1Była na mnie ręka JHWH i wyprowadził mnie w Duchu JHWH, i postawił mnie w środku doliny, a była ona pełna kości.2I oprowadził mnie wokół nich dookoła, a oto było ich bardzo dużo na dnie tej doliny i oto były bardzo wyschłe.3I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Czy ożyją te kości? I odpowiedziałem: Panie JHWH, Ty wiesz.4I powiedział do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi i powiedz do nich: Kości wyschłe! Słuchajcie Słowa JHWH!5Tak mówi Pan JHWH do tych kości: Oto Ja wprowadzę do was ducha[1] i ożyjecie. (Rz 6,17; Rz 7,5; Rz 8,9; Kol 3,1)6I dam wam ścięgna, i sprawię, że obrośniecie w mięśnie, i powlokę was skórą, i dam wam ducha, i ożyjecie – i poznacie, że Ja jestem JHWH.7Prorokowałem więc, jak mi nakazano. I stał się głos, gdy prorokowałem. I oto – [szczęk] grzechotania! I zbliżyły się kości – kość do kości.8I spojrzałem, a oto na nich [już] ścięgna i porosły mięśnie, i po wierzchu powlokła je skóra, lecz nie było w nich ducha!9I powiedział do mnie: Prorokuj do Ducha, prorokuj, synu człowieczy, i powiedz Duchowi: Tak mówi Pan JHWH: Z czterech wiatrów przybądź, Duchu, i tchnij na tych zabitych, a ożyją!10I prorokowałem, jak mi nakazano. I wstąpił w nie Duch, i ożyły! I stanęli na nogach – armia bardzo wielka!11I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Te kości to cały dom Izraela. Oto mówią oni: Wyschły nasze kości i przepadła nasza nadzieja – jesteśmy odcięci!12Dlatego prorokuj i powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Oto Ja otworzę wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów, mój ludu, i wprowadzę was do ziemi Izraela.13I poznacie, że Ja jestem JHWH, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów, mój ludu.14I tchnę w was mojego Ducha – i ożyjecie. I osadzę[2] was w waszej ziemi, i poznacie, że Ja, JHWH, postanowiłem [tak] i uczynię – oświadczenie JHWH.
Zapowiedź jedności narodowej
15I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:16A ty, synu człowieczy, weź sobie jeden [kawałek] drewna i napisz na nim: Dla Judy[3] i synów Izraela z nim związanych. Weź też drugi [kawałek] drewna i napisz na nim: Dla Józefa, [kawałek] drewna Efraima, i całego domu Izraela oraz z nim związanych.17Potem złącz je, jeden z drugim, w jeden kawałek drewna i niech się staną one jednym w twojej ręce.18A gdy powiedzą ci synowie twego ludu, mówiąc: Czy nie wyjaśnisz nam, co to dla ciebie [znaczy]? –19oznajmisz im: Tak mówi Pan JHWH: Oto Ja biorę [kawałek] drewna Józefa, które jest w ręce Efraima, i plemion z nim związanych, i przykładam na [kawałek] drewna Judy, i uczynię z nich jeden kawałek [drewna] – i będą jednym w mojej ręce.[4]20I będą kawałki drewna, na których umieścisz [napis], w twojej ręce na ich oczach.21I oznajmij im: Tak mówi Pan JHWH: Oto Ja biorę synów Izraela spośród narodów, do których przybyli, i zgromadzę ich zewsząd, i sprowadzę ich do ich ziemi.22I uczynię z nich jeden naród, w tej ziemi, na górach Izraela, i będą mieli jednego króla, i nie będą już dwoma narodami, i nie będą już podzieleni na dwa królestwa.23I już nie będą kalać się swoimi posążkami ani swoimi ohydztwami, ani żadną ze swoich nieprawości.[5] I wybawię ich ze wszystkich ich odstępstw,[6] przez które zgrzeszyli, i oczyszczę ich; i będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem.24A mój sługa Dawid będzie ich królem. I wszyscy oni będą mieli jednego pasterza, i będą postępować według moich praw, i będą przestrzegać moich ustaw i wykonywać je.25I będą mieszkać w ziemi, którą dałem mojemu słudze Jakubowi, w której mieszkali ich ojcowie. Będą w niej mieszkać oni i ich synowie, i synowie ich synów, na wieki,[7] a mój sługa Dawid będzie ich księciem na wieki.26I zawrę z nimi przymierze pokoju, będzie to przymierze z nimi na wieki. I okażę im łaskę[8] i rozmnożę ich,[9] i postawię swoją świątynię wśród nich na wieki.27I będę miał wśród nich swoje mieszkanie, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.28I poznają narody, że Ja jestem JHWH, [jestem tym], który uświęca Izraela, przez to, że moja świątynia będzie wśród nich na wieki.