1I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:2Synu człowieczy! Ułóż zagadkę i opowiedz domowi Izraela przypowieść.[1]3I powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Wielki orzeł[2] o wielkich skrzydłach i długich piórach, pełen upierzenia, i to różnobarwnego, przyleciał na Liban[3] i wziął sobie najwyższą gałąź cedru.4Odłamał główny młody pęd[4] i uniósł do ziemi kupców, i umieścił w mieście handlarzy.5Wziął też z ziarna tej ziemi i dał je na pole uprawne, wziął je nad wielkie wody, niczym wierzbę[5] je [tam] zasadził.6Puściło [pędy]! Stało się krzewem winnym, wybujałym, niskiego wzrostu, by kierować swe gałązki ku niemu, a pod siebie wpuszczać swe korzenie. Tak stał się krzewem winnym, rozwijał gałęzie i rozpościerał pędy.7Lecz pojawił się inny wielki orzeł[6] o wielkich skrzydłach i gęstym upierzeniu. I oto ten krzew winny strzelił[7] korzonkami ku niemu, sięgnął go gałązkami, aby dał mu pić [więcej], niż mógł na swej grządce.8A na dobre pole, nad wielkie wody był przecież przesadzony, by rozciągać konary i przynosić owoce – być winoroślą wspaniałą!9Powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Uda mu się? Czy mu nie wyrwą korzeni, ogołocą[8] z owocu i nie wyschnie wraz z młodymi listkami? Bez wielkiej siły ramienia i bez licznego ludu da się wtedy wyrwać go z korzeniami!10Oto jest przesadzony. Uda mu się? A może, gdy uderzy w niego wiatr [gorący] ze wschodu, całkiem wyschnie na grządce, gdzie wyrastał?11I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:12Powiedz[9] koniecznie domowi buntu: Czy nie wiecie, co to znaczy? Powiedz: Oto przybył król Babilonu do Jerozolimy i zabrał jej króla i jej książąt, i uprowadził ich z sobą do Babilonu.13I wziął [jednego] z nasienia królewskiego, i zawarł z nim przymierze, i wprowadził go w przysięgę, i wziął przywódców ziemi,[10]14żeby władza królewska była poniżona i nie mogła się podnieść, by zapewnić dotrzymanie przymierza.15[On] jednak zbuntował się przeciwko niemu, wysyłając swoich posłów do Egiptu, aby dać mu konie i liczny lud. Czy uda mu się? Czy ujdzie ten, który tak uczynił – zerwał przymierze i uszedł?16Jak Ja żyję – oświadczenie Pana JHWH – że w miejscu [rządów] króla, który uczynił go królem i względem którego przysięgą pogardził, i z którym zerwał przymierze, że w środku Babilonu umrze!17I ani wielkim wojskiem, i ani licznym zgromadzeniem nie pomoże mu faraon w wojnie, gdy [najeźdźca] wzniesie nasypy i wybuduje wały, by zniszczyć wiele dusz.18Bo pogardził przysięgą, aby zerwać przymierze – bo oto dał rękę[11] i to wszystko uczynił – nie ujdzie.19Dlatego tak mówi Pan JHWH: Jak Ja żyję, że moją przysięgę, którą pogardził, i moje przymierze, które zerwał, włożę mu na jego głowę!20I rozciągnę nad nim moją sieć, i złapie się w moje sidła, i zaprowadzę go do Babilonu, i tam się z nim rozprawię za jego wiarołomstwo, którego się wobec Mnie dopuścił![12]21I wszyscy, którzy z nim uciekli,[13] we wszystkich jego oddziałach,[14] padną od miecza, a pozostali zostaną rozproszeni na każdy wiatr – i poznacie, że Ja, JHWH, to oznajmiłem.22Tak mówi Pan JHWH: To Ja wezmę z wierzchołka wysokiego cedru, zerwę ze szczytu jego pędów delikatną gałązkę i Ja przesadzę [ją] na górę wysoką i wyniosłą.23Na wysoką górę Izraela ją przesadzę i wzniesie konary, i wyda owoc, i stanie się potężnym cedrem. I zamieszkają pod nim – każdy ptak; wszystko, co ma skrzydła, w cieniu jego gałęzi zamieszka. (Mk 4,30)24I poznają wszystkie drzewa polne, że Ja, JHWH, poniżyłem drzewo wysokie, wywyższyłem drzewo niskie, wysuszyłem drzewo świeże i ukwieciłem drzewo suche. Ja, JHWH, oznajmiłem to – i uczynię!