1I powiedział JHWH[1] do Noego: Wejdź do arki ty i cały twój dom, gdyż ciebie zobaczyłem [jako] sprawiedliwego przede Mną w tym pokoleniu.2Spośród wszystkich zwierząt czystych weź sobie po siedem, samca i samicę,[2] a ze zwierząt, które nie są czyste, tych po parze, samca i samicę.3Także z ptactwa niebios[3] po siedem, samca i samicę, aby zachować przy życiu [ich] nasienie na obliczu całej ziemi.4Gdyż po upływie jeszcze siedmiu dni Ja będę spuszczał deszcz na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i zetrę wszystko, co istnieje, a co uczyniłem, z oblicza ziemi.5I uczynił Noe wszystko tak, jak mu przykazał JHWH.6A Noe miał sześćset lat, gdy nastał potop, wody[4] nad ziemią.7Wszedł więc Noe i jego synowie, i jego żona, i żony jego synów z nim do arki przed obliczem wód potopu. (Mt 24,38; Łk 17,27)8Ze zwierząt czystych i ze zwierząt, które nie są czyste, i z ptactwa, i z wszystkiego, co pełza po ziemi,9po dwoje weszło do Noego do arki, samiec i samica, jak rozkazał Bóg Noemu.10A po siedmiu dniach wody potopu zalały ziemię.11W sześćsetnym roku życia Noego, w miesiącu drugim, w siedemnastym[5] dniu tego miesiąca – w tym dniu pękły wszystkie źródła wielkiej otchłani[6] i otwarte zostały upusty niebios. (2 P 3,6)12I padał deszcz na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy.13W tym właśnie dniu weszli do arki Noe i Sem, i Cham, i Jafet, synowie Noego, i żona Noego, i trzy żony jego synów z nimi,14oni i wszelkie zwierzęta według swego rodzaju, i wszelkie bydło według swego rodzaju, i wszelkie płazy pełzające po ziemi, według swego rodzaju, wszelkie ptactwo według swego rodzaju, każdy ptak, każde skrzydło.[7]15I weszło do Noego, do arki, po parze z wszelkiego ciała, w którym był duch życia.16A te, które weszły jako samiec i samica, z wszelkiego ciała weszły, jak mu przykazał Bóg, i zamknął JHWH [drzwi] za nim.17A potop trwał na ziemi czterdzieści dni. Wezbrały wody i podniosły arkę, i uniosła się znad ziemi.18I wznosiły się wody, i wzbierały bardzo nad ziemią, i unosiła się arka na powierzchni wód.19A wody potężniały coraz bardziej nad ziemią i zostały przykryte wszystkie wysokie góry, które były pod całymi niebiosami.20Do piętnastu łokci[8] wzwyż wezbrały wody i góry zostały okryte.21I ustało[9] wszelkie ciało pełzające po ziemi, co do ptactwa i do bydła, i do zwierzęcia, i wszelkiego mrowia rojącego się na ziemi, i co do człowieka.22Wszystko, co miało w swych nozdrzach tchnienie ducha życia spośród wszystkiego, co było na lądzie, pomarło. (2 P 3,6)23Tak starł [Bóg] wszystkie istoty, które były na powierzchni ziemi, od człowieka aż po bydło, aż po płazy i aż po ptactwo niebios; starte zostało [to] z ziemi – pozostał tylko Noe i to, co było z nim w arce.24A wody wznosiły się nad ziemią przez sto pięćdziesiąt dni.