Sędziów 3,1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Narody niepodbite

1 A to są narody, które JHWH pozostawił w spokoju, aby przez nie doświadczyć Izraela, [to znaczy] tych wszystkich, którzy nie uczestniczyli we wszystkich wojnach o Kanaan. 2 [Uczynił to] tylko po to, by [dalsze] pokolenia synów Izraela nauczyły się [prowadzenia] wojny – tylko [z powodu] tych, którzy o nich przedtem nie wiedzieli. 3 [Pozostało zatem] pięciu książąt^[1] filistyńskich i wszyscy Kananejczycy, i Sydończycy, i Chiwici mieszkający na pogórzu Libanu od góry Baal-Hermon aż po Lebo-Chamat.^[2] 4 Pozostali oni, aby przez nich doświadczyć Izraela; by poznać, czy będą słuchać przykazań JHWH, które nadał ich ojcom za pośrednictwem Mojżesza, [czy też nie]. 5 Synowie Izraela mieszkali zatem wśród Kananejczyków, Chetytów i Amorytów, i Peryzytów, i Chiwitów, i Jebuzytów, 6 brali sobie ich córki za żony, a swoje córki wydawali [za mąż] za ich synów – i służyli ich bogom. 7 Synowie Izraela czynili więc to, co złe w oczach JHWH – i zapomnieli o JHWH, swoim Bogu, służyli natomiast baalom i aszerom.^[3]

Sędzia pierwszy: Otniel Uwolnienie spod wpływów Aramu

8 Wówczas zapłonął gniew JHWH na Izraela i zaprzedał ich [On] w rękę Kuszan-Riszataima,^[4] króla Aram-Naharaim,^[5] i synowie Izraela służyli Kuszan-Riszataimowi przez osiem lat.^[6] 9 A gdy synowie Izraela wołali do JHWH, JHWH wzbudził synom Izraela wybawcę i ten ich wybawił. Był nim Otniel,^[7] syn Kenaza, brata Kaleba, młodszego od niego. 10 Spoczął na nim Duch JHWH,^[8] tak że sądził Izraela, a gdy wyszedł na wojnę, JHWH wydał Kuszan-Riszataima, króla Aramu, w jego rękę, i wzmocnił [on] swoją rękę^[9] nad Kuszan-Riszataimem. 11 I uspokoiła się ziemia na czterdzieści^[10] lat, aż umarł Otniel, syn Kenaza.

Sędzia drugi: Ehud Uwolnienie spod wpływów moabskich

12 Lecz synowie Izraela nadal czynili to, co złe w oczach JHWH, dlatego JHWH wzmocnił Eglona,^[11] króla Moabu, nad Izraelem za to, że czynili to, co złe w oczach JHWH. 13 Zebrał on u siebie synów Ammona i Amalekitów, poszedł, pobił Izraela – i przejęli Miasto Palm.^[12] 14 Potem synowie Izraela służyli Eglonowi, królowi Moabu, przez osiemnaście lat. 15 Wtedy synowie Izraela wołali do JHWH i JHWH wzbudził im wybawcę, Ehuda,^[13] syna Gery, syna Beniamina, człowieka leworęcznego.^[14] Za jego pośrednictwem synowie Izraela wysłali haracz^[15] Eglonowi, królowi Moabu. 16 A Ehud sporządził sobie miecz długości łokcia,^[16] mający dwa ostrza, przypasał go sobie pod płaszczem, u prawego biodra – 17 i tak przybył z haraczem do Eglona, króla Moabu. Eglon zaś był człowiekiem bardzo otyłym. 18 Kiedy więc [Ehud] skończył składanie haraczu i odesłał ludzi, którzy haracz nieśli, 19 sam zawrócił od posągów, które są przy Gilgal, i powiedział: Mam dla ciebie, królu, pewną tajemnicę. Ten zaś powiedział: Cicho! – I wyszli od niego wszyscy, którzy przy nim stali. 20 Ehud zaś podszedł do niego – a on siedział wtedy w górnej chłodnej komnacie, którą miał tylko dla siebie – i Ehud powiedział: Mam dla ciebie Słowo od Boga. Ten zaś podniósł się z tronu. 21 Wtedy Ehud wyciągnął swoją lewą rękę, chwycił za miecz u swojego prawego biodra i wbił mu go w brzuch. 22 Weszła nawet rękojeść za ostrzem, tak że tłuszcz zamknął się za ostrzem, gdyż [Ehud] nie wyciągnął miecza z jego brzucha – i wyszedł [z niego] kał.^[17] 23 Ehud tymczasem wyszedł do krużganka,^[18] lecz zamknął za sobą drzwi górnej komnaty i zaryglował je. 24 A gdy on wyszedł, przyszli jego słudzy, gdy jednak zobaczyli, że oto drzwi górnej komnaty są zaryglowane, powiedzieli: Pewnie w chłodnej komnacie zasłania sobie stopy.^[19] 25 Lecz gdy się nakrzątali^[20] [przy drzwiach] aż do zakłopotania, a oto on nie otwierał drzwi górnej komnaty, wzięli klucz i otworzyli – a oto ich pan leżał martwy na ziemi! 26 Ehud zaś, podczas gdy oni zwlekali, uszedł – minął posągi i uszedł do Seira. 27 A gdy tam wszedł, zadął w róg na pogórzu Efraima i zeszli z nim synowie Izraela z pogórza, on zaś był na ich czele. 28 I powiedział do nich: Zdążajcie za mną, gdyż JHWH wydał waszych wrogów, Moabitów, w wasze ręce. Zeszli więc za nim i zdobyli brody Jordanu [prowadzące] do Moabu,^[21] i nie pozwalali nikomu przejść. 29 W tym czasie wybili Moabitów, około dziesięciu tysięcy ludzi, wszystkich ludzi krzepkich i uzbrojonych, tak że nikt nie ocalał. 30 Tego dnia Moab został upokorzony pod ręką Izraela i ziemia uspokoiła się na osiemdziesiąt lat.

Sędzia trzeci: Szamgar Wyzwolenie spod wpływów filistyńskich

31 Po nim natomiast nastał Szamgar,^[22] syn Anata, który pobił Filistynów – sześciuset ludzi – ościeniem na bydło. On także wybawił Izraela.