Wyjścia 12 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pascha

1 Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza i do Aarona w ziemi egipskiej te słowa: 2 Ten miesiąc będzie dla was początkiem^[1] miesięcy, będzie dla was pierwszym miesiącem roku. 3 Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela:^[2] W dziesiątym [dniu] tego miesiąca weźmie sobie każdy jagnię,^[3] stosownie do domu ojców,^[4] jagnię dla domu. 4 A jeśli dom jest za mały, żeby mieć jagnię, to niech weźmie on również swego sąsiada [mieszkającego] najbliżej jego domu według liczby^[5] dusz, według jedzących^[6] go policzą na jagnię. 5 Jagnię wasze ma być bez skazy, samiec, jednoroczny. Weźmiecie go spośród baranków^[7] lub spośród koziołków. 6 I będzie on przez was strzeżony do czternastego dnia tego miesiąca, i [wtedy] zabije go cała społeczność zgromadzenia^[8] Izraela^[9] pod wieczór.^[10] 7 I wezmą z [jego] krwi, i dadzą na oba odrzwia i na nadproże w domach, w których go będą spożywać. 8 I będą spożywać jego mięso tej nocy, upieczone na ogniu, będą go spożywać wraz z przaśnikami oraz^[11] gorzkimi ziołami.^[12] 9 Nie będziecie jedli z niego nic surowego ani gotowanego, z ugotowanego w wodzie, lecz tylko upieczone na ogniu – jego głowę, jego odnóża oraz jego tułów. 10 Nie pozostawicie też z niego nic do rana, a co pozostanie z niego do rana, spalicie w ogniu. 11 A tak będziecie go spożywać: wasze biodra będą przepasane, sandały na waszych nogach i wasza laska w waszym ręku. Zjecie go też w pośpiechu – Pascha to^[13] dla JHWH. 12 Bo przejdę tej nocy przez ziemię egipską i uderzę wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka po bydło, i dokonam sądów nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, JHWH. 13 A ta krew będzie wam na znak na domach, w których będziecie. Gdy zobaczę tę krew, ominę was i nie dotknie was plaga^[14] mająca zniszczyć podczas mego uderzenia w ziemi egipskiej. 14 I stanie się wam ten dzień pamiątką, i będziecie go obchodzili^[15] [jako] święto dla JHWH – dla waszych pokoleń, jako ustanowienie wieczne będziecie go obchodzili. 15 Przez siedem dni będziecie jedli przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie zakwas z waszych domów, bo każdy spożywający to, co zakwaszone, od pierwszego dnia po siódmy – odcięta będzie ta dusza od Izraela. 16 W pierwszym dniu będziecie mieli święte zwołanie^[16] i w siódmym dniu [będziecie mieli] święte zwołanie; żadna praca nie będzie w nich wykonywana. Tylko to, co wszelkiej duszy jest [potrzebne] do zjedzenia – tylko to może być u was przygotowane. 17 Przestrzegajcie też [Święta] Przaśników,^[17] gdyż w tym właśnie dniu^[18] wyprowadziłem wasze zastępy z ziemi egipskiej – i przestrzegajcie tego dnia przez wasze pokolenia jako ustanowienie wieczne. 18 W pierwszym [miesiącu], w czternastym dniu tego miesiąca, wieczorem, będziecie jedli przaśniki, aż do dwudziestego pierwszego dnia tego miesiąca, do wieczora. 19 Przez siedem dni zakwasu nie znajdzie się w waszych domach, bo każdy, kto by jadł to, co zakwaszone, dusza ta zostanie odcięta od zgromadzenia Izraela – przychodzień i tubylec w tej ziemi. 20 Nie będziecie jedli nic zakwaszonego; we wszystkich waszych siedzibach będziecie jedli przaśniki. 21 Następnie zwołał Mojżesz wszystkich starszych Izraela i powiedział do nich: Wyciągnijcie i weźcie sobie owcę dla waszych rodzin, i zabijcie [na] Paschę. 22 Weźcie też wiązkę hizopu^[19] i zanurzcie we krwi, która jest w misie,^[20] i dotknijcie nadproże oraz oba odrzwia krwią, która jest w misie – i nikt z was nie^[21] wyjdzie z drzwi swego domu aż do rana. 23 Gdy JHWH będzie przechodził, aby uderzyć [plagą] Egipt, a zobaczy krew na nadprożu i na obu odrzwiach, ominie JHWH te drzwi i nie pozwoli niszczycielowi wejść do waszych domów, aby uderzyć [plagą]. 24 Przestrzegajcie zatem tej rzeczy jako ustawy dla was i dla waszych synów na wieki. 25 A gdy już wejdziecie do ziemi, którą da wam JHWH, jak obiecał, przestrzegajcie tego obrzędu.^[22] 26 I kiedy powiedzą do was wasi synowie: Cóż to macie za obrzęd? – 27 odpowiecie: To ofiara^[23] paschalna dla JHWH, że omijał domy synów Izraela w Egipcie, gdy uderzał [plagą] Egipt, a nasze domy ochronił – i pochylił się lud i pokłonił.^[24] 28 I poszli synowie Izraela, i uczynili tak, jak JHWH nakazał Mojżeszowi i Aaronowi – tak [właśnie] uczynili.

Śmierć pierworodnych

29 I stało się o północy, że uderzył JHWH wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej, od pierworodnego [syna] faraona, siedzącego na jego tronie, po pierworodnego [syna] więźnia, który był w lochu – i wszystkie pierworodne bydła. 30 I wstał faraon tej nocy,^[25] on i wszyscy jego słudzy, i wszyscy Egipcjanie – i powstał wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego.

Wyjście

31 I wezwał Mojżesza i Aarona tej nocy, i powiedział: Wstawajcie! Wychodźcie spośród mego ludu, zarówno wy, jak i synowie Izraela – i idźcie, służcie JHWH według swoich słów. 32 Zabierzcie też wasze owce i wasze bydło, jak mówiliście – i idźcie; a pobłogosławcie też i mnie. 33 I nalegali Egipcjanie na lud, by przyśpieszyć ich wyjście z [ich] ziemi, bo mówili: [Jeszcze] wszyscy pomrzemy! 34 Wtedy lud włożył swoje ciasto, zanim się zakwasiło, swoje dzieże owinięte w szaty, na swoje ramiona. 35 A synowie Izraela postąpili [też] według słowa Mojżesza i wyprosili u Egipcjan przedmioty srebrne i przedmioty złote oraz szaty. 36 JHWH zaś dał ludowi łaskę w oczach Egipcjan, i spełnili ich [prośbę] – i złupili Egipcjan.

Pierwsze kroki na wolności

37 A synowie Izraela wyruszyli z Ramses^[26] do Sukkot^[27] w liczbie około sześciuset tysięcy nóg męskich^[28] oprócz dzieci.^[29] 38 Poza tym wychodziła z nimi wielka mieszanina [ludzi],^[30] i owce, i bydło – bardzo pokaźny dobytek. 39 Z ciasta zaś, które wynieśli z Egiptu, napiekli przaśnych placków, gdyż nie zdążyło się zakwasić, bo zostali wypędzeni z Egiptu, a nie byli w stanie zwlekać, i nie przygotowali sobie zaopatrzenia [na drogę]. 40 A pobyt synów Izraela^[31] w Egipcie^[32] trwał czterysta trzydzieści lat.^[33] (Ga 3,17) 41 I stało się po upływie tych czterystu trzydziestu lat, a stało się to dokładnie tego samego dnia, że wyszły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy JHWH. 42 Była to dla JHWH noc^[34] czuwania,^[35] by wyprowadzić je z ziemi egipskiej. Ona, ta noc, ma być – dla JHWH – nocą czuwania dla wszystkich synów Izraela po [wszystkie] ich pokolenia.

Postanowienia dotyczące Paschy

43 I powiedział JHWH do Mojżesza i do Aarona: Oto ustawa dotycząca Paschy: Żaden cudzoziemiec^[36] nie będzie z niej spożywał. 44 Każdy jednak mężczyzna, niewolnik nabyty za pieniądze, jeśli go obrzezasz, wtedy może z niej spożywać. 45 Obcy mieszkaniec ani najemnik nie będzie z niej spożywał. 46 W jednym i tym samym domu ma być spożyta, nie wyniesiesz ani [kawałka] z tego mięsa z domu na zewnątrz, ani nie złamiecie jego kości. 47 Całe zgromadzenie Izraela będzie tego przestrzegać. 48 A jeśli zagości u ciebie przychodzień i będzie chciał obchodzić Paschę dla JHWH, obrzezaj u niego każdego mężczyznę i wtedy może przystąpić do jej obchodzenia – i będzie jak tubylec w tej ziemi – lecz żaden nieobrzezany nie będzie z niej spożywał. 49 Jedno prawo obowiązywać będzie tubylca oraz przychodnia goszczącego wśród was. 50 I wszyscy^[37] synowie Izraela uczynili tak, jak przykazał JHWH Mojżeszowi i Aaronowi – tak uczynili. 51 I stało się w tym właśnie dniu, że wyprowadził JHWH synów Izraela z ziemi egipskiej ich zastępami.