1Sedekiasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie jedenaście lat.[1] A imię jego matki było Chamutal[2] – córka Jeremiasza z Libny.2I czynił on to, co było złe w oczach JHWH, podobnie we wszystkim, jak to czynił Jehojakim.3Owszem, z powodu gniewu JHWH działo się [niedobrze] w Jerozolimie i Judzie aż do Jego odrzucenia ich sprzed Jego oblicza. A [przy tym] Sedekiasz zbuntował się przeciwko królowi Babilonu.4W dziewiątym roku jego panowania, w dziesiątym miesiącu, w dziesiątym dniu tego miesiąca,[3] przybył Nebukadnesar, król Babilonu – on i całe jego wojsko – pod Jerozolimę i obległ ją, i wybudowali wokoło niej wał.5I miasto było oblężone aż do jedenastego roku [panowania] króla Sedekiasza.6W czwartym miesiącu, dziewiątego dnia tego miesiąca,[4] a wzmógł się głód w mieście i nie było już chleba dla ludu ziemi,7zrobiono wyłom w [murze] miasta i wszyscy wojownicy uciekli. I wyszli z miasta w nocy drogą przez bramę między dwoma murami, która jest przy ogrodzie królewskim – a Chaldejczycy otaczali miasto – i udali się w drogę ku Araba.[5]8Lecz wojsko chaldejskie ścigało króla i dogoniło Sedekiasza na stepach Jerycha, a całe jego wojsko opuściło go w rozsypce.9Pojmali zatem króla i zaprowadzili go do króla Babilonu, do Ribli w ziemi Chamat, a ten wydał na niego wyroki.10I zabił[6] król Babilonu synów Sedekiasza na jego oczach, podobnie jak wszystkich książąt Judy – zabił ich w Ribli.11A oczy Sedekiasza wyłupił i zakuł go w kajdany – i poprowadził go król Babilonu do Babilonu i zamknął go w więzieniu[7] aż do dnia jego śmierci.12A w piątym miesiącu, dziesiątego dnia tego miesiąca,[8] był to dziewiętnasty rok[9] króla Nebukadnesara, króla Babilonu, przybył do Jerozolimy Nebuzaradan, naczelnik straży przybocznej, [który] stał przed obliczem[10] króla Babilonu.13I spalił dom JHWH i dom króla, i wszystkie domy Jerozolimy, i każdy większy dom spalił w ogniu.14I wszystkie mury wokół Jerozolimy zburzyło całe wojsko chaldejskie pod wodzą dowódcy straży przybocznej.15A [część] z ubogich ludu i z reszty ludu pozostałego w mieście, i zbiegów, którzy przeszli do króla Babilonu, i resztę rzemieślników uprowadził Nebuzaradan, naczelnik straży przybocznej.16[Część] natomiast z ubogich ziemi pozostawił Nebuzaradan, naczelnik straży przybocznej, pozostawił jako winogrodników i rolników.17A miedziane kolumny, które były w domu JHWH, i podstawy, i miedzianą kadź, która była w domu JHWH, rozbili Chaldejczycy i miedź z nich wywieźli do Babilonu.18I garnki, i łopatki, i szczypce,[11] i miski,[12] i łyżki[13] – i wszystkie przybory z miedzi, których używano przy służbie, zabrali.19I czasze, i kadzielnice, i miski, i garnki, i świeczniki, i łyżki, i czasze ofiarne, które były ze szczerego złota i które były ze szczerego srebra, zabrał naczelnik straży przybocznej.20Dwie kolumny, jedna kadź i dwanaście miedzianych cielców, które były pod jego podstawą, a które sporządził król Salomon dla domu JHWH – nie było wagi dla miedzi tych wszystkich sprzętów.21A co do kolumn, jedna kolumna miała osiemnaście łokci[14] wysokości i obejmował ją sznur na dwanaście łokci,[15] a jej grubość była na cztery palce,[16] wewnątrz [natomiast była] pusta.22A głowica [znajdująca się] na niej była z miedzi. Wysokość jednej głowicy wynosiła pięć łokci,[17] a plecionka i owoce granatu na głowicy dookoła były z miedzi – i podobne tym miała kolumna druga, wraz w owocami granatu.23A było owoców granatowych dziewięćdziesiąt sześć z każdej strony, wszystkich [zaś] owoców granatowych sto nad plecionką dookoła.24I zabrał dowódca straży przybocznej Serajasza, arcykapłana,[18] i Sofoniasza, kapłana zastępcę,[19] i trzech stróżów progów.25A z miasta zabrał jednego urzędnika,[20] który był przełożonym nad wojownikami, i siedmiu mężczyzn spośród oglądających oblicze króla, którzy znajdowali się w mieście, i sekretarza księcia zastępu, który werbował lud ziemi, i sześćdziesięciu ludzi spośród ludu ziemi, którzy znajdowali się w mieście.26I zabrał ich Nebuzaradan, naczelnik straży przybocznej, i zaprowadził ich do króla Babilonu, do Ribli.27Król Babilonu ugodził ich zaś i uśmiercił w Ribli, w ziemi Chamat – i tak Juda został uprowadzony ze swojej ziemi.28Oto lud, który uprowadził Nebukadnesar: w siódmym roku[21] trzy tysiące dwudziestu trzech Judejczyków,29w osiemnastym roku[22] Nebukadnesara, z Jerozolimy, dusz osiemset trzydzieści dwie;30w dwudziestym trzecim roku[23] Nebukadnesara uprowadził Nebuzaradan, naczelnik straży przybocznej, Judejczyków dusz siedemset czterdzieści pięć. Wszystkich dusz cztery tysiące sześćset.
Ułaskawienie Jehojachina
31I stało się w trzydziestym siódmym roku od uprowadzenia Jojachina, króla Judy, w dwunastym miesiącu, w dwudziestym piątym[24] dniu tego miesiąca,[25] że podniósł Ewil-Merodak,[26] król babiloński, w roku [swego] wstąpienia na tron, głowę[27] Jehojachina,[28] króla Judy, i uwolnił go z więzienia.[29]32I rozmawiał z nim życzliwie, i ustawił jego tron wyżej niż trony królów, którzy byli u niego w Babilonie.33I zmienił swe szaty więzienne, i jadał chleb przed jego obliczem ciągle, przez wszystkie [pozostałe] dni swojego życia.34A wyżywienie jego było wyżywieniem wciąż mu dawanym przez króla Babilonu, przydziałem dziennym na [każdy] jego dzień aż do dnia jego śmierci, przez wszystkie dni jego życia.