1I przyszli do mnie mężowie spośród starszych Izraela i usiedli przede mną.2I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:3Synu człowieczy! Ci ludzie wnieśli posążki na swe serca[1] i położyli przed sobą przeszkodę swojej winy. Czy rzeczywiście mam im pozwolić szukać u Mnie [rady]? (Mt 13,10)4Dlatego przemów do nich i powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Każdemu z domu Izraela, który wnosi posążki na swe serce i stawia przed sobą przeszkodę swojej winy, i przychodzi do proroka, Ja, JHWH, odpowiem mu: Zadawaj się z mnóstwem swych posążków,[2]5po to, by uchwycić dom Izraela za ich serce,[3] gdyż odcięli się ode Mnie przez wszystkie swe posążki.6Dlatego powiedz do domu Izraela: Tak mówi Pan JHWH: Zawróćcie i odwróćcie się od swoich posążków, i odwróćcie swoje twarze od wszystkich swych obrzydliwości.7Bo każdemu z domu Izraela – albo z obcych przybyszów, przebywających w Izraelu – który odstępuje od [zdążania] za Mną, a wprowadza na swe serce swe posążki i stawia przed sobą przeszkodę swej winy, i [jednocześnie] przychodzi do proroka poszukiwać Mnie u niego, Ja, JHWH, sam mu odpowiem.8I zwrócę swe oblicze przeciw temu człowiekowi, i uczynię go znakiem i przysłowiem, i wytnę go spośród mojego ludu – i poznacie, że Ja jestem JHWH.9A jeśli prorok zostanie uwiedziony[4] i wypowie słowo, to Ja, JHWH, uwiodłem tego proroka i wyciągnę swą rękę przeciw niemu, i zgładzę go spośród mego ludu Izraela.10I poniosą swą winę – wina poszukującego będzie jak wina proroka,11po to, by nie zbaczał już dom Izraela od [podążania] za Mną i nie zanieczyszczał już wszystkimi swoimi przestępstwami, ale był Mi ludem, a Ja abym był mu Bogiem – oświadczenie Pana JHWH.
Sąd i miłosierdzie
12I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:13Synu człowieczy! Jeśli jakiś kraj zgrzeszy przeciwko Mnie, dopuszczając się wiarołomstwa, i wyciągnę swą rękę przeciw niemu, i złamię jego laskę chleba,[5] i ześlę na niego głód, i wytnę z niego ludzi i bydło,14to choćby byli pośród niego ci trzej mężowie: Noe, Daniel i Job, [tylko] oni w swej sprawiedliwości uratowaliby swoją duszę – oświadczenie Pana JHWH.15Gdybym groźne zwierzę przepuścił przez ten kraj i [ono] osierociłoby go, tak że stałby się pustkowiem, bez żadnego przechodnia, z powodu tego zwierzęcia,16to [tylko] tych trzech mężów pośród niego, na moje życie – oświadczenie Pana JHWH – że nie uratowaliby ani synów, ani córek. Oni jedynie byliby uratowani, kraj stałby się pustkowiem.17Albo jeślibym sprowadził miecz na ten kraj i powiedział: Niech miecz przejdzie przez kraj! I wytępiłbym w nim ludzi i bydło,18to choćby byli w nim ci trzej mężowie, na moje życie – oświadczenie Pana JHWH – nie wyratowaliby ani synów, ani córek, tylko oni sami byliby wyratowani.19Albo jeślibym zesłał na ten kraj zarazę i wylał na niego moje wzburzenie przez [przelew] krwi, aby wytępić z niego ludzi i bydło,20a pośród niego byliby Noe, Daniel i Job, to na moje życie – oświadczenie Pana JHWH – że nie wyratowaliby ani synów, ani córek. Oni w swej sprawiedliwości wybawiliby swoją duszę.21Tymczasem tak mówi Pan JHWH: A jednak, gdy aż czterech moich srogich sędziów: miecz i głód, i drapieżne zwierzę, i zarazę, ześlę na Jerozolimę, aby wytępić z niej ludzi i bydło,22[to] oto pozostanie w niej grono ocalonych, którzy wyprowadzą synów i córki. Oto gdy oni wyjdą do was i zobaczycie ich postępowanie i ich czyny, to będziecie pocieszeni z powodu nieszczęścia, które sprowadziłem na Jerozolimę, wszystkim,[6] co na nią sprowadziłem.23I będą was pocieszać, gdyż zobaczycie ich postępowanie i ich czyny, i poznacie, że nie na darmo uczyniłem to wszystko, co w niej uczyniłem – oświadczenie Pana JHWH.