, (1 Krl 2,4)20to wykorzenię ich z mojej ziemi, którą im dałem, a ten dom, który poświęciłem dla mojego imienia, odrzucę od mojego oblicza i uczynię go przypowieścią i docinkiem u wszystkich ludów.21Ten dom, który był tak wzniosły[11] dla każdego przechodzącego, będzie spustoszony. I gdy ktoś zapyta: Za co JHWH uczynił tak tej ziemi i temu domowi? – (Mi 3,12)22wtedy mu odpowiedzą: Za to, że opuścili JHWH, Boga swoich ojców, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i uchwycili się innych bogów, kłaniali się im i służyli im – za to JHWH sprowadził na nich to całe nieszczęście.