1Po nim zapanował Jehoszafat,[1] jego syn, i umocnił się wobec[2] Izraela. (1 Krl 22,4; 1 Krl 22,29; 2 Krl 3,1; 2 Krl 8,16; 2 Krn 20,31)2Rozmieścił wojsko we wszystkich warownych miastach Judy i rozstawił załogi[3] w ziemi judzkiej oraz w miastach Efraima, które zdobył Asa, jego ojciec.3JHWH zaś był z Jehoszafatem, bo chodził on drogami Dawida,[4] swojego ojca, z jego początków, nie szukał baalów,[5]4lecz szukał Boga swojego ojca i postępował według Jego przykazań,[6] a nie według postępowania Izraela.5Stąd też JHWH umocnił królestwo w jego ręku i cała Juda składała Jehoszafatowi daninę, miał zatem bogactwo i chwałę w obfitości.6A ponieważ jego serce przylgnęło do dróg JHWH, to usunął też z Judy wzniesienia[7] i aszery.[8] (1 Krl 15,13; 1 Krl 18,19; 2 Krl 21,7; 2 Krl 23,4; 2 Krl 23,7; 2 Krn 15,16)7W trzecim roku swojego panowania[9] rozesłał swoich książąt: Ben-Chaila[10] i Obadiasza, i Zachariasza, i Netanaela, i Michajasza, aby nauczali w miastach Judy. (Kpł 10,11; Pwt 6,6; Pwt 33,10; Neh 8,8; Jer 18,18; Ml 2,7)8Wraz z nimi [posłał] Lewitów: Szemajasza i Netaniasza, i Zebadiasza, i Asaela, i Szemiramota, i Jehonatana, i Adoniasza, i Tobiasza, i Tob-Adoniasza,[11] Lewitów, a z nimi Eliszamę i Jehorama, kapłanów,9i ci nauczali w Judzie – mieli z sobą zwój Prawa JHWH, obchodzili wszystkie miasta Judy i nauczali lud.10Wtedy strach przed JHWH padł na wszystkie królestwa ziem, które otaczały Judę, i nie walczyły z Jehoszafatem.11Niektórzy zaś z Filistynów składali Jehoszafatowi daninę oraz haracz w srebrze,[12] również Arabowie[13] przyprowadzili mu stada: siedem tysięcy siedemset baranów oraz siedem tysięcy siedemset kozłów. (2 Krn 21,16; 2 Krn 26,6)12Jehoszafat zatem coraz bardziej potężniał i pobudował w Judzie warownie[14] oraz miasta ze składami. (2 Krn 27,4)13Miał on wielki dorobek w miastach Judy i dzielnych wojowników w Jerozolimie.14A oto ich spis według domu ich ojców: Dla Judy dowódcami tysięcy byli: Adna, dowódca, a z nim trzysta tysięcy dzielnych wojowników.15U jego boku Jehochanan, dowódca, a z nim dwieście osiemdziesiąt tysięcy.[15] (Lb 6,15; Lb 6,16; Sdz 1,16; 1 Sm 10,19; 1 Sm 23,23; 1 Krn 21,5; 1 Krn 27,1; 2 Krn 1,2; 2 Krn 13,3; 2 Krn 14,8; 2 Krn 25,5; 2 Krn 26,11; Mi 5,1)16U jego boku Amazjasz, syn Zikriego, ochotnik dla JHWH, a z nim dwieście tysięcy dzielnych wojowników.17Z Beniamina dzielny wojownik Eliada, a z nim dwieście tysięcy zbrojnych[16] w łuk i puklerz. (1 Krn 12,2; Ps 78,9)18U jego boku Jehozabad, a z nim sto osiemdziesiąt tysięcy gotowych do walki.19Ci pełnili obowiązki wobec króla poza tymi, których król poumieszczał w miastach warownych w całej Judzie.