Składanie ofiar we własnej ziemi Ofiary krwawe i z pokarmów
1I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:2Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy wejdziecie do ziemi waszych siedzib, którą Ja wam daję,3i będziecie składali JHWH wdzięczny dar, ofiarę całopalną lub ofiarę rzeźną, chcąc złożyć szczególny ślub lub dar dobrowolny, lub [zechcecie ją złożyć] w waszym ustalonym czasie, aby ofiarować woń przyjemną dla JHWH, z bydła lub z owiec,4to niech składający swoją ofiarę JHWH złoży także ofiarę z pokarmów, [to jest] jedną dziesiątą [efy][1] najlepszej [pszennej] mąki, rozczynionej jedną czwartą hinu[2] oliwy,5oraz wino na ofiarę z płynów, jedną czwartą hinu. Tak postąpisz przy ofierze całopalnej lub ofierze rzeźnej, na każdego baranka,6lub – przy baranie – złożysz na ofiarę z pokarmów dwie dziesiąte [efy] najlepszej [pszennej] mąki, rozczynionej jedną trzecią hinu oliwy,7oraz wino na ofiarę z płynów, jedną trzecią hinu. Złożysz to jako woń przyjemną dla JHWH.8A jeśli w ofierze całopalnej lub w ofierze rzeźnej, jako szczególny ślub lub jako ofiarę pokoju będziesz składał JHWH młodego cielca,9to przy młodym cielcu złoży się na ofiarę z pokarmów trzy dziesiąte [efy] najlepszej [pszennej] mąki, rozczynionej połową hinu oliwy.10Wino złożysz też na ofiarę z płynów, pół hinu – to wdzięczny dar, woń przyjemna dla JHWH.11Tak należy postąpić przy każdym cielcu lub przy każdym baranie, lub przy każdym jagnięciu z baranków lub kóz.12Jaka będzie liczba [zwierząt], które złożycie, taka będzie [liczba ofiar z pokarmów, które] złożycie na każde [z nich] – według ich liczby.13Tak postąpi z tym każdy tubylec, gdy zechce złożyć wdzięczny dar, woń przyjemną dla JHWH.14A jeśli zamieszka z wami przychodzień lub będzie to ktoś, kto [mieszka] wśród was od pokoleń, a będzie chciał złożyć wdzięczny dar, woń przyjemną dla JHWH, to uczyni tak, jak wy czynicie.15Jednakowa ustawa obowiązywać będzie [całą] społeczność, was i przychodnia przebywającego [z wami], [jako] ustawa wieczysta dla waszych [przyszłych] pokoleń, [taka] będzie zarówno dla was, jak i dla przychodnia, przed obliczem JHWH.16Jednakowe prawo i jednakowy przepis będzie [odnosił się] do was i przychodnia [przebywającego] z wami.
Ofiara z pierwszych plonów pól
17JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:18Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy wejdziecie do ziemi, do której was prowadzę,19i będziecie jedli z chleba tej ziemi, to złożycie JHWH szczególny dar.20Jako ten szczególny dar złożycie bułkę[3] z pierwocin zmielonego jęczmienia, złożycie ją tak, jak szczególny dar z klepiska.21Szczególny dar z pierwocin zmielonego jęczmienia składać będziecie JHWH po [wszystkie] pokolenia.
Ofiary za nieumyślne uchybienia
22Jeśli nieumyślnie uchybicie i nie spełnicie tych wszystkich przykazań, które JHWH przekazał Mojżeszowi,23czegokolwiek, co JHWH przykazał wam za pośrednictwem Mojżesza, od dnia, w którym JHWH [to] przykazał, i dalej, po wszystkie pokolenia,24to jeśli stało się to pod nieświadomość[4] społeczności, przez przeoczenie,[5] to całe zgromadzenie przygotuje jednego młodego cielca na ofiarę całopalną, woń przyjemną dla JHWH, wraz z jego ofiarą z pokarmów i z jego ofiarą z płynów, według przepisu, oraz jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech.25Kapłan przebłaga za całe zgromadzenie synów Izraela i będzie im przebaczone, gdyż było to przeoczenie i oni złożyli swoją ofiarę, wdzięczny dar dla JHWH, oraz swoją ofiarę za grzech przed obliczem JHWH za swoje przeoczenie.26I będzie przebaczone całemu zgromadzeniu synów Izraela i przychodniowi przebywającemu wśród nich, ponieważ cały lud [popełnił to] przez przeoczenie.27A jeśli pojedyncza dusza zgrzeszy przez przeoczenie, to złoży jednoroczną kozę na ofiarę za grzech.28Kapłan przebłaga za tę duszę nieuważną, będącą w grzechu przed obliczem JHWH, dla przebłagania za nią – i będzie jej przebaczone.29Zarówno tubylca z synów Izraela, jak i przychodnia, przebywającego wśród was, obowiązywać was będzie jedno prawo przy popełnieniu przeoczenia.30Natomiast dusza, która postąpi [względem] JHWH z podniesioną ręką[6] – czy to tubylec, czy przychodzień – znieważa Go, i taka dusza zostanie wycięta spośród swojego ludu,31ponieważ wzgardziła Słowem JHWH i złamała Jego przykazanie – taka dusza zostanie całkowicie wycięta, [a] jej wina [pozostanie] na niej.
Kara za złamanie szabatu
32A gdy synowie Izraela przebywali na pustyni, napotkali człowieka zbierającego drewno w dniu szabatu.33Ci więc, którzy go napotkali zbierającego drewno, przyprowadzili go do Mojżesza i Aarona, i do całego zgromadzenia.34A dopóki nie zostało rozstrzygnięte, co należy z nim uczynić, osadzili go pod strażą.35Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Człowiek ten będzie musiał umrzeć. Niech całe zgromadzenie ukamienuje go na zewnątrz obozu.36Wyprowadzili go więc, całe zgromadzenie, poza obóz, i ukamienowali go, i umarł – [stało się tak], jak JHWH przykazał Mojżeszowi.
Frędzle przy szatach
37JHWH powiedział do Mojżesza:38Przemów do synów Izraela i powiedz im, by po [wszystkie] ich pokolenia robili sobie frędzel[7] na skrajach swoich szat i na skrajnym frędzlu umieścili splot[8] z fioletu.39Będziecie więc mieli frędzel i gdy na niego spojrzycie, to przypomnicie sobie wszystkie przykazania JHWH i będziecie ich przestrzegali zamiast zdążać za własnymi sercami[9] lub za własnymi oczami, za którymi [idąc,] moglibyście scudzołożyć –40po to [więc będziecie go mieli], byście pamiętali i wypełniali wszystkie moje przykazania, i byli święci dla waszego Boga.41Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem, który was wyprowadził z ziemi egipskiej, aby być dla was Bogiem – Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem.