1W tym dniu zaśpiewają w ziemi judzkiej tę pieśń:[1] Mamy miasto potężne![2] Zapewnia nam [On] zbawienie – mury i wał!2Otwórzcie bramy![3] Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności!3Zamiar utrzymany:[4] Strzeżesz pokoju, pokoju – bo Tobie zaufał.[5]4Ufajcie JHWH odtąd i na zawsze, gdyż w JH – JHWH skałą wieczną!5Tak, zrzucił[6] siedzących wysoko, gród niedostępny poniża, poniża go aż do ziemi, rzuca go w proch.6Podeptany on nogą – nogami ubogiego, stąpaniem biednych.[7]
Pieśń spragnionego sprawiedliwości
7Ścieżka dla sprawiedliwego jest prosta, równy jest trakt sprawiedliwego[8] – [Ty] go równasz.[9]8Tak, na ścieżce Twoich sądów[10] oczekujemy Ciebie,[11] JHWH, ku Twemu imieniu i ku wspominaniu o Tobie kieruje się pragnienie duszy.9Moja dusza – pragnę Ciebie w nocy. Tak, mój duch w moim wnętrzu poszukuje Ciebie, bo gdy Twoje sądy [docierają] do ziemi, mieszkańcy świata uczą się prawości.[12]10Potraktowany łaskawie bezbożny nie uczy się prawości, w ziemi praworządnej dopuszcza się nadużyć i nie zważa na majestat JHWH.11JHWH, Twoja ręka wzniesiona– ale tego nie widzą! Niech zobaczą i niech się zawstydzą! Żarliwość o lud,[13] tak, ogień na Twych wrogów niech ich pochłonie! (Hbr 10,27)12JHWH! Ustanów nam pokój! Bo też wszystkich naszych dzieł [Ty] dla nas dokonałeś!13JHWH, Boże nasz! Rządziłeś nami nie Ty, ale inni panowie, lecz tylko w Tobie – wzywamy[14] Twoje imię.14Umarli nie ożyją, cienie zmarłych nie powstaną, dlatego że nawiedziłeś je i zniszczyłeś, i zatarłeś[15] wszelką pamięć o nich.15Rozmnożyłeś naród, JHWH, rozmnożyłeś naród, zostałeś uwielbiony, poszerzyłeś wszystkie krańce ziemi.16JHWH! W niedoli Cię nawiedzali, spływali szeptem, dotykało go Twe karcenie.17Jak brzemienna, gdy zbliża się poród, wije się, krzyczy w swoich bólach, tak było z nami przed Twym obliczem, JHWH!18Poczęliśmy, wiliśmy się podobnie, lecz porodziliśmy wiatr; nie dokonaliśmy wybawienia[16] ziemi i nie padli[17] mieszkańcy świata.19Ożyją Twoi umarli, moje ciała[18] powstaną! Zbudźcie się[19] i zaśpiewajcie radośnie, spoczywający w prochu! Gdyż rosą światła jest Twoja rosa – i ziemia wyda cienie zmarłych. (1 Kor 15,46; Ef 5,14)20Pójdź, mój ludu, wejdź do swych pokojów i zamknij za sobą swe drzwi, ukryj się na małą chwilkę, aż przeminie gniew!21Bo oto JHWH wychodzi ze swojego miejsca, by nawiedzić winę mieszkańca ziemi na nim. I odsłoni ziemia swą krew,[20] i już nie będzie skrywać swych zabitych.[21]