1Trąba do twych dziąseł![1] Jakby orzeł[2] nad domem JHWH![3] Ponieważ przestąpili moje przymierze, przekroczyli moje Prawo!2Krzyczą do Mnie: [My], Izrael, znamy Cię,[4] Boże mój![5] (Mt 7,21)3Izrael odrzucił [jednak] dobro,[6] niech go[7] ściga wróg!4Powołują królów, lecz nie ode Mnie, ustanawiają książąt,[8] lecz bez mojej wiedzy. Ze swego srebra i swego złota narobili sobie bóstw, by się dorobić zniszczenia!5[On] odrzucił[9] twojego cielca, Samario![10] Zapłonął mój gniew przeciw nim. Jak długo mogą pozostawać bez kary?[11]6Tak, [to] z Izraela![12] A on? Rzemieślnik go zrobił! On nie jest bogiem! Owszem, cielec Samarii rozleci się w drzazgi![13]7Tak, sieją wiatr – i będą zbierać burzę. Zboże nie ma kłosa, nie da zatem mąki, a choćby nawet dało, zjedzą ją obcy. (2 Kor 9,6; Ga 6,7)8Pochłonięty Izrael, [już] teraz jest wśród narodów jak [niepotrzebny] sprzęt – nikt go nie pragnie.9Bo wybrali się do Asyrii![14] Dziki osioł samotnie zabłąkany! Efraim wynajął sobie kochanków!10Ale choć dają [prezenty] wśród narodów, wkrótce ich zgromadzę [na sąd] i zaczną maleć pod ciężarem króla książąt.[15]11Tak, Efraim namnożył ołtarzy dla ofiarowania za grzech,[16] [lecz] stały mu się one ołtarzami dla grzeszenia.12Choć spisałem mu dziesięć tysięcy[17] moich wskazań, potraktowali je jak coś obcego.13Ofiary z moich darów składają, mięso – i jedzą je! Nie podobają się one JHWH. Wspomni ich winę i nawiedzi za ich grzechy! Oni Egipt przywracają![18]14Izrael zapomniał o swoim Stwórcy i nabudował świątyń.[19] Również Juda namnożył miast obronnych. Ale ześlę ogień na jego miasta, i strawi jego pałace.