1Chwalcie JH[WH]![1] Chwal, moja duszo, JHWH!2Chwalić będę JHWH, póki żyję, Grać będę memu Bogu, póki jestem.3Nie ufajcie książętom Ani synowi człowieczemu, w którym nie ma ratunku!4Gdy opuszcza go duch, wraca do swej ziemi, W tym dniu giną wszystkie jego myśli.5Szczęśliwy ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w JHWH, jego Bogu,6Tym, który kształtuje niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest. [On] dochowuje wierności na wieki, (Dz 14,15; Ap 14,7)7Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb głodnym – JHWH wyzwala uwięzionych,8JHWH otwiera oczy niewidomych, JHWH podnosi przygnębionych, JHWH kocha sprawiedliwych.9JHWH strzeże przychodniów, Wspomaga sierotę i wdowę – I utrudnia drogę bezbożnym.[2]10JHWH króluje na wieki, Twój Bóg, Syjonie, [panuje] z pokolenia w pokolenie. Chwalcie JH[WH]![3]