Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1A Rachela widziała, że nie urodziła Jakubowi [dziecka], stąd zazdrościła Rachela swojej siostrze – i powiedziała do Jakuba: Daj mi synów,[1] bo jeśli nie, to ja umrę!2Tak rozgorzał gniew Jakuba na Rachelę i powiedział: Czy zamiast Boga ja jestem tym, który odmówił ci owocu łona?3A ona na to: Oto moja niewolnica Bilha, wejdź do niej.[2] Urodzi na moje kolana, bym także ja była z niej zbudowana.4I dała mu Bilhę, swoją służącą, za żonę, a Jakub wszedł do niej.5I Bilha poczęła – i urodziła Jakubowi syna.6Wtedy Rachela powiedziała: Rozsądził Bóg, a też wysłuchał mego głosu, i dał mi syna; dlatego nadała mu imię Dan.[3]7I znów poczęła, i urodziła Bilha, służąca Racheli, Jakubowi drugiego syna.8A Rachela powiedziała: Boje [na miarę] Boga[4] stoczyłam z moją siostrą, ale też [im] sprostałam – i nadała mu imię Naftali.[5]9Gdy zaś Lea zauważyła, że przestała rodzić, wzięła Zilpę, swoją służącą, i dała ją Jakubowi za żonę.10I[6] urodziła Zilpa, służąca Lei, Jakubowi syna.11A Lea powiedziała: Przyszła pomyślność! I nadała mu imię Gad.[7]12Następnie urodziła Zilpa, służąca Lei, drugiego syna Jakubowi.13I powiedziała Lea: Na moje szczęście! Bo za szczęśliwą uznają mnie córki[8] – i nadała mu imię Aszer.[9]14A Ruben poszedł w dniach żniw pszenicy i znalazł na polu mandragory,[10] i przyniósł je Lei, swojej matce. Wtedy powiedziała Rachela do Lei: Daj mi, proszę, [trochę] z mandragor twego syna.15Lea[11] zaś odpowiedziała jej: Czy to mało, że zabrałaś mi męża, że chcesz zabrać też mandragory mego syna? Wtedy Rachela powiedziała: Niech się więc położy z tobą tej nocy w zamian za mandragory twojego syna.16A gdy Jakub wieczorem wracał z pola, Lea wyszła, by go spotkać, i powiedziała do niego: Wejdź do mnie, bo cię drogo wynajęłam za mandragory mojego syna – i położył się z nią tej nocy.17I wysłuchał Bóg Lei, i poczęła, i urodziła Jakubowi piątego syna.18Wtedy Lea powiedziała: Bóg dał mi zapłatę za to, że dałam memu mężowi moją służącą. I nadała mu imię Issachar.[12]19I poczęła Lea raz jeszcze, i urodziła Jakubowi szóstego syna.20Wtedy Lea powiedziała: Obdarzył mnie Bóg pięknym darem; tym razem mój mąż mnie doceni,[13] bo urodziłam mu sześciu synów – i nadała mu imię Zebulon.[14]21Potem urodziła córkę i nadała jej imię Dina.[15]22Wspomniał też Bóg na Rachelę i wysłuchał jej Bóg – i otworzył jej łono.23I poczęła, i urodziła syna, i powiedziała: Zdjął Bóg [ze mnie] moją hańbę.24Nadała mu zaś imię Józef,[16] bo powiedziała: Oby JHWH dodał mi jeszcze jednego syna.
Myśl Jakuba o powrocie
25I stało się, gdy Rachela urodziła Józefa, że powiedział Jakub do Labana: Zwolnij mnie, bo chciałbym pójść na swoje miejsce i do swojej ziemi.26Daj mi moje żony i moje dzieci, za które ci służyłem, bo chciałbym odejść. Bo ty [sam] znasz moją służbę, którą ci pełniłem.27Wtedy Laban powiedział do niego: Jeśli, proszę, znalazłem łaskę w twoich oczach, zostań u mnie. Powróżyłem [sobie] i [dowiedziałem się], że JHWH błogosławił mi z powodu ciebie.28Potem rzekł: Ustal swą zapłatę, a dam ci ją.29I odpowiedział mu: Ty wiesz, jak ci służyłem i jakim stał się twój dobytek[17] dzięki mnie.30Bo niewiele miałeś tego przedtem, a wystrzeliło obficie i błogosławił cię JHWH dzięki moim krokom.[18] A teraz, kiedy [wreszcie] zrobię także coś dla mego domu?31A [on] na to: Co mam ci dać? Jakub odpowiedział: Nic mi nie dawaj; jeśli uczynisz mi tę rzecz, na nowo będę pasł twoje stada i [ich] strzegł.32[Otóż] obejdę dzisiaj wszystkie twoje stada i wydzielę z nich wszystkie jagnięta cętkowane i łaciate, i wszystkie jagnięta[19] ciemne między owcami, oraz łaciate i cętkowane kozy – i [to] będzie moja zapłata.33I przemówi za mnie moja sprawiedliwość za jakiś czas,[20] gdy przyjdziesz dokonać przeglądu mojej zapłaty. Wszystko, co nie będzie cętkowane i łaciate między kozami, a ciemne między owcami – [możesz uznać] za ukradzione przeze mnie.34I powiedział Laban: Oto niech będzie według twego słowa!35I oddzielił [Laban] tego dnia kozły pręgowane i łaciate, i wszystkie kozy cętkowane i łaciate, wszystkie, które miały biel na sobie i wszystkie ciemne między owcami – i oddał je w ręce swoich synów.36I wyznaczył drogę trzech dni[21] między sobą[22] a Jakubem, podczas gdy Jakub pasł pozostałą [część] stada Labana.37I wziął sobie Jakub świeże gałązki topoli,[23] migdałowca[24] i platanów[25] i powycinał w nich białe paski, [robiąc] białe wycięcia na gałązkach.38I umieścił gałązki, na których powycinał [paski], przed owcami w żłobach i poidłach[26] z wodą, do których owce przychodziły pić. I parzyły się, gdy przychodziły pić.39Parzyły się więc owce przy gałązkach i rodziły owce pręgowate, cętkowane i łaciate.40I oddzielał Jakub jagnięta – a ustawiał owce przodem do pręgowanych [gałązek], i wszystkie ciemne wśród owiec Labana, i przygotował sobie osobne stada, i nie umieszczał ich przy owcach Labana.41Za każdym też razem, gdy parzyły się owce mocne, Jakub umieszczał gałązki przed oczami owiec w korytach, aby parzyły się przy gałązkach.42Lecz przy owcach słabych nie umieszczał – dlatego słabe były dla Labana, a mocne dla Jakuba.43W ten sposób wzbogacił się ten człowiek ogromnie, miał wiele owiec i miał niewolnice i niewolników,[27] wielbłądy i osły.