1Joasz[1] miał siedem lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie czterdzieści lat. Jego matka miała na imię Sibia,[2] a pochodziła z Beer-Szeby. (2 Krl 12,1)2Joasz czynił to, co prawe w oczach JHWH, przez wszystkie dni kapłana Jehojady.[3] (2 Krn 22,11; 2 Krn 24,22)3Jehojada dobrał mu też dwie żony i [Joasz] zrodził synów i córki.
Odnowa świątyni
4Jakiś [czas] potem na serce Joasza wstąpił [zamiar], by odnowić dom JHWH.5Zebrał zatem kapłanów i Lewitów i powiedział do nich: Wyjdźcie do miast Judy i zbierzcie od całego Izraela srebro, by należycie, rok w rok, naprawiać dom waszego Boga. Pośpieszcie się także z tą sprawą. Lecz Lewici się nie śpieszyli.6Król wezwał więc Jehojadę, głównego [kapłana],[4] i powiedział do niego: Dlaczego nie domagałeś się od Lewitów, aby przynosili z Judy i z Jerozolimy podatek[5] nałożony przez Mojżesza, sługę JHWH, i zgromadzenie Izraela, na rzecz namiotu Świadectwa?[6] (2 Krl 12,8)7Bo bezbożna Atalia oraz jej synowie[7] wdarli się do domu Bożego i złożyli baalom również wszystkie świętości domu JHWH! (2 Krl 22,10; 2 Krn 23,17)8Król więc polecił, aby zrobiono jedną skrzynię i umieszczono ją w bramie domu JHWH, na zewnątrz. (2 Krl 12,10)9Następnie w Judzie i w Jerozolimie wydano polecenie,[8] aby wnosić dla JHWH podatek nałożony na Izraela przez Mojżesza, sługę Bożego, na pustyni.10I ucieszyli się wszyscy książęta oraz cały lud, przynosili [go] i wrzucali do skrzyni aż do [jej] napełnienia.11A kiedy – w czasie, gdy przez Lewitów przynoszono skrzynię do nadzoru królewskiego – zobaczyli oni, że srebra jest dużo, przychodził pisarz królewski oraz nadzorca [ze strony] głównego kapłana, opróżniali oni skrzynię, po czym odnosili ją i stawiali ponownie na jej miejscu – tak robiono dzień w dzień i zebrano srebra w obfitości.12Następnie przekazywali je, król i Jehojada, wykonującym pracę przy robotach w domu JHWH, i byli wynajmowani kamieniarze i cieśle, aby odnowić dom JHWH, a także rzemieślnicy [pracujący] przy żelazie i miedzi, aby naprawić dom JHWH.13Wykonujący pracę pracowali tak, że w ich rękach odnowa postępowała, doprowadzili dom Boży do właściwego mu stanu[9] i wzmocnili go.14A kiedy skończyli, przynieśli do króla i do Jehojady resztę srebra, a [ci] sporządzili z niego sprzęty dla domu JHWH, sprzęty do służby i całopaleń, patelnie[10] oraz sprzęty ze złota i srebra – i w domu JHWH składano ofiary całopalne stale, przez wszystkie dni Jehojady. (2 Krl 12,13)
Śmierć Jehojady
15Lecz Jehojada zestarzał się i syty dni umarł, a w [chwili] śmierci liczył sto trzydzieści lat.[11] (Lb 33,39; Pwt 34,7; Joz 24,29; Rt 3,10)16Pogrzebano go w Mieście Dawida obok królów, gdyż dokonał wiele dobrego w Izraelu, w [sprawach] odnoszących się do Boga oraz Jego domu.
Odstępstwo
17Po śmierci Jehojady przyszli książęta Judy, pokłonili się królowi, król zaś zaczął ich słuchać.18Tak porzucili dom[12] JHWH, Boga swoich ojców, a służyli aszerom i figurkom, dlatego za to ich przewinienie spadł na Judę i na Jerozolimę gniew.19Posyłał zaś do nich proroków, aby ich zawrócić do JHWH, lecz choć ich upominali, oni nie zwracali na to uwagi.20Wtedy Duch Boży ogarnął Zachariasza, syna kapłana Jehojady. Stanął on przed ludem i powiedział do nich: Tak mówi Bóg: Dlaczego wy przekraczacie przykazania JHWH? Nie macie przy tym powodzenia, bo opuściliście JHWH – i On was opuścił!21Wówczas sprzysięgli się przeciwko niemu i ukamienowali go[13] na rozkaz króla na dziedzińcu domu JHWH.[14] (Mt 23,35; Łk 11,50)22Król Joasz nie pamiętał o łasce, którą okazał mu Jehojada, ojciec [Zachariasza], lecz zabił jego syna. A gdy on umierał, powiedział: Niech JHWH wejrzy na to i ukarze!
Najazd Aramu na Judę
23I stało się na przełomie roku, że wyruszyło przeciwko niemu wojsko Aramu, weszli do Judy i do Jerozolimy, wytępili spośród ludu wszystkich książąt ludu, a cały zdobyty łup posłali do króla Damaszku. (2 Sm 11,1; 1 Krl 20,26; 1 Krn 20,1)24I choć wojsko Aramu wkroczyło z niewieloma wojownikami, JHWH wydał w ich rękę wojsko bardzo liczne, dlatego że opuścili JHWH, Boga swoich ojców. Nad Joaszem też dokonali sądów.25A po ich odejściu – bo pozostawili go w wielkich bólach[15] – sprzysięgli się przeciwko niemu jego słudzy za krew synów kapłana Jehojady i zabili go w jego własnym łóżku – i umarł. Następnie pochowali go w Mieście Dawida, ale nie pochowali go w grobach królewskich.26A oto ci, którzy sprzysięgli się przeciwko niemu: Zabad,[16] syn Szimeat,[17] Ammonitki, i Jehozabad,[18] syn Szimrit,[19] Moabitki.[20] (2 Krl 12,22)27A co do jego synów, [tego, jak] pomnożył ciężar na nim,[21] co do [odnowienia] podstawy domu Bożego,[22] oto zostało to spisane w Objaśnieniu[23] do zwoju Królów. Władzę zaś po nim objął Amazjasz, jego syn. (2 Krn 13,22)