Izajasza 58,1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Błogosławieństwo modlitwy i postu

1 Wołaj na [całe] gardło, nie wstrzymuj się! Podnieś jak róg swój głos i ogłoś mojemu ludowi jego przestępstwo,^[1] a domowi Jakuba jego grzechy! 2 Wprawdzie szukają Mnie dzień w dzień i pragną poznać moje drogi, jakby byli narodem, który pełnił sprawiedliwość i nie zaniedbał prawa swojego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną zbliżenia się do Boga. (Mt 15,1; Łk 18,9; Ap 2,5) 3 Dlaczego pościmy,^[2] a [tego] nie widzisz? Umartwiamy^[3] swe dusze, a nie zauważasz? Oto w dniu waszego postu szukacie [własnych] przyjemności, wyzyskujecie wszystkich swoich pracowników.^[4] (Mt 4,2; Mt 6,16; Mt 17,21; Dz 13,1; Dz 14,23; 2 Kor 6,5; 2 Kor 11,27)

Mt 4,2Mt 6,16Mt 17,21Dz 13,1Dz 14,232 Kor 6,52 Kor 11,27

4 Oto pościcie dla sporu i współzawodnictwa,^[5] i by uderzać obraźliwie pięścią. Nie pościcie [już] dzisiaj po to, by wysłuchany był wasz głos w wysokości.^[6] (Mt 6,16; Mt 9,14; Mk 2,18; Łk 5,33)

Mt 6,16Mt 9,14Mk 2,18Łk 5,33

5 Czy taki post ma być czymś, co wybieram^[7] – dzień umartwienia przez człowieka swojej duszy, że zwiesza się głowę jak sitowie albo leży się na worze i popiele? Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem przyjemnym^[8] dla JHWH? (Mt 5,23; Mt 6,17) 6 To jest post, który wybieram:^[9] że się otwiera okowy niegodziwości,^[10] zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo. (Mt 6,17; Jk 1,27; 1 J 3,14; 1 J 4,20)

Mt 6,17Jk 1,271 J 3,141 J 4,20

7 Taki, że podzielisz swój chleb z głodnym i biednych tułaczy^[11] przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, okryjesz go,^[12] i nie odwrócisz się od rodaka.^[13] 8 Wtedy wystrzeli twe światło jak poranek i szybko wykiełkuje twe uzdrowienie;^[14] twoja sprawiedliwość^[15] pójdzie przed tobą, a chwała JHWH będzie twoją tylną strażą. (Ef 5,14) 9 Gdy wtedy będziesz wołał, JHWH odpowie, gdy wezwiesz [Go] na pomoc, powie: Oto jestem! Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, wytykanie palcem^[16] i niegodziwą mowę,^[17] 10 gdy otworzysz przed głodnym swą duszę^[18] i nasycisz duszę strapionego – wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe! 11 I JHWH będzie cię stale prowadził, i nasyci twoją duszę [nawet] w wyschłych miejscach,^[19] i sprawi, że ożyją^[20] twoje członki,^[21] i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło,^[22] którego wody nie zawodzą. 12 Twoi [ludzie] odbudują dawne ruiny, podźwigniesz fundamenty sprzed pokoleń i nazwą cię naprawcą wyłomów, odnowicielem ścieżek^[23] do [miejsc] zamieszkania.^[24]

Błogosławieństwo przestrzegania szabatu

13 Jeśli cofniesz swą nogę^[25] od [łamania] szabatu, od spełniania^[26] swych przyjemności w moim świętym dniu, i nazwiesz szabat rozkoszą, świętość JHWH dniem godnym czci, i uczcisz go nieczynieniem własnych spraw,^[27] nieszukaniem własnych przyjemności i nieprowadzeniem [pustej] rozmowy,^[28] 14 wtedy będziesz rozkoszował się JHWH i sprawię,^[29] że pocwałujesz ponad wyżynami ziemi,^[30] nakarmię cię też dziedzictwem twojego ojca, Jakuba – gdyż tak usta JHWH przyrzekły.