Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1A gdy Bileam zauważył, że w oczach JHWH dobrze jest błogosławić Izraela, nie poszedł, jak poprzednimi razy, szukać zaklęć,[1] lecz skierował swą twarz ku pustyni.2Gdy Bileam podniósł swe oczy, zobaczył Izraela rozłożonego według swoich plemion. Ogarnął go wówczas Duch Boga,3podniósł [głos do] swej przypowieści i powiedział: Oświadczenie Bileama, syna Beora,[2] oświadczenie człowieka o otwartym[3] oku.4Oświadczenie słyszącego zapowiedzi Boga,[4] kogoś, kto ogląda widzenie Wszechmocnego,[5] kto pada, lecz z odsłoniętymi oczami:5Jak piękne są twe namioty, Jakubie, twoje siedziby, Izraelu!6Rozciągnięte jak palmy,[6] jak ogrody nad[7] rzekami. Jak aloesy[8] zasadził je JHWH, jak cedry nad wodami.7Z jego wiader leje się woda, a jego ziarno[9] [czerpie] w obfitości wód, jego król przewyższy Agaga[10] i jego królestwo dozna wywyższenia.[11]8Bóg, jego wybawca z Egiptu, jest mu rogami bawołu. Pożera narody, swoich wrogów, kruszy ich kości, jego strzały przeszywają [na wylot].9Rozciągnął się, leży jak lew i jak lwica – kto go zmusi do wstania? Błogosławieni, którzy tobie błogosławią, przeklinający zaś ciebie – przeklęci!10Wtedy zapłonął gniew Balaka na Bileama, klasnął w swoje dłonie i powiedział Balak do Bileama: Wezwałem cię, byś przeklinał moich wrogów, a tymczasem tylko [ich] błogosławiłeś, [i to] trzy razy!11Teraz uciekaj sobie w swoje strony.[12] Powiedziałem, że cię uczczę sowicie, lecz oto JHWH pozbawił cię tej czci!12Wtedy Bileam powiedział do Balaka: Czy już twoim posłom, których do mnie przysłałeś, nie oznajmiłem:13Choćby Balak dawał mi swój dom pełen srebra i złota, to nie mógłbym przestąpić polecenia JHWH,[13] aby zrobić, z mego serca, coś dobrego lub złego? [Powiedziałem], że przekażę tylko to, co oznajmi JHWH.14A teraz oto idę ja do mego ludu; [lecz] chodź, doradzę ci [w sprawie tego], co w przyszłości ten lud uczyni twojemu ludowi.15Potem podniósł [głos w] swej przypowieści i powiedział: Oświadczenie Bileama, syna Beora, oświadczenie człowieka o otwartym oku,16oświadczenie tego, który słyszy zapowiedź Boga, który zna wiedzę Najwyższego, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, lecz z odsłoniętymi oczami:17Widzę go, lecz [to jeszcze] nie teraz, oglądam go, ale [jeszcze] nie z bliska. [Otóż] wkroczy gwiazda[14] z Jakuba, powstanie berło z Izraela i roztrzaska skronie Moabu oraz ciemię[15] wszystkich synów Seta.[16]18Edom stanie się jego własnością, Seir[17] będzie własnością swoich wrogów, Izrael [zaś] postąpi z mocą.19Władzę obejmie [wódz] z Jakuba, doprowadzi do zguby ocalonego z miasta.[18]20Zobaczył też [Bileam] Amaleka, podniósł [głos w] swej przypowieści i powiedział: Amalek był pierwociną narodów, lecz jego koniec zmierza ku zagładzie.21Zobaczył również Kenitów, podniósł [głos w] swej przypowieści i powiedział: Stała jest twoja siedziba i twe gniazdo założone na skale,22a jednak Kain będzie na spalenie, kiedy to Aszur weźmie cię w niewolę.[19]23Podniósł też [głos w] swojej przypowieści i powiedział: Biada! Kto przeżyje przy tym dziele Boga?!24Okręty [ściągną] od strony Kitim[20] i pognębią Aszur, i pognębią Eber – lecz także on [pójdzie] na zagładę.25Potem Bileam wstał i odszedł, powrócił w swoje strony.[21] Balak także poszedł swoją drogą. (Ap 2,14)