Jeremiasza 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Czas odrzucenia i zagłady

1 Ratujcie się ucieczką, synowie Beniamina, spośród Jerozolimy! A w Tekoa^[1] zadmijcie w róg! A na Bet-Hakerem^[2] wznieście znak,^[3] gdyż nieszczęście wyziera z północy i wielka zagłada! 2 Czy do piękna^[4] i czy do rozkoszy przyrównam^[5] córkę Syjonu? 3 Do niej ściągają pasterze oraz ich stada, rozbijają naprzeciw niej namioty wokoło, wypasa każdy swą stronę.^[6] 4 Uświęćcie^[7] przeciwko niej wojnę! Wstańcie i wyruszmy w południe! Biada nam, gdyż dzień się nachylił, gdyż wydłużają się cienie wieczorne! 5 Wstańcie i wyruszmy na nią w nocy i zburzmy jej pałace! 6 Gdyż tak mówi JHWH Zastępów: Ścinajcie jej drzewa i usypcie przeciw Jerozolimie wał! Jest ona miastem do nawiedzenia,^[8] cały ucisk, [którego jest winna], jest w niej! 7 Jak studnia^[9] schładza swą wodę, tak chłodne jest jej zło. Słychać w niej o gwałcie i ucisku, mam przed sobą ciągle stłuczenia i sińce.^[10] 8 Pozwól się ostrzec, Jerozolimo, aby moja dusza nie odstała od ciebie, abym cię nie zamienił w pustkowie, w ziemię niezamieszkaną. 9 Tak mówi JHWH Zastępów: Wyzbierają dokładnie jak na winorośli resztę Izraela, zawróć swą rękę jak winogrodnik nad jej gałązki!^[11] 10 Do kogo mam przemówić? Kogo przestrzec, by słuchali? Oto nieobrzezane ich ucho i nie jest w stanie słyszeć! Oto Słowo JHWH stało się dla nich hańbą – nie rozkoszują się nim! 11 Jestem pełen wzburzenia JHWH, trudno mi się powstrzymać! Wylej [je] na dziecko na ulicy i na grono młodych razem wziętych, bo też mąż z żoną będą wzięci, starzec i podeszły wiekiem!^[12] 12 I przypadną innym ich domy, pola, a wraz z nimi żony, gdyż wyciągnę swą rękę przeciwko mieszkańcom tej ziemi – oświadczenie JHWH. 13 Gdyż od najmniejszego do największego z nich wszyscy oni gonią za niegodziwym zyskiem. Od proroka po kapłana, wszyscy oni popełniają oszustwo. 14 I leczą złamanie mego ludu [tylko] powierzchownie, mówiąc: Pokój, pokój! A pokoju nie ma! 15 Czy zawstydzili się, że popełnili obrzydliwość? Nie potrafią się też wstydzić. Ani nie umieją się upokorzyć. Dlatego padną wśród poległych, runą w czasie, gdy ich nawiedzę – mówi JHWH. 16 Tak mówi JHWH: Przystańcie na drogach i popatrzcie, i zapytajcie o odwieczne ścieżki: Gdzie droga ku temu, co dobre? – I idźcie nią, a znajdziecie odpoczynek dla waszej duszy! Lecz powiedzieli: Nie pójdziemy! 17 I postawiłem nad wami stróżów: Uważajcie na sygnał rogu! Lecz powiedzieli: Nie będziemy uważali! 18 Dlatego słuchajcie, narody, i dowiedz się, zgromadzenie,^[13] co z nimi będzie! 19 Słuchaj, ziemio! Oto Ja sprowadzę na ten lud nieszczęście, owoc ich zamysłów. Bo na moje słowa nie zważali i odrzucili moje Prawo. 20 Na cóż mi kadzidło sprowadzone z Saby i wonności^[14] z dalekiej ziemi? Wasze całopalenia nie budzą przychylności, a wasze krwawe ofiary nie są Mi miłe. 21 Dlatego tak mówi JHWH: Oto Ja kładę przed tym ludem przeszkody i potkną się o nie! Ojcowie wraz z synami, sąsiad ze swoim bliźnim – poginą! 22 Tak mówi JHWH: Oto nadchodzi lud z ziemi północnej i wielki naród wyrusza z zakątków ziemi. 23 Mocno trzymają łuk i oszczep, okrutny on i nie znają litości. Ich głos huczy jak morze i pędzą na koniach, gotowi, jak jeden mąż, do walki przeciwko tobie, córko Syjonu! 24 Usłyszeliśmy o nich wieść, opadły nam ręce, ogarnęła nas trwoga, ból jak rodzącą. 25 Nie wychodźcie w pole i nie idźcie na drogę! Tak! [Tam] miecz wroga, groza wokoło! 26 Córko mego ludu, opasz się worem i tarzaj się w prochu! Urządź sobie [czas] płaczu [jak] po jedynaku, gorzką żałobę, gdyż nagle przyjdzie na nas niszczyciel! 27 Ustanowiłem cię probiercą^[15] w moim ludzie, powiernikiem jakości,^[16] byś poznawał i badał ich drogi. 28 Wszyscy oni są zatwardziałymi buntownikami,^[17] [to] chodzący oszczercy! Wszyscy są [jak] miedź i żelazo, wszyscy są zepsuci! 29 Dmucha miech, od ognia stopniał^[18] ołów;^[19] lecz na próżno stopił [go] złotnik, bo źli nie zostali oddzieleni. 30 Nazwą ich srebrem odrzuconym, ponieważ odrzucił ich JHWH.