Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia, i cały ich zastęp.2I ukończył Bóg w[1] siódmym[2] dniu swoje dzieło,[3] które wykonywał, i zaprzestał[4] w siódmym dniu wszelkiej pracy, którą wykonywał. (Hbr 4,4; Hbr 4,10)3I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go,[5] gdyż w nim zaprzestał wszelkiego swego dzieła, które stworzył Bóg przez [jego] wykonanie.[6]
Szczegółowy opis stworzenia człowieka
4Oto dzieje[7] niebios i ziemi przy ich tworzeniu,[8] w dniu[9] uczynienia przez JHWH, Boga,[10] ziemi oraz niebios.[11]5Zanim[12] pojawił się na ziemi jakikolwiek polny krzew[13] i zanim wzeszła jakakolwiek polna trawa, gdyż nie spuszczał JHWH, Bóg, deszczu na ziemię i nie było człowieka do uprawiania ziemi,[14]6ale mgła[15] występowała z ziemi i poiła całą powierzchnię gleby,7JHWH, Bóg, ukształtował człowieka, proch z ziemi,[16] i tchnął w jego nozdrza dech życia[17] – i człowiek stał się żywą duszą.[18]8Wtedy JHWH, Bóg, zasadził ogród w Edenie,[19] od wschodu, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował.9I sprawił JHWH, Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo piękne z wyglądu[20] i dobre do jedzenia – i drzewo życia w środku ogrodu, i drzewo poznania dobrego i złego.10A rzeka wypływała z Edenu, aby nawadniać ogród, a stamtąd rozdzielała się na cztery odnogi.11Nazwa pierwszej: Piszon. Ona otaczała całą ziemię Chawila, tam, gdzie jest złoto,12a złoto tej ziemi jest wyborne,[21] tam jest bdellium[22] i kamień onyksowy.[23]13A nazwa drugiej rzeki: Gichon. Ona otacza całą ziemię Kusz.[24]14A nazwa trzeciej rzeki: Tygrys.[25] Ona płynie na wschód od Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.[26]15I wziął JHWH, Bóg, człowieka, i umieścił go[27] w ogrodzie Edenu, aby go uprawiał i aby go doglądał.16I przykazał[28] JHWH, Bóg, człowiekowi,[29] mówiąc: Z każdego drzewa tego ogrodu jedz do woli,17ale z drzewa poznania dobrego i złego – nie będziesz z niego jadł,[30] ponieważ w dniu zjedzenia z niego na pewno umrzesz.[31]18I powiedział JHWH, Bóg: Niedobrze jest być człowiekowi samemu. Uczynię[32] mu pomoc jako [kogoś] naprzeciw niego.[33]19A[34] ukształtował[35] JHWH, Bóg, z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebios i przyprowadził do człowieka,[36] aby zobaczyć, jak je nazwie, a jakkolwiek nazwie człowiek żywą duszę, taka będzie jej nazwa.20I nadał człowiek nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu[37] niebios, i wszelkim zwierzętom pól, lecz dla Adama[38] nie znalazła się pomoc, [ktoś, kto by stanął] jakby naprzeciw niego.[39]21Wówczas zesłał JHWH, Bóg, głęboki sen na człowieka, tak że zasnął. Wtedy wziął jedno z jego żeber[40] i [miejsce] po nim wypełnił ciałem.22Następnie z żebra, które wziął z człowieka, zbudował JHWH, Bóg, kobietę i przyprowadził ją do człowieka.23I powiedział człowiek: Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała. Ta będzie nazwana mężatką, ponieważ z męża[41] ta została wzięta.24Dlatego opuści[42] mąż swojego ojca i matkę, złączy się[43] ze swoją żoną i staną się jednym ciałem. (Mt 19,5; Mk 10,7; 1 Kor 6,16; Ef 5,31)25A byli oboje nadzy[44] – człowiek i jego żona – lecz nie wstydzili się [siebie nawzajem].[45]