1Józef zaś został przyprowadzony do Egiptu.[1] A Potyfar, urzędnik[2] faraona, książę straży przybocznej,[3] Egipcjanin,[4] kupił go z ręki Ismaelitów, którzy go tam przywiedli.2A JHWH był z Józefem, tak że był człowiekiem, któremu [wszystko] się udaje,[5] i był w domu swego pana Egipcjanina. (Dz 7,9)3Jego pan widział, że JHWH jest z nim, i że wszystkiemu, co on czyni, JHWH – w jego ręku – zapewnia powodzenie.4I znalazł Józef łaskę w jego oczach, i służył mu.[6] Ustanowił go nawet zarządcą swego domu i wszystko, co[7] należało do niego, przekazał w jego rękę.5I było tak, że od chwili, gdy ustanowił go zarządcą swego domu wraz ze wszystkim, co do niego należało, JHWH błogosławił domowi Egipcjanina ze względu na Józefa i błogosławieństwo JHWH spoczywało na wszystkim, co należało do niego w domu i na polu.6Pozostawił więc wszystko, co do niego należało, w ręce Józefa i nie wiedział już o niczym, poza chlebem, który spożywał. A Józef był bardzo przystojny i piękny z wyglądu.7I stało się po tych wydarzeniach, że żona jego pana podniosła swe oczy na Józefa i powiedziała: Połóż się ze mną!8Lecz odmawiał i mówił żonie swego pana: Oto mój pan nie wie przy mnie,[8] co się dzieje w domu,[9] i wszystko, co należy do niego, przekazał w moją rękę.9On sam nie jest w tym domu większy ode mnie, i nie odmówił mi niczego oprócz ciebie, bo ty jesteś jego żoną. Jakże miałbym popełnić tę wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciw Bogu?10I mimo że namawiała Józefa dzień w dzień, nie słuchał jej i nie chciał się przy niej położyć ani z nią być.11Pewnego jednak dnia, gdy wszedł do domu, aby wykonać swą pracę, a nie było tam w domu nikogo z domowników,12uchwyciła się go za jego szatę, mówiąc: Połóż się ze mną! Lecz on zostawił swą szatę w jej ręku i uciekł, i wyszedł na zewnątrz.13A gdy zobaczyła, że zostawił swą szatę w jej ręku i uciekł[10] na zewnątrz,14zwołała swoich domowników i powiedziała im: Patrzcie, sprowadził nam Hebrajczyka, aby pozwalał sobie z nami! Przyszedł do mnie, aby położyć się ze mną, lecz zaczęłam krzyczeć głosem wielkim,15i gdy usłyszał, że podniosłam mój głos i krzyczę, zostawił przy mnie swoją szatę i uciekł, i wyszedł na zewnątrz!16I położyła jego szatę przy sobie do przybycia pana do swego domu.17Wtedy opowiedziała mu według tych słów, mówiąc: Przyszedł do mnie ten niewolnik, Hebrajczyk, którego nam sprowadziłeś, aby zabawić się ze mną.18Lecz gdy podniosłam swój głos i zaczęłam krzyczeć, zostawił przy mnie swą szatę i uciekł[11] na zewnątrz.19I stało się, gdy jego pan usłyszał słowa swej żony, które mu powiedziała, mówiąc: W ten to sposób postąpił ze mną twój niewolnik, zapłonął jego gniew.20Pojmał go więc pan Józefa i oddał do Okrągłego Domu,[12] do miejsca, gdzie byli trzymani więźniowie królewscy – i był tam w Okrągłym Domu.21Lecz JHWH był z Józefem tak, że zjednał sobie łaskę i zapewnił mu życzliwość księcia Okrągłego Domu.22Stąd książę Okrągłego Domu przekazał w ręce Józefa wszystkich więźniów, którzy byli w Okrągłym Domu, i czynili tam wszystko, co on zezwalał czynić.[13]23Książę Okrągłego Domu nie musiał wcale doglądać tego, co przekazał w jego rękę, gdyż JHWH był z nim, i wszystkiemu, co on czynił, JHWH zapewniał powodzenie.