Przypowieści Salomona 29,22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Uwagi o wartości porządku społecznego

1 Kto mimo licznych upomnień usztywnia swój kark, będzie nagle zdruzgotany i nie będzie lekarstwa. (Wj 32,9; Pwt 31,27; Przyp 6,15; Przyp 12,1; Przyp 13,18; Przyp 15,10)

Wj 32,9Pwt 31,27Przyp 6,15Przyp 12,1Przyp 13,18Przyp 15,10

2 Gdy przybywa^[1] sprawiedliwych, lud się cieszy, lecz gdy panuje bezbożny, lud wzdycha. (Przyp 11,10; Przyp 28,12; Przyp 28,28)

Przyp 11,10Przyp 28,12Przyp 28,28

3 Kto kocha mądrość, sprawia radość ojcu, lecz kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek. (Przyp 5,10; Przyp 6,32) 4 Król umacnia kraj prawem; niszczy go ten, kto ściąga wiele podatków.^[2] (1 Sm 8,11; Przyp 16,10; Przyp 20,28)

1 Sm 8,11Przyp 16,10Przyp 20,28

5 Człowiek, który schlebia przyjacielowi, rozciąga sieć na jego stopy. (Przyp 28,23) 6 Niegodziwy człowiek wikła się w sidło nieprawości, lecz sprawiedliwy cieszy się i wiwatuje. (Przyp 12,13) 7 Sprawiedliwy zna sprawę ubogich, bezbożny nie pojmuje [takiego] poznania. 8 Naśmiewcy podburzają miasto, lecz mędrcy uśmierzają gniew. (Iz 28,14) 9 Człowiek mądry wiedzie spór z człowiekiem głupim: [głupi] raz wybucha, raz się śmieje, a spokoju brak.^[3] 10 Ludzie żądni krwi nienawidzą nienagannego, lecz prawi szukają [ochrony] jego duszy. 11 Z głupca wychodzi cała jego złość,^[4] lecz mądry w końcu ją uśmierza.^[5] (Przyp 14,17) 12 Jeśli władca słucha słów kłamliwych, wszyscy jego ministrowie^[6] – bezbożni. (Ps 45,7; Ps 72,4; Ps 72,12; Przyp 16,10; Przyp 20,8; Przyp 25,2)

Ps 45,7Ps 72,4Ps 72,12Przyp 16,10Przyp 20,8Przyp 25,2

13 Ubogi i ciemięzca^[7] spotykają się – oczy obu rozświetla JHWH. (Job 33,30; Ps 13,4) 14 Jeśli król uczciwie rozstrzyga [sprawy] ubogich, jego tron będzie umocniony na zawsze. (Przyp 16,12; Przyp 20,28; Przyp 25,5; Przyp 31,5)

Przyp 16,12Przyp 20,28Przyp 25,5Przyp 31,5

15 Rózga i karcenie dają mądrość, a chłopiec pozostawiony sam sobie^[8] przynosi wstyd swojej matce. (Przyp 13,24; Przyp 17,21; Przyp 19,18; Przyp 22,15; Przyp 23,13; Przyp 23,24)

Przyp 13,24Przyp 17,21Przyp 19,18Przyp 22,15Przyp 23,13Przyp 23,24

16 Gdy przybywa bezbożnych, wzmaga się bezprawie; lecz sprawiedliwi zobaczą ich upadek. (Ps 37,7; Ps 112,8; Przyp 28,12; Przyp 28,28; Przyp 29,2)

Ps 37,7Ps 112,8Przyp 28,12Przyp 28,28Przyp 29,2

17 Karć swego syna, a oszczędzi ci niepokoju i dostarczy przysmaków twojej duszy. (Przyp 10,1; Przyp 19,18; Przyp 23,13)

Przyp 10,1Przyp 19,18Przyp 23,13

18 Gdzie brak objawienia, tam lud się rozprzęga; kto przestrzega Prawa – temu szczęście!^[9] (Wj 32,25; 1 Sm 3,1) 19 Samymi słowami sługi się nie skarci, bo choć je rozumie, nie odpowiada. (Przyp 26,12) 20 Czy widziałeś człowieka pochopnego w słowach? Więcej nadziei jest dla głupca niż dla niego. 21 Kto rozpieszcza swego sługę od młodości, zrobi z niego w końcu słabeusza.^[10] 22 Człowiek gniewny wszczyna kłótnię, a furiat popełnia wiele nieprawości. (Przyp 14,17; Przyp 14,29; Przyp 15,18; Przyp 16,32; Przyp 22,24; Przyp 28,15)

Przyp 14,17Przyp 14,29Przyp 15,18Przyp 16,32Przyp 22,24Przyp 28,15

23 Pycha człowieka sprowadza go nisko, lecz uniżony duchem dostępuje czci. 24 Kto dzieli się ze złodziejem, nienawidzi swojej duszy; słyszy przysięgę, ale niczego nie zdradza. (Kpł 5,1) 25 Strach przed człowiekiem stanowi sidło, lecz kto ufa JHWH – jest bezpieczny.^[11] (Przyp 10,27; Przyp 12,2) 26 Wielu zabiega o względy władcy,^[12] tymczasem sąd nad człowiekiem zależy od JHWH. 27 Ohydą dla sprawiedliwych jest człowiek niegodziwy; ohydą dla bezbożnego – postępujący w sposób prawy.