1Ślij swój chleb po powierzchni wody,[1] bo po wielu dniach odnajdziesz go.[2]2Rozdziel dział[3] między siedmiu, a nawet ośmiu,[4] bo nie wiesz, jakie nieszczęście[5] może stać się na ziemi.3Gdy chmury są pełne, spuszczają na ziemię deszcz, a drzewo – czy pada na południe, czy na północ, w miejscu, gdzie drzewo pada, tam leży.4Kto zważa na wiatr, nie będzie siał, a kto patrzy na chmury, nie będzie żął.5Jak nie wiesz, jaka jest droga ducha[6] do kości[7] w łonie brzemiennej,[8] tak nie poznasz dzieła Boga, który czyni wszystko.6Z rana siej swoje nasienie i niech twoja ręka nie spocznie do wieczora, bo nie wiesz, co się powiedzie – to czy tamto – i czy w obu przypadkach będzie tak samo dobrze.7Słodkie jest światło[9] i dobrze oczom widzieć słońce.8Jeśli więc[10] człowiek żyje wiele lat, niech się w nich wszystkich cieszy, lecz niech pamięta o dniach ciemności, bo będzie ich wiele – wszystko, co nadchodzi, jest marnością.9Ciesz się, młodzieńcze, w swojej młodości i niech cię twe serce cieszy w dniach twojej młodości. Chodź drogami swego serca i [kieruj się] widokiem swoich oczu, lecz wiedz, że za to wszystko pozwie cię Bóg na sąd.10Usuń zmartwienie[11] ze swojego serca i pozbądź się słabości[12] twego ciała, gdyż młodość i [jej] świeżość[13] są marnością.[14]