Przypowieści Salomona 25,6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zbiór Hiskiasza Rady dla panujących i sądzących

1 Również to są przypowieści Salomona,^[1] które przekazali^[2] ludzie^[3] króla Judy Hiskiasza:^[4] 2 Chwałą Bożą jest rzecz ukryć, a chwałą królów rzecz zbadać. 3 Niebiosa w swej wysokości, ziemia w swej głębokości i serca królów – te są niewiadomą. 4 Oddziel żużel od srebra, a złotnikowi uda się naczynie.^[5] 5 Usuń bezbożnego sprzed króla, a jego tron wzmocni się sprawiedliwością. 6 Nie wynoś się przed królem i nie stawaj na miejscu wielkich, 7 bo lepiej, gdy ci powiedzą: Przesuń się wyżej! niż gdyby cię miano poniżyć wobec księcia.^[6] (Łk 14,7) 8 Tego, co zauważą twe oczy, nie podawaj zaraz do sądu,^[7] bo co zrobisz potem,^[8] gdy cię zawstydzi twój bliźni? 9 Załatw swą sprawę z bliźnim, lecz nie wyjawiaj cudzej rady, 10 aby nie zwymyślał cię słuchający i nie przylgnęła do ciebie niesława. 11 Słowo wypowiedziane we właściwym czasie^[9] jest jak złote jabłko na srebrnych ozdobach.^[10] 12 Złotym kolczykiem lub klejnotem ze złota jest mądra wskazówka^[11] w uchu tego, kto słucha. 13 Czym chłód śniegu w dniu żniw, tym sprawdzony^[12] posłaniec^[13] dla posyłających, gdyż odświeża duszę swoich panów. 14 Człowiek, który chwali się darem nie podarowanym, jest jak chmury i wiatr, [z których] nie ma deszczu. 15 Cierpliwością można przekonać sędziego,^[14] a łagodny język skruszy [nawet] kość. 16 Znalazłeś miód? Jedz, ile trzeba, abyś się nim nie przejadł i nie zwymiotował. 17 Niech twoja noga rzadko staje w domu twojego bliźniego, abyś mu się nie przejadł i aby cię nie znienawidził. 18 Pałką,^[15] mieczem oraz ostrą strzałą jest człowiek, który fałszywie zeznaje przeciwko swojemu bliźniemu. 19 Zaufać niepewnemu w dniu niedoli, to tak, jak mieć zepsuty ząb lub niesprawną nogę.^[16] 20 Kto zmartwionemu sercu śpiewa pieśni, jest jak ten, kto zdejmuje [mu] szatę w mroźny dzień albo [wylewa] ocet na ranę.^[17] (Rz 12,15) 21 Jeśli twój nieprzyjaciel łaknie, nakarm go chlebem,^[18] a jeśli pragnie, napój go wodą,^[19] (Rz 12,20) 22 bo wtedy rozżarzone węgle zgarniesz na jego głowę^[20] – a JHWH ci [to] wynagrodzi. 23 Zdradliwy wiatr sprowadza deszcz; zdradliwy język – gniew na twarz.^[21] 24 Lepiej jest mieszkać [gdzieś] w kącie na dachu niż z kłótliwą kobietą we wspólnym domu. 25 Czym zimna woda dla zmęczonej duszy,^[22] tym dobra nowina z dalekiego kraju. 26 Sprawiedliwy, chwiejny przed bezbożnym, jest jak zmącone źródło albo skażony zdrój. 27 Niedobrze^[23] jest jeść zbyt wiele miodu, nie jest też chwałą szukać własnej chwały.^[24] 28 Człowiek, któremu brak panowania nad swym duchem, jest jak zdobyte miasto [pozostawione] bez murów.