Jeremiasza 12 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Rozmowa o sprawiedliwości

1 Sprawiedliwy jesteś, JHWH, tak że przedstawiam Ci moją sprawę. Owszem, chciałbym pomówić z Tobą o sprawiedliwości: Dlaczego bezbożnym wiedzie się na ich drodze [i] łatwo żyć postępującym wiarołomnie? 2 Zasadziłeś ich, zapuszczają też korzenie, idą [w górę], a też wydają owoc. Bliski jesteś ich ust i daleki od ich nerek. 3 Ale Ty, JHWH, znasz mnie, widzisz mnie i zbadałeś, że moje serce jest przy Tobie. Porwij ich jak owce na rzeź i wydziel ich na dzień uboju. 4 Jak długo usychać^[1] będzie ziemia i więdnąć zieleń na wszystkich polach? Z powodu niegodziwości mieszkających na niej wyłapywane są zwierzęta i ptactwo, ponieważ mówią: Nie widzi nas z tyłu.^[2] (2 P 3,1; Ap 6,10) 5 Tak,^[3] jeśli biegłeś z pieszymi i zmęczyłeś się, to jak zmierzysz się z rumakami? A jeśli potykasz się w spokojnym kraju,^[4] to co zrobisz w zaroślach Jordanu? 6 Bo nawet twoi bracia i dom twojego ojca – również oni cię zdradzają, również oni głośno wołają za tobą. Nie wierz im, choć rozmawiają z tobą przyjaźnie. 7 [Co do Mnie], opuściłem mój dom,^[5] porzuciłem moje dziedzictwo, to, co najdroższe mojej duszy, wydałem w ręce jej wrogów. 8 Moje dziedzictwo stało się dla Mnie jak lew w lesie, podniosło przeciwko Mnie swój głos, dlatego je znienawidziłem.^[6] 9 Czy moje dziedzictwo stało się dla Mnie pstrym^[7] ptakiem drapieżnym, czy to ptaki drapieżne nad nim krążą? Dalej, zbierzcie się, wszystkie zwierzęta polne, zbierzcie się na żer! 10 Liczni pasterze zniszczyli moją winnicę, podeptali mój dział, zamienili mój rozkoszny dział w opustoszałe pustkowie. 11 Obrócił je w pustkowie – wyschło przede mną [to] pustkowie. Spustoszona cała ta ziemia, nikt nie wziął tego do serca. 12 Na wszystkie nagie wzniesienia pustyni ściągnęli pustoszyciele, gdyż miecz JHWH pożera od jednego krańca tej ziemi po kraniec ziemi – żadne ciało nie ma spokoju. 13 Zasiali pszenicę, a zbierają ciernie, wysilali się, lecz [nic] nie zyskali. I wstydzić się będą swoich plonów z powodu żaru gniewu JHWH. 14 Tak mówi JHWH o wszystkich moich złych sąsiadach sięgających po dziedzictwo, które przekazałem w posiadanie mojemu ludowi Izraelowi: Oto wyrwę ich z ich ziemi, lecz dom judzki wyrwę spośród nich. 15 Lecz stanie się, gdy ich wyrwę, że zawrócę i zlituję się nad nimi, i sprowadzę ich z powrotem, każdego do jego dziedzictwa i każdego do jego ziemi. 16 I stanie się, gdy dokładnie nauczą się dróg mojego ludu, aby przysięgać na moje imię: Jak żyje JHWH! – tak jak nauczyli mój lud przysięgać na Baala – wtedy będą odbudowani pośród mojego ludu. 17 Lecz jeśli nie posłuchają, wtedy wyrwę całkowicie i wygubię ten naród – oświadczenie JHWH.