1JHWH ukazał mi dwa kosze fig ustawione przed świątynią JHWH, po tym, jak Nebukadnesar, król Babilonu, wziął do niewoli Jechoniasza, syna Jojakima, króla Judy, i książąt judzkich, i kowali, i ślusarzy z Jerozolimy i zaprowadził ich do Babilonu.[1]2W jednym koszu były figi bardzo dobre, jakimi są figi wczesne. A w drugim koszu były figi bardzo złe, tak złe, że nie nadawały się do spożycia.3I powiedział JHWH do mnie: Co widzisz, Jeremiaszu? Odpowiedziałem: Figi. Figi dobre są bardzo dobre, a złe są bardzo złe, tak złe, że nie nadają się do spożycia.4Wtedy stało się do mnie Słowo JHWH, tej treści:5Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Jak te dobre figi potraktuję wygnańców Judy, których zesłałem z tego miejsca do ziemi Chaldejczyków – ku dobremu.6Bo skieruję na nich moje oko ku dobremu i sprowadzę ich z powrotem do tej ziemi, i odbuduję ich, a nie zburzę, zasadzę ich, a nie wykorzenię.7I dam im serce, aby Mnie poznali, że Ja jestem JHWH. I będą mi ludem, a Ja będę im Bogiem, bo zawrócą do Mnie całym swoim sercem. (Hbr 8,8; Hbr 10,15)8Lecz jak z tymi złymi figami, które nie nadają się do spożycia, gdyż są aż tak złe – mówi JHWH – tak postąpię z Sedekiaszem, królem Judy, i z jego książętami, i z resztą Jerozolimy – z tymi, którzy pozostali w tej ziemi, i z tymi, którzy osiedlili się w Egipcie.9Uczynię ich przedmiotem zgrozy, [wystawię] na nieszczęście we wszystkich królestwach ziemi, na hańbę i przypowieść, na pośmiewisko i przekleństwo we wszystkich miejscach, do których ich wygnam.10I poślę między nich miecz, głód i zarazę, aż wyginą z ziemi, którą dałem im oraz ich ojcom.