Jozuego 8,1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zdobycie Aj

1 Potem JHWH powiedział do Jozuego: Nie bój się i nie zniechęcaj się!^[1] Weź z sobą cały zbrojny lud, powstań i wyrusz na Aj. Spójrz, wydałem^[2] w twoją rękę króla Aj i jego lud, i jego miasto,^[3] i jego ziemię. 2 Uczynisz Aj i jego królowi tak, jak uczyniłeś Jerychu i jego królowi. Tylko jego łup i jego bydło możecie zagarnąć dla siebie. Zastawcie [także] zasadzkę na miasto od jego tyłu. 3 Powstał zatem Jozue i cały zbrojny lud, aby ruszyć na Aj. Jozue wybrał przy tym trzydzieści tysięcy^[4] ludzi, dzielnych wojowników, i wyprawił ich nocą. 4 Przykazał im: Spójrzcie, wy zasadzicie się na to miasto z tyłu miasta. Nie oddalajcie się od miasta za bardzo i bądźcie wszyscy w pogotowiu. 5 Ja zaś i cały lud, który jest ze mną, zbliżymy się do miasta. A gdy wyjdą, by się z nami zetrzeć jak poprzednio, zaczniemy przed nimi uciekać. 6 Wyjdą zaś za nami, aż ich odciągniemy od miasta, bo powiedzą sobie: Uciekają przed nami jak poprzednio – bo będziemy przed nimi uciekali.^[5] 7 Wtedy wy powstaniecie z zasadzki i przejmiecie miasto, a JHWH, wasz Bóg, wyda je w waszą rękę.^[6] 8 Gdy zaś zdobędziecie miasto, wzniecicie w mieście ogień.^[7] Uczynicie tak zgodnie ze Słowem JHWH.^[8] Spójrzcie, rozkazałem wam! 9 Następnie Jozue wyprawił ich i poszli do zasadzki. Rozłożyli się między Betel i Aj, na zachód od Aj, a Jozue spędził tę noc wśród ludu.^[9] 10 Wcześnie rano Jozue wstał, dokonał przeglądu ludu i ruszył do Aj, on oraz starsi Izraela, na czele ludu. 11 Cały zaś zbrojny lud, który był z nim, wyruszył, zbliżył się, przyszedł naprzeciw miasta i rozłożył się po północnej stronie Aj, tak że między nim a Aj rozciągała się dolina.^[10] 12 A [Jozue] wziął około pięciu tysięcy^[11] ludzi i rozstawił ich jako zasadzkę między Betel a Aj, po zachodniej stronie miasta. 13 Ustawili więc lud, cały obóz, który był po stronie północnej miasta, i jego tylną straż po stronie zachodniej miasta, a Jozue udał się tej nocy w środek doliny. 14 Gdy król Aj to zobaczył, pośpieszyli, wstali wczesnym rankiem i wyszli mężczyźni miasta,^[12] by zetrzeć się z Izraelem w bitwie – on i cały jego lud – w dogodnym miejscu^[13] przed [wejściem na] Araba.^[14] Nie wiedział on jednak, że ma [zastawioną na siebie] zasadzkę z tyłu miasta. 15 Jozue zaś i cały Izrael pozwolili się przez nich uderzyć, po czym zaczęli uciekać drogą ku pustyni. 16 Wtedy zwołano cały lud, który był w mieście,^[15] aby ich ścigać.^[16] Ścigano więc Jozuego^[17] – i [tak] zostali odciągnięci od miasta. 17 W Aj i w Betel^[18] nie pozostał ani jeden mężczyzna, który nie wyszedłby za Izraelem – pozostawili miasto otwarte i ścigali Izraela. 18 Wtedy JHWH powiedział do Jozuego: Wyciągnij oszczep,^[19] który masz w swojej ręce, w kierunku Aj, gdyż wydam je w twoją rękę. Jozue wyciągnął więc oszczep, który miał w swojej ręce, w kierunku miasta. 19 A gdy wyciągnął swoją rękę, ludzie z zasadzki powstali szybko ze swojego miejsca, pobiegli i weszli do miasta, zajęli je i szybko je podpalili. 20 Gdy ludzie z Aj odwrócili się za siebie i spojrzeli, oto dym wznosił się z miasta ku niebiosom, oni nie mieli już siły^[20] uciekać tu ani tam, a lud uciekający na pustynię zwrócił się przeciw [nim], ścigającym.^[21] 21 Jozue i cały Izrael zobaczyli to, że ludzie z zasadzki zajęli miasto i że z miasta wznosi się dym; zawrócili więc i uderzyli na ludzi z Aj. 22 A ci [z kolei] wyszli z miasta, aby zetrzeć się z nimi, tak że znaleźli się w środku Izraela, między tymi z jednej, a tamtymi z drugiej strony – i pobili ich tak, że nie został im nikt, kto by ocalał lub zbiegł. 23 A króla pojmano żywcem i przyprowadzono do Jozuego. 24 Gdy Izrael skończył wycinać wszystkich mieszkańców Aj w polu i na pustyni – tych, którzy go ścigali – i gdy położyli ich wszystkich do ostatniego ostrzem miecza,^[22] wówczas zawrócili, cały Izrael, do Aj i pobili je ostrzem miecza. 25 Wszystkich poległych w tym dniu, od mężczyzny po kobietę, było dwanaście tysięcy – wszyscy mieszkańcy Aj. 26 Jozue nie cofnął ręki, którą wyciągnął z oszczepem, dopóki nie zostali wybici, jako obłożeni klątwą, wszyscy mieszkańcy Aj. 27 Tylko bydło i łup tego miasta zagarnął sobie Izrael według Słowa JHWH, nakazanego Jozuemu. 28 Potem Jozue spalił Aj i zamienił je w kupę gruzu na wieki, w pustkowie – [jak to jest] aż do dnia dzisiejszego. 29 A króla Aj powiesił^[23] na drzewie aż do czasu wieczora, gdy zaś słońce zachodziło, Jozue kazał zdjąć z drzewa jego zwłoki i porzucić je w otworze bramy miasta.^[24] I wzniesiono nad nim wielki stos kamieni, [który jest tam] aż do dnia dzisiejszego.

Odczytanie Prawa na górach Ebal i Gerizim

30 Potem Jozue zbudował ołtarz JHWH, Bogu Izraela, na górze Ebal, 31 jak przykazał synom Izraela Mojżesz, sługa JHWH, i jak zostało napisane w zwoju Prawa Mojżesza: ołtarz z całych kamieni, których nie obrabiano żelazem. Na nim złożono JHWH ofiary całopalne i zarżnięto ofiary pokoju. 32 Tam też wypisał na kamieniach odpis Prawa Mojżesza, które [ten] spisał^[25] wobec synów Izraela. 33 A cały Izrael i jego starsi, i urzędnicy, i jego sędziowie, stali po jednej i po drugiej stronie skrzyni, przed kapłanami Lewitami noszącymi skrzynię Przymierza z JHWH – zarówno przybysz, jak i tubylec – połowa ich przy górze Gerizim i połowa ich przy górze Ebal,^[26] by – jak wcześniej przykazał Mojżesz, sługa JHWH – błogosławić lud Izraela. 34 Potem zaś odczytał^[27] wszystkie słowa Prawa, błogosławieństwa i przekleństwa, dokładnie tak, jak zostało to zapisane w zwoju Prawa.^[28] 35 Nie było ani jednego słowa z tych wszystkich, które przykazał Mojżesz, którego Jozue nie odczytałby wobec całego zgromadzenia Izraela, także wobec kobiet,^[29] dzieci i przybyszów, którzy wśród nich przebywali.^[30]