1I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:2Synu człowieczy! Mieszkasz pośród domu buntu, który ma oczy, aby widzieć, lecz nie zobaczyli, ma uszy, aby słyszeć, lecz nie usłyszeli, gdyż są oni domem buntu. (Łk 12,54)3Ty więc, synu człowieczy, przygotuj sobie sprzęty wygnańców i wyjdź na wygnanie za dnia, na ich oczach. I przenieś się z twojego miejsca na inne miejsce – na ich oczach – może zauważą, gdyż są oni domem buntu.4I wynieś swoje sprzęty jak sprzęty wygnańców za dnia, na ich oczach, a ty wyjdź wieczorem – na ich oczach – jak wyprowadzani na wygnanie.5Na ich oczach zrób wyłom w ścianie[1] i wyjdź przez niego.6Na ich oczach podnieś na ramię [sprzęty], wyjdź w [głębokiej] ciemności,[2] zakryj sobie twarz, byś nie patrzył na tę ziemię, gdyż uczyniłem cię znakiem dla domu Izraela.7I uczyniłem tak, jak mi kazano: Sprzęty wyniosłem, sprzęty wygnańców, za dnia, a wieczorem zrobiłem sobie ręką wyłom w ścianie, w [głębokiej] ciemności wyszedłem, na ramię podniosłem [sprzęty] – na ich oczach.8A rano stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:9Synu człowieczy! Czy nie powiedzieli do ciebie – dom Izraela, dom buntu – co ty robisz?10Powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: [To] wódz![3] Ten wyrok jest przeciw Jerozolimie oraz całemu domowi Izraela, który jest wśród nich.11Mów: Ja jestem dla was znakiem; jak [ja] zrobiłem, tak im zrobią: Na wygnanie, do niewoli pójdą.12A wódz, który jest wśród nich, na ramię weźmie [sprzęty], w [głębokiej] ciemności, i wyjdzie. W ścianie zrobią[4] wyłom, by przez niego wyjść, swą twarz przykryje po to, by nie widział on okiem [swej] ziemi.13I rozciągnę nad nim swoją sieć, i zostanie schwytany w moje sidła, i sprawię, że poprowadzą go do Babilonu, do ziemi Chaldejczyków, lecz go nie zobaczy – i tam umrze.14I wszystkich, którzy byli wokół niego, jego wsparcie i całe jego oddziały, rozproszę na każdy wiatr, i miecza dobędę za nimi.15I poznają, że Ja jestem JHWH, gdy rozproszę ich między narodami i rozsieję ich po [różnych] ziemiach.16I [tylko niewielką] liczbę ludzi spośród nich zachowam od miecza, głodu i zarazy, po to, by przedstawili wszystkie swoje obrzydliwości wśród narodów, do których przybędą – i poznają, że Ja jestem JHWH.17I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:18Synu człowieczy! Swój chleb będziesz jadł z drżeniem, a swoją wodę będziesz pił w strachu i niepokoju.19I powiedz do ludu tej ziemi: Tak mówi Pan JHWH do mieszkańców Jerozolimy, do ziemi Izraela: Swój chleb będą jeść w niepokoju i swoją wodę będą pić w trwodze, ponieważ jego ziemia opustoszeje z tego, co ją napełnia, z powodu gwałtu, którego dopuszczają się wszyscy jej mieszkańcy.20I miasta zamieszkane będą spustoszone, a ziemia będzie pustkowiem – i poznacie, że Ja jestem JHWH.
Zapewnienie o szybkim spełnieniu się proroctw
21I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:22Synu człowieczy! Cóż to za powiedzenie macie o ziemi Izraela, gdy mówicie: Mijają dni i nie sprawdza się żadne widzenie? (2 P 3,4)23Dlatego powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Skończę z tym powiedzeniem i już nie będą go powtarzali w Izraelu, lecz – powiedz im – nadeszły dni, kiedy spełni się każde widzenie.24Bo nie będzie już pośród domu Izraela żadnego pustego widzenia i żadnej schlebiającej[5] przepowiedni.25Gdyż Ja jestem JHWH. Oznajmię, co oznajmię, Słowo, i spełni się,[6] nie będzie się już przeciągać. Tak, za waszych dni, domu buntu, oznajmię Słowo i wykonam je – oświadczenie Pana JHWH.26I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:27Synu człowieczy! Oto dom Izraela mówi: Widzenie, które ten ogląda, [odnosi się] do dni późniejszych i o czasach odległych on prorokuje.28Dlatego powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Nie odwlecze się już żadne Słowo. Słowo, które oznajmiam, będzie spełnione – oświadczenie Pana JHWH.