1Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg![1]2Mówcie do serca Jerozolimy i wołajcie do niej, że dopełniła[2] się jej niewola,[3] że zapłata za winę przyjęta, bo odebrała z ręki JHWH dwukrotność za wszystkie swoje grzechy. (Ap 18,6)3Głos woła na pustkowiu: Uporządkujcie drogę JHWH, wyprostujcie[4] na stepie ścieżkę dla naszego Boga! (Mt 3,3; Mk 1,3)4Każda dolina niech będzie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; co strome, niech będzie na wyprostowanie, a wyboje[5] [niech się staną] równiną!5Wówczas objawi się chwała JHWH i zobaczy [to] razem wszelkie ciało, bo usta JHWH [tak] powiedziały.[6] (Łk 3,4)6Głos mówi: Zwiastuj! Zapytałem więc:[7] Co mam zwiastować? Wszelkie ciało jest trawą, a cały jego wdzięk[8] jak kwiat polny.7Usycha trawa, kwiat więdnie, gdy wiatr[9] JHWH je owionie. Tak! Lud jest trawą!8Usycha trawa, kwiat więdnie, lecz Słowo naszego Boga trwa na wieki! (Jk 1,10; 1 P 1,23)9Wyjdź na wysoką górę, zwiastunie[10] dobrej wieści, Syjonie! Podnieś mocno swój głos, zwiastunko dobrej wieści, Jerozolimo! Podnieś [głos], nie bój się! Mów do miast Judy: Oto wasz Bóg!10Oto Pan JHWH przychodzi jako Mocny![11] Jego ramię sprawuje Mu władzę! Oto Jego zapłata jest z Nim, a Jego należność[12] przed Nim! (Ap 22,12)11Jak pasterz będzie pasł sobie swoje stado, swym ramieniem zbierze jagnięta – i podniesie na swoje łono, karmiące[13] poprowadzi ostrożnie.
Wyjątkowość PANA
12Kto zmierzył swoją garścią wody[14] i piędzią[15] wymierzył niebiosa, i przeliczył miarką proch ziemi, i zważył na wadze góry, i pagórki na szalach?13Kto przeniknął Ducha[16] JHWH i kto w swej radzie Go pouczył? (Rz 11,34; 1 Kor 2,16)14Kto Mu doradzał i sprawił, że zrozumiał, i nauczył Go ścieżki słusznego osądu,[17] i nauczył Go poznania,[18] i wskazał Mu drogę rozumu?15Oto narody są jak kropla w wiadrze i znaczą tyle, co pył na szalach[19] – oto wyspy za lekkie uważa.16I Libanu nie wystarczy na ogień, a jego zwierzyny nie wystarczy na całopalenie.17Wszystkie narody są jak nic wobec Niego, On uważa je za mniej niż nicość[20] i pustkę.18Do kogo więc upodobnicie Boga i jakie dopasujecie Mu[21] podobieństwo?19Czy bożka? [Tego] odlał rzemieślnik,[22] a złotnik powlókł[23] złotem i przylutował [mu] srebrne łańcuszki.20Kogo nie stać na datek, wybiera [kawałek] niepróchniejącego drewna, szuka[24] sobie zręcznego rzemieślnika, by sporządził bożka, który by się nie przewracał. (Dz 17,29)21Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście? Czy wam tego nie opowiadano od początku? Czy nie pojmujecie [sprawy] fundamentów ziemi?[25]22Siedzi nad widnokręgiem ziemi, a jej mieszkańcy są jak szarańcze; rozpostarł niebo jak zasłonę[26] i rozciągnął je jak namiot do zamieszkania.23Władców obraca wniwecz, sędziów ziemi czyni nicością;24ledwie ich zasadzono, ledwie ich zasiano, ledwie zakorzenił się[27] w ziemi ich pień, gdy[28] na nich powiał,[29] usychają, a burza unosi ich jak plewę.25Do kogo Mnie więc upodobnicie, tak bym był mu równy? – mówi Święty.26Podnieście ku górze wasze oczy i patrzcie: Kto to stworzył? Ten, który wyprowadza [w ścisłej] liczbie ich zastęp,[30] wszystkie je nazywa po imieniu – a dzięki ogromnej sile i potężnej[31] mocy żadnej nie zabrakło!27Dlaczego mówisz, Jakubie, i twierdzisz, Izraelu: Zakryta jest moja droga przed JHWH, a moja sprawa do mojego Boga nie dochodzi.28Czy nie wiedziałeś? Czy nie słyszałeś? Bogiem wiecznym jest JHWH, Stwórcą krańców ziemi. On się nie męczy i nie ustaje, niezgłębiona jest Jego mądrość.29Zmęczonemu daje[32] siłę, a bezsilnemu moc w obfitości.30Nawet najmłodsi ustają i mdleją, nawet młodzieńcy potykają się i padają,31lecz ci, którzy oczekują JHWH, odnawiają siłę, wzbijają się[33] na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają.[34]