1Przebiegnijcie ulice Jerozolimy i rozejrzyjcie się. Dowiedzcie się, poszukajcie na jej placach, czy znajdziecie człowieka, czy jest [ktoś, kto] postępuje zgodnie z prawem, kto szuka prawdy – a przebaczę jej.2A chociaż mówią: [Jak] żyje JHWH![1] przysięgają niestety[2] fałszywie.3JHWH, Twoje oczy, czy nie [kierują się] ku prawdzie?[3] Biłeś ich, lecz nie słaniali się,[4] traciłeś ich, [lecz] nie chcieli przyjąć pouczenia; uczynili swe oblicza twardszymi niż skała, nie chcą się nawrócić.4A ja powiedziałem: Prawda, to biedota, postąpili głupio, gdyż nie znają drogi JHWH, prawa swojego Boga.5Udam się do wielkich i pomówię z nimi, gdyż oni znają drogę JHWH, prawo swojego Boga; lecz oni także razem wzięci połamali jarzmo, zerwali więzy.6Dlatego będzie na nich napadał lew z lasu, wyniszczał wilk stepowy; lampart przyczai się przy ich miastach, każdy, kto z nich wyjdzie, będzie rozszarpany, gdyż liczne są ich przestępstwa i wielkie ich odstępstwa.
Ukaranie zepsucia
7Jak, ze względu na to, miałbym ci przebaczyć? Twoi synowie opuścili Mnie i przysięgają na tych nie-bogów. Chociaż syciłem ich, cudzołożyli, tłoczą się w domu nierządnicy.8Stali się ogierami wypasionymi, jurnymi; każdy rży do żony swojego bliźniego.9Czyż za to nie mam ich nawiedzić – oświadczenie JHWH – i czy na narodzie takim jak ten moja dusza nie ma się zemścić?10Wstąpcie na jej tarasy[5] i niszczcie, lecz nie dopełniajcie zniszczenia! Usuńcie jej odrosty, gdyż nie należą one do JHWH!11Gdyż zupełnie mi się sprzeniewierzył dom Izraela i dom Judy – oświadczenie JHWH.12Postąpili kłamliwie względem JHWH i powiedzieli: [To] nie On, i nie przyjdzie na nas nieszczęście,[6] a miecza i głodu nie zobaczymy.13A prorocy będą na wiatr, bo nie mają nic do powiedzenia[7] – im tak właśnie się stanie!14Dlatego tak mówi JHWH, Bóg Zastępów: Z powodu waszego mówienia tych słów oto Ja włożę moje Słowo w twoje usta jako ogień, a ten lud [uczynię] drewnem – i zostaną pożarci.15Oto Ja sprowadzę na was naród z daleka, domu Izraela – oświadczenie JHWH – naród to stały, naród starodawny,[8] naród, którego języka nie znasz,[9] i nie rozumiesz tego, co on mówi.16Jego kołczan jest jak otwarty grób, wszyscy oni są bohaterami.[10]17I zje twoje plony i twój chleb, pożrą twoich synów i twoje córki; pożre twoje owce i twoje bydło, pożre twoją winorośl i twoje figowce, pobije mieczem twoje warowne miasta, w których ty pokładasz nadzieję.18W tych dniach również – oświadczenie JHWH – nie dokonam z nimi całkowitego zniszczenia.19A gdy będziecie mówić: Za co zrobił nam JHWH, nasz Bóg, to wszystko? – powiesz im: Jak opuściliście Mnie i służyliście obcym bogom w waszej ziemi, tak będziecie służyć obcym[11] w nie waszej ziemi.20Zwiastujcie to w domu Jakuba i tak rozgłaszajcie[12] w Judzie:21Słuchajcie tego, ludu głupi i bez rozumu: Macie oczy, lecz nie widzicie, macie uszy, lecz nie słyszycie! (Mt 13,10; Mk 8,18; Hbr 3,7)22Czy [wy] się Mnie nie boicie? – oświadczenie JHWH. Czy nie skręcacie się przed moim obliczem, [przede Mną], który uczyniłem piasek granicą dla morza, [jako] wieczną ustawę – i jej nie przekracza, i choć się burzą, nie są w stanie, choć szumią jego fale, nie przekraczają jej.23Lecz u tego ludu było serce krnąbrne i przekorne; odstąpili i odeszli,24i nie powiedzieli w swoim sercu: Bójmy się JHWH, naszego Boga, Tego, który daje deszcz wiosenny i jesienny w ich porze, który nam pilnuje ustalonych tygodni żniw.25Wasze winy zaburzyły to, a wasze grzechy wstrzymały wam to, co dobre,26gdyż w moim ludzie znaleźli się bezbożni, zasadził się, [by] poniżyć,[13] zaczaili się ptasznicy – zniszczenie! Chwytają ludzi![14]27Jak klatka pełna jest ptactwa, tak ich domy pełne są oszustwa;[15] dlatego stali się wielcy i bogaci.28Utyli, stali się gładcy,[16] postępują gorzej niż źle;[17] nie prowadzą sprawy, sprawy sieroty, a wiedzie im się;[18] nie stosują prawa wobec potrzebujących.29Czy za to nie mam ich nawiedzić? – oświadczenie JHWH. Czy na takim narodzie nie pomści się moja dusza?30Rzeczy okropne i wstrętne dzieją się w tej ziemi.31Prorocy prorokują fałszywie i kapłani rządzą na swą[19] rękę, a mój lud to polubił. Lecz co zrobicie, gdy przyjdzie temu kres? (2 Tm 4,3; 2 P 2,1)