Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Sprawiedliwy ginie,[1] a nikt nie bierze [sobie] tego do serca; ludzie potrafiący dochować wierności[2] są zabierani, a nikt na to nie zważa! Tak! Z powodu[3] zła zabierany jest sprawiedliwy,2wkracza do pokoju, odpoczywają na swoich łożach[4] – podąża [za nim] jego prawość.[5] (Ap 14,13)
Potępienie bałwochwalstwa
3Lecz wy, zbliżcie się tutaj, synowie czarownicy, nasienie cudzołożnika – i cudzołóż![6]4Z kogo się naśmiewacie? Nad kim rozdziawiacie usta, wywieszacie język? Czy to nie wy jesteście dziećmi buntu, nasieniem kłamstwa?5Wy, którzy się parzycie z bóstwami[7] pod każdym zielonym drzewem, którzy zabijacie dzieci w jarach rzecznych, pod urwiskami skał?6Twój dział[8] jest wśród gładkich [kamieni] jarów rzecznych! One – one są przydzielone ci losem. Również im wylewałaś ofiary z płynów, składałaś ofiary z pokarmów – czy z ich powodu mam ustąpić?7Na górze wysokiej i wyniosłej rozścieliłaś swoje łoże, tam też wychodziłaś, aby składać rzeźne ofiary.8Za drzwiami i odrzwiami umieszczałaś swoje znaki![9] Tak! Poza Mną – odkrywałaś i wstępowałaś, poszerzałaś swe łoże[10] – odcięłaś się [ode Mnie] z ich[11] [powodu] – kochałaś ich łoże, wyglądałaś członka![12]9I podróżowałaś[13] do króla[14] z olejkiem,[15] i mnożyłaś perfumy, i wysyłałaś swych posłów daleko, i zmuszałaś się do zejścia aż do Szeolu.10Z powodu licznych swych dróg byłaś zmęczona, nie powiedziałaś: Beznadziejnie![16] Znajdowałaś w sobie dość siły,[17] dlatego nie osłabłaś.11I kogo się obawiałaś i bałaś, że kłamałaś i nie pamiętałaś o Mnie, nie położyłaś sobie[18] na sercu? Czy Ja nie milczałem – i to od dawna?[19] I Mnie się nie bałaś! (Łk 12,4; 2 P 3,4)12Ja ogłoszę twoją sprawiedliwość i twoje uczynki – i nie przydadzą ci się.13Gdy będziesz krzyczeć, niech cię wybawią roje[20] twoich [bóstw]! Wszystkie je zaś uniesie wiatr, zabierze powiew, lecz kto się do Mnie ucieka, odziedziczy ziemię i posiądzie moją świętą górę. (Mt 5,5)
Zapowiedź przebaczenia
14I powie:[21] Torujcie! Torujcie! Przygotowujcie drogę! Usuńcie przeszkodę z drogi mojego ludu!15Ponieważ tak mówi Wysoki i Wyniosły, Panujący[22] wiecznie, któremu na imię Święty: Panuję na wysokim i świętym [miejscu],[23] [lecz jestem też z tym, który jest] skruszony i pokorny duchem, aby ożywić ducha pokornych i ożywić serca skruszonych. (Mt 15,3)16Bo nie na wieki toczę spór i nie na zawsze się gniewam, wtedy bowiem duch omdlałby[24] przede Mną i tchnienie, [które] Ja stworzyłem.17Gniewałem się z powodu winy jego niegodziwego zysku[25] i biłem go – ukryłem się[26] i byłem zagniewany,[27] i poszedł, odstępca, drogą swego serca!18Jego drogi widziałem – i uleczę go, i poprowadzę go,[28] i przywrócę[29] pociechę[30] jemu i jego żałobnikom,19stwarzając owoc[31] warg:[32] Pokój! Pokój[33] dalekiemu i bliskiemu! – mówi Pan – i: Ja go uleczę. (Ef 2,17)20Lecz bezbożni są jak rzucane[34] morze, które nie może się uspokoić, a jego wody wyrzucają[35] muł i błoto. (Jud 1,12)21Nie ma – mówi Bóg – pokoju dla bezbożnych!