1Tak,[1] dla srebra jest kopalnia[2] i jest miejsce, gdzie oczyszcza się złoto.2Żelazo wydobywa się z prochu i z kamienia wytapia się miedź.3[Człowiek] kładzie kres ciemności [i] poszukuje do najdalszych zakamarków – w mroku i cieniu śmierci – kamienia.4Drąży szyb z dala od mieszkańca, zapomniany przez stopę [człowieka], kołysze się zawieszony [na linach], z dala od ludzi.5Ziemia – z niej pochodzi chleb, lecz pod powierzchnią zamieniana jest niczym w ogień.6Miejscem szafirów są jej kamienie i są w niej paprochy złota.7Tej ścieżki nie zna sęp[3] i nie wypatruje jej oko sokoła.[4]8Nie kroczą po niej dumne bestie,[5] nie paraduje po niej lew.9[Lecz człowiek] wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia,10wykuwa w skałach sztolnie i jego oko dostrzega wszystko, co cenne.11Wiąże[6] rzeki, aby nie wylewały, i to, co ukryte, wywodzi na światło.12A mądrość – gdzie można ją znaleźć? I gdzie jest siedziba rozumu?13Śmiertelnik nie zna jej porządku,[7] nie można też jej znaleźć w krainie żyjących.14Otchłań mówi: We mnie jej nie ma, a morze: U mnie też nie.15Nie można jej dostać za szczere złoto ani [na wadze] odmierzyć za nią srebra.16Nie można odważyć [za nią] złota z Ofiru, drogocennego onyksu[8] lub szafiru.17Nie równa się z nią złoto ani szkło, jej wymiennikiem nie jest złote naczynie.18Korali i kryształów nie warto wspominać – nabycie mądrości przewyższa perły.19Nie równa się z nią topaz etiopski, nie da się za nią odważyć [nawet] czystego złota.20Mądrość zatem – skąd ona pochodzi? I gdzie jest siedziba rozumu?21Zasłonięta jest przed oczami wszystkich żyjących i zakryta przed ptactwem niebios.22Abaddon i śmierć mówią: Na własne uszy słyszałyśmy tylko wieść o niej.23Bóg rozumie jej drogę i tylko On zna jej siedzibę,24gdyż On przygląda się krańcom ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebiosami.25Gdy nadawał wiatrowi wagę i określał miarę wód,26gdy ustalał zasady dla deszczu i drogę dla grzmotu błyskawicy –27wtedy przyjrzał się jej i ją przeliczył, ustalił, a też przebadał,28i powiedział do człowieka: Oto bojaźń Pana – ona jest mądrością, a unikanie[9] niegodziwości to rozum.