Izajasza 44 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zapowiedź wyzwolenia i narodowej odnowy

1 Lecz teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo, i ty, Izraelu, którego wybrałem. 2 Tak mówi JHWH, twój Stwórca, który cię kształtuje od łona^[1] i wspomaga:^[2] Nie bój się, mój sługo, Jakubie, i Jeszurunie,^[3] którego wybrałem! 3 Gdyż wyleję wody na spragniony [grunt] i strumienie na wyschnięty ląd. Wyleję^[4] mego Ducha na twoje nasienie i moje błogosławieństwo na twoich potomków, 4 i wystrzelą pomiędzy^[5] trawą jak topole nad strumieniami^[6] wód. 5 Ten powie: Ja jestem dla JHWH! Ten zawoła w imieniu Jakuba, a ten wypisze na swej ręce: Należy do JHWH – i będzie tytułował^[7] [się] imieniem Izraela. 6 Tak mówi JHWH, Król Izraela, i jego Odkupiciel, JHWH Zastępów:^[8] Ja jestem pierwszy i Ja ostatni – i oprócz Mnie nie ma Boga. (Ap 1,17; Ap 22,13) 7 Kto jest jak Ja?^[9] Niech się odezwie! Niech to ogłosi i niech Mi to przedstawi!^[10] Począwszy od ustanowienia przeze Mnie wiecznego ludu i [rzeczy] przyszłych, tych,^[11] które nadchodzą – niech mu ogłaszają! 8 Nie trwóżcie się ani się nie lękajcie!^[12] Czy od dawna nie przekazywałem wam i nie głosiłem? A wy jesteście moimi świadkami – czy jest Bóg oprócz Mnie? Nie ma Opoki, nie znam [żadnej]. 9 Wytwórcy bożków – oni wszyscy są niczym, a ich cacka nie przynoszą pożytku, ich świadkowie – oni^[13] nie widzą ani nie wiedzą, że okryją się wstydem. 10 Kto tworzy bóstwo i odlewa bożka na nic nieprzydatnego?^[14] 11 Oto^[15] wszyscy jego towarzysze^[16] okryją się wstydem! A rzemieślnicy? Oni są z ludzi. Niech się wszyscy zbiorą i staną, przelękną się i, razem wzięci,^[17] zawstydzą. 12 Kowal: Przecinak^[18] – i porobił w żarze, formuje go młotkiem i wykonuje go siłą swojego ramienia; gdy jest głodny – nie ma siły, nie pije wody – omdlewa. 13 Stolarz: Rozciąga^[19] sznur, kreśli jego zarysy ołówkiem,^[20] wyrabia go dłutem, wymierza go cyrklem i wykonuje go na wzór człowieka, jako piękną postać ludzką do ustawienia w domu.^[21] 14 Naścina sobie cedrów i weźmie cyprys^[22] lub dąb, suszy go między drzewami lasu. Zasadza cedr,^[23] a deszcz daje mu wzrost, 15 i jest^[24] człowiekowi na opał – bierze z nich, aby się ogrzać, tak, rozpala, by napiec chleba; tak^[25] – robi również bóstwo i mu się kłania! Czyni z niego bożka i przed nim pada! 16 Połowę jego spalił w ogniu, na jego połowie mięso – je, pieczeń z rusztu^[26] – i najada się; tak, rozgrzewa się i mówi: Ach, rozgrzałem się, pooglądałem^[27] ogień! 17 A jego resztę na bóstwo – przeznaczył na swego bożka!^[28] Pada przed nim i kłania mu się, i modli się do niego,^[29] i mówi: Ratuj mnie, bo jesteś moim bogiem! 18 Nie rozpoznają i nie rozumieją, bo zasmarowane ich oczy przed widzeniem, ich serca przed zrozumieniem. 19 I [nikt] nie bierze sobie tego do serca, brak [mu] poznania i brak [mu] rozumu, by powiedzieć:^[30] Jego połowę spaliłem w ogniu i – tak! – napiekłem na jego węglach chleba, upiekłem mięso i najadłem się, a z reszty zrobiłem ohydztwo,^[31] by się przed pniem^[32] drewna kłaniać. 20 Kto się zadaje^[33] z popiołem, tego zwodzi omamione serce, i nie uratuje swojej duszy,^[34] i nie powie: Czy nie kłamstwo trzymam w mej prawicy? 21 Pamiętaj o tym, Jakubie, i ty, Izraelu, gdyż ty jesteś moim sługą, stworzyłem cię, jesteś moim sługą, Izraelu, nie będziesz przeze Mnie zapomniany.^[35] 22 Starłem^[36] jak ciemny obłok twe przestępstwa i jak chmurę twoje grzechy: Zawróć do Mnie, bo cię odkupiłem. 23 Śpiewajcie, niebiosa, bo JHWH [to] uczynił, dmijcie [w trąby], głębie ziemi,^[37] wystrzelcie, góry, radością, lesie, a w nim wszystkie drzewa, gdyż JHWH odkupił Jakuba i wsławił się w Izraelu! 24 Tak mówi JHWH, twój Odkupiciel i twój Stwórca od łona [matki]: Ja jestem JHWH, który czyni wszystko! Ja sam rozpiąłem niebiosa [i] rozciągnąłem ziemię – kto był ze Mną?^[38] 25 Udaremniam znaki gadułów,^[39] a z wróżbitów robię głupców, zawracam mędrców z powrotem, a z ich wiedzy czynię niedorzeczność.^[40] 26 Potwierdzam słowo mego sługi i radę jego posłańców spełniam. Mówię Jerozolimie: Będziesz zamieszkana,^[41] a miastom Judy: Będziecie odbudowane. I jej ruiny podźwignę. 27 Mówię do głębi: Wyschnij! Osuszę też twoje rzeki. 28 Mówię Cyrusowi:^[42] Mój pasterzu!^[43] Wszystkie me pragnienia [on] spełni! I mówię Jerozolimie: Będziesz odbudowana, a świątyni: Posadowią cię.