1To, co jako Słowo JHWH stało się do Jeremiasza, proroka, o Filistynach, zanim faraon uderzył na Gazę.[1]2Tak mówi JHWH: Oto wody podnoszą się z północy i staną się strumieniem zalewającym! I zaleją ziemię wraz z tym, co ją napełnia, miasto i jego mieszkańców. I krzyczeć będą ludzie i zawodzić każdy mieszkaniec ziemi –3od głosu tętentu kopyt jego walecznych, od dudnienia jego rydwanów, turkotu jego kół. Nie oglądają się ojcowie na synów z powodu opadłych swych rąk,4z powodu dnia nastającego, by niszczyć wszystkich Filistynów, wyciąć[2] Tyr i Sydon, każdego ocalałego pomocnika – gdyż JHWH niszczy Filistynów, resztki z wyspy Kaftor.[3]5Przyszła łysina na Gazę! Zamilkł Aszkelon! O, reszto ich mocarzy,[4] jak długo będziesz się nacinać?6Biada! Mieczu Pana! Jak długo nie spoczniesz? Wróć do swojej pochwy! Wstrzymaj się i uspokój!7Jak masz się uspokoić? Bo to JHWH dał mu rozkaz, na Aszkelon i na brzeg morza – tam go skierował!