Joba 9,32 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Job: Człowiek nierówny Bogu

1 A Job odpowiedział w te słowa: 2 Doprawdy,^[1] wiem, że tak jest. Jak mógłby śmiertelnik mieć rację^[2] przed Bogiem? (Job 12,2; Job 19,4; Job 34,12; Job 36,4)

Job 12,2Job 19,4Job 34,12Job 36,4

3 Gdyby chciał się z Nim spierać,^[3] nie odpowiedziałby nawet na jedną rzecz spośród tysiąca!^[4] 4 Mądry On sercem i potężny siłą; któż Mu się oprze i wyjdzie cało? (Iz 55,9) 5 On przenosi góry, zanim się spostrzegą, przewraca je w swoim gniewie. 6 Przesuwa ziemię z jej miejsca, tak że drżą jej filary. 7 Mówi do słońca – i ono nie wschodzi, i kładzie pieczęć na gwiazdach. (Wj 10,21; Job 3,5) 8 Sam rozpościera niebiosa i kroczy po falach morskich. 9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Gwiazdozbiór Południa. (Job 38,31) 10 Czyni rzeczy wielkie [i] niezbadane, i cuda, których nie ma liczby. (Job 5,9; Ps 72,18; Ps 136,1; Jer 10,12; Am 4,13; Am 5,8; Am 9,5; Rz 11,33)

Job 5,9Ps 72,18Ps 136,1Jer 10,12Am 4,13Am 5,8Am 9,5Rz 11,33

11 Oto przechodzi koło mnie, a tego nie widzę, mija – i nie zauważam Go. 12 Oto zabiera – i kto Mu odbierze? Kto Mu powie: Co czynisz? (Iz 45,9; Rz 9,20) 13 Bóg nie cofa swojego gniewu, ugięli się pod nim^[5] pomocnicy Rahaba. (Job 26,12; Ps 74,13; Ps 89,11; Iz 30,7; Iz 51,9)

Job 26,12Ps 74,13Ps 89,11Iz 30,7Iz 51,9

14 Jakże ja miałbym Mu odpowiedzieć? Jakich słów dobrać przy Nim? 15 Choćbym miał rację, nie umiałbym [Mu] odpowiedzieć, błagałbym o litość mojego sędziego. 16 Choćbym zawołał, a On odpowiedział,^[6] nie uwierzyłbym, że usłyszał mój głos, 17 Ten, który burzą mnie uderza i bez przyczyny mnoży moje rany. 18 Nie daje mi odetchnąć na duchu, lecz nasyca mnie goryczą. 19 Co do siły – oto jest mocarzem, a co do słuszności – kto Go pozwie? 20 Choćbym miał rację, usta by mnie potępiły, choćbym był nienaganny – wykazałby^[7] mą podłość. 21 Jestem nienaganny! Nie znam własnej duszy! Gardzę swoim życiem! 22 [Wszystko] to jedno! Dlatego mówię: On gubi nienagannego i bezbożnego. (Job 34,9; Kazn 9,2) 23 Gdy bicz nagle zabija, z rozpaczy niewinnych szydzi. 24 Gdy ziemia wydana jest w rękę bezbożnika, oblicze jej sędziów zakrywa – jeśli nie On, to kto? 25 A moje dni były szybsze niż goniec, przemknęły, nie zobaczyły nic dobrego. 26 Pomknęły jak łodzie z trzciny, jak orzeł pikujący na żer. 27 Gdy pomyślę: Zapomnę o mej skardze, odmienię oblicze, wypogodnieję, 28 to lęk przebiega wszystkie me kości, wiem, że mnie nie uznasz niewinnym. 29 Skoro Ja [i tak] jestem potępiony,^[8] po co na próżno się staram? 30 Choćbym się obmył^[9] wodą ze śniegu i umył ługiem swe ręce, (Jer 2,22) 31 to i tak pogrążyłbyś mnie w bagnie^[10] i brzydziłyby się mną moje szaty. (Iz 5,25) 32 Bo On nie jest człowiekiem jak ja, bym Mu mógł odpowiedzieć, byśmy razem mogli stanąć przed sądem. (Kazn 6,10; Jer 49,19) 33 Nie ma między nami rozjemcy, który położyłby rękę na nas obu, 34 odsunął ode mnie Jego rózgę, tak bym nie musiał się jej bać. 35 Mówiłbym i nie bał się Jego, bo nie tak [mogę] ja [sam] ze sobą.^[11]