Jozuego 18

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I zgromadziła się cała społeczność synów Izraela w Szilo, gdzie rozstawiła namiot spotkania. Ziemia była wprawdzie przez nich podbita,2 lecz pozostało wśród synów Izraela siedem plemion, którym nie przydzielono ich dziedzictwa.3 Wówczas Jozue powiedział do synów Izraela: Jak długo będziecie ociągać się[1] z tym, aby wejść i posiąść ziemię, którą JHWH, Bóg waszych ojców, wam dał?4 Wybierzcie sobie po trzech ludzi na plemię, abym mógł ich wysłać, by wstali, obeszli ziemię i opisali ją z myślą o swym dziedzictwie – a potem przyszli do mnie.5 I niech ją podzielą między sobą na siedem części. Juda niech pozostanie w swych granicach na południu, a dom[2] Józefa niech pozostanie w swych granicach na północy.6 Wy zaś opiszcie ziemię, [z podziałem na] siedem części, i przynieście je [spisane] do mnie, a ja rzucę dla was losy, tutaj przed obliczem JHWH, naszego Boga.7 Lewici bowiem nie będą mieli działu pośród was, jako że ich dziedzictwem jest kapłaństwo na rzecz JHWH, a Gad, Ruben i połowa plemienia Manassesa otrzymali już swoje dziedzictwo za Jordanem na wschodzie; dał im je Mojżesz, sługa JHWH.8 Powstali więc ci ludzie i poszli, Jozue zaś nakazał tym, którzy poszli, aby opisać ziemię: Idźcie, obejdźcie ziemię i opiszcie ją, po czym wróćcie do mnie, a [ja] tu, w Szilo, rzucę dla was los przed obliczem JHWH.9 Poszli więc ci ludzie,[3] obeszli ziemię[4] i opisali ją w zwoju według miast, z [podziałem] na siedem części, po czym przyszli do Jozuego do obozu w Szilo.[5]10 A Jozue rzucił dla nich los przed obliczem JHWH, w Szilo, i rozdzielił tam Jozue ziemię między synów Izraela, zgodnie z ich podziałami.[6]11 Wówczas padł los dla plemienia synów Beniamina według ich rodzin i obszar [przydzielony] losem wypadł im między synami Judy a synami Józefa.12 Ich granica po stronie północnej zaczynała się od Jordanu, potem granica ta wznosiła się do grzbietu na północ od Jerycha i dalej wznosiła się w górę na zachód, a jej kraniec kierował się ku pustyni, [ku] Bet-Awen.13 Stamtąd granica przebiegała do Luz, do zbocza Luz od południa – czyli [do] Betel – po czym granica ta schodziła do Atrot-Addar przez górę, która leży na południe od dolnego Bet-Choron.14 Potem granica ta skręcała i zawracała po stronie zachodniej na południe, od góry, która leży naprzeciw Bet-Choron od południa, a jej kraniec dochodził do Kiriat-Baal, to jest [do] Kiriat-Jearim, miasta synów Judy – to jest strona zachodnia.15 A strona południowa zaczynała się od skraju Kiriat-Jearim i [dalej] biegła granica na zachód, a biegła do źródła Me-Neftoach.[7]16 Potem granica schodziła do skraju góry, która leży na wschód od doliny Ben-Hinom, która jest w dolinie Refaim od północy, i schodziła do doliny Ben-Hinom, na południe od Grzbietu Jebuzytów i [dalej] schodziła do En-Rogel.17 Stamtąd skręcała na północ i wychodziła na En-Szemesz. Dalej biegła do Gelilot, które leży naprzeciw przełęczy Adumim, i schodziła do Kamienia Bohana, syna Rubena.18 Potem biegła do zbocza naprzeciw Araba[8] od północy i schodziła w dół na Araba.19 Następnie granica ta biegła[9] do zbocza Bet-Chogla od północy, a kraniec tej granicy [dochodził] do północnej zatoki Morza Słonego, do ujścia Jordanu na południu. To jest granica południowa.20 Jordan zaś wytyczał mu granicę od strony wschodniej. Oto granice okalające dziedzictwo synów Beniamina według ich rodzin.21 A miastami plemienia synów Beniamina według ich rodzin były: Jerycho i Bet-Chogla, i Emek-Kesis,[10]22 i Bet-Araba, i Semaraim, i Betel,23 i Awwim, i Parah, i Ofrah,24 i Kefar-Haamona, i Ofni, i Geba, miast dwanaście wraz z ich osiedlami.25 Gibeon i Rama, i Beerot,26 i Mispe, i Kefira, i Mosa,27 i Rekem, i Jirpeel, i Tarala,28 i Sela, Elef[11] i [miasto] jebuzyckie[12] – to jest Jerozolima – Gibea, Kiriat, miast czternaście wraz z ich osiedlami.[13] Oto dziedzictwo synów Beniamina według ich rodzin.

Jozuego 18

Słowo Życia

od Biblica

Ten rozdział nie jest dostępny w tym tłumaczeniu.