1Potem Mojżesz poszedł[1] i przemówił tymi słowy do całego Izraela;2powiedział do nich: Mam ja dzisiaj sto dwadzieścia lat. Nie jestem już w stanie wychodzić i przychodzić,[2] i JHWH powiedział do mnie: Nie przekroczysz tego Jordanu.3JHWH, twój Bóg – On przeprawi się przed tobą. On wytępi te narody przed tobą i ty je wydziedziczysz. Jozue,[3] on [też] pójdzie[4] przed tobą, jak zapowiedział JHWH.4JHWH uczyni im tak, jak uczynił Sychonowi i Ogowi, królom Amorytów, i ich ziemi, kiedy ich wytępił.5JHWH wyda ich zatem przed wami i postąpicie z nimi dokładnie według przykazania, które wam podałem.6Wzmocnijcie się i nabierzcie odwagi! Nie bójcie się i nie drżyjcie przed nimi, gdyż JHWH, twój Bóg, On sam pójdzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści!7Następnie Mojżesz przywołał Jozuego i powiedział do niego na oczach całego Izraela: Wzmocnij się i nabierz odwagi, gdyż ty wejdziesz[5] z tym ludem do ziemi, którą JHWH przysiągł ich ojcom, że im ją da, i ty dasz im ją w dziedzictwo.8A JHWH, On będzie Tym, który pójdzie przed tobą, On, JHWH, będzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści. Nie bój się i nie trwóż się! (Hbr 13,5)
Mojżesz prawodawca i polecenie czytania Prawa
9Mojżesz zaś spisał to Prawo i dał je kapłanom, synom Lewiego, tym, którzy noszą skrzynię Przymierza JHWH, i wszystkim starszym Izraela.10Przykazał im też Mojżesz tymi słowy: Po upływie [każdych] siedmiu lat, o ustalonej porze, w roku umorzenia długów, w Święto Szałasów,11gdy cały Izrael przyjdzie, by pokazać się[6] przed obliczem JHWH, twojego Boga, w miejscu, które [On] wybierze, będziesz odczytywał[7] to Prawo wobec całego Izraela, w ich obecności.[8]12Zgromadzisz [wówczas] lud, mężczyzn i kobiety, dzieci[9] i swego przychodnia, który będzie [mieszkał] w twoich bramach, po to, aby usłyszeli, i po to, by się uczyli i bali się JHWH, waszego Boga, i pilnowali spełniania wszystkich słów tego Prawa.13I ich synowie, którzy [go jeszcze] nie poznali, niech [też] słuchają i uczą się bojaźni JHWH, waszego Boga, po wszystkie dni, przez które będziecie żyli w tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją posiąść.
Końcowe dni Mojżesza
14Następnie JHWH powiedział do Mojżesza: Oto przybliżyły się twoje dni do śmierci. Przywołaj Jozuego i stawcie się w namiocie spotkania, a Ja dam mu rozkazy. Poszedł więc Mojżesz i Jozue i stawili się w namiocie spotkania.15Wtedy JHWH ukazał się w namiocie w słupie obłoku. I słup obłoku stanął u wejścia do namiotu.16Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza: Oto, gdy ty spoczniesz[10] z twoimi ojcami, lud ten powstanie i będzie uprawiał nierząd, [idąc] za innymi bogami – obcej ziemi, w której środek on[11] wchodzi – i opuści Mnie, i złamie moje przymierze, które z nim zawarłem.17W tym dniu zapłonie mój gniew przeciw niemu i opuszczę ich, i zakryję moje oblicze przed nimi, i będzie na pożarcie i na to, by spotkały go liczne nieszczęścia i uciski, i powie w tym dniu: Czy nie dlatego spotkały mnie te nieszczęścia, że nie ma mego Boga pośród mnie?18Lecz Ja całkowicie zakryję[12] w tym dniu moje oblicze z powodu wszelkiego zła, które popełnił [ten lud], gdyż zwrócił się ku innym bogom.
Polecenie spisania pieśni
19Teraz więc spiszcie sobie tę pieśń i naucz jej synów Izraela. Włóż ją w ich usta, po to, by ta pieśń była dla Mnie świadkiem przeciw synom Izraela.20Kiedy wprowadzę go do ziemi opływającej w mleko i miód, którą przysiągłem ich ojcom, będzie jadł i nasyci się, i utyje – i zwróci się ku innym bogom, i będzie im służył, a Mną pogardzi i złamie moje przymierze.21A gdy spotkają go liczne nieszczęścia i uciski, wtedy niech odezwie się ta pieśń przed nim jako świadek – bo nie zostanie [ona] zapomniana w ustach jego potomstwa – gdyż [od dawna], zanim wprowadziłem go do ziemi, którą przysiągłem ich ojcom,[13] znałem jego zamysł, który on wtedy spełni.22I Mojżesz spisał tę pieśń w tym dniu, i nauczył jej synów Izraela.23A Jozuemu, synowi Nuna, [JHWH] przykazał i powiedział: Wzmocnij się i nabierz odwagi, bo ty wprowadzisz synów Izraela do ziemi, którą im przysiągłem, a Ja będę z tobą.24A gdy Mojżesz całkowicie skończył spisywać słowa tego Prawa na zwoju,25to przykazał Mojżesz Lewitom noszącym skrzynię Przymierza JHWH, tymi słowy:26Weźcie[14] zwój tego Prawa i umieścicie go z boku skrzyni Przymierza JHWH, waszego Boga, i niech będzie tam świadkiem przeciw tobie. (Rz 15,4; 1 Kor 10,11)27Poznałem ja bowiem twój upór i twój twardy kark. Oto dziś, gdy jeszcze żyję z wami, jesteście oporni wobec JHWH, a co będzie po mojej śmierci?28Zgromadźcie u mnie wszystkich starszych waszych plemion i waszych urzędników,[15] a przekażę w ich obecności[16] te słowa[17] i wezwę przeciw nim na świadków niebo i ziemię.29Wiem bowiem, że po mojej śmierci całkiem się stoczycie i zejdziecie z drogi, którą wam przykazałem, i w przyszłych dniach[18] spotka was[19] nieszczęście, gdyż będziecie czynić to, co złe w oczach JHWH,[20] drażniąc Go dziełem swoich rąk.30I oznajmił Mojżesz w obecności całej społeczności Izraela słowa tej pieśni po jej koniec: