1I[1] stało się za dni Achaszwerosza – a Achaszwerosz[2] był królem od Indii aż do Etiopii[3] nad stu dwudziestu siedmioma prowincjami –2w dniach tych, gdy król Achaszwerosz zasiadał na tronie swego królestwa na zamku w Suzie,[4]3w trzecim roku[5] swego panowania, wydał ucztę dla wszystkich swoich książąt i sług. Stawili się też przed jego obliczem wojskowi perscy i medyjscy,[6] dostojnicy i książęta prowincji.4On [natomiast], przez wiele dni, dawał pokaz bogactwa, chwały swego królestwa i wspaniałości piękna swej wielkości. Trwało to sto osiemdziesiąt dni.[7]5A po upływie tych dni[8] wydał król dla całego ludu znajdującego się na zamku w Suzie, od największego do najmniejszego, ucztę trwającą siedem dni,[9] na dziedzińcu ogrodu pałacu królewskiego.[10]6Białe, lniane i fioletowe kotary spięte sznurami z bisioru[11] i purpury [zwisały] na srebrnych pierścieniach i alabastrowych kolumnach. Złote i srebrne sofy [stały] na posadzce z porfiru i alabastru, i masy perłowej, i marmuru.7Napoje też w złotych naczyniach, a każde z naczyń inne, i wina królewskiego [było] dużo, według ręki króla.8Lecz do picia, zgodnie z zarządzeniem, nikt nie przymuszał, gdyż tak postanowił król względem wszystkich zarządców swego domu, że każdy może robić, co mu się podoba.9Również królowa Waszti[12] wydała ucztę dla kobiet z domu królewskiego, należącego do króla Achaszwerosza.
Błąd królowej Waszti
10Siódmego dnia, gdy król dogodził swemu sercu winem, rozkazał Mechumanowi, Bizecie, Charbonie, Bigcie, Abagcie, Zeterowi i Karkasowi, siedmiu eunuchom[13] obsługującym oblicze króla Achaszwerosza,11aby przyprowadzili przed oblicze króla królową Waszti w koronie królewskiej,[14] aby pokazać ludowi i książętom jej piękno, gdyż była piękna z wyglądu.12Lecz królowa Waszti odmówiła przyjścia na słowo królewskie, które było w ręku eunuchów. I król rozgniewał się bardzo, i jego gniew w nim zapłonął.
Utrata godności królowej
13I rzekł do mędrców znających czasy – gdyż tak się miały sprawy króla przed obliczem wszystkich znawców prawa i sądzenia,14a z nich najbliższymi mu byli: Karszena, Szetar, Admata, Tarszisz, Meres, Marsena i Memukan, tych siedmiu książąt perskich i medyjskich, oglądających oblicze króla i zajmujących pierwsze stanowiska w królestwie –15według jakiego prawa postąpić z królową Waszti za to, że nie wykonała rozkazu króla Achaszwerosza, doręczonego jej przez eunuchów.16Wtedy powiedział Memukan wobec króla i książąt: Nie przeciw samemu królowi zawiniła królowa Waszti, ale także przeciw wszystkim książętom i przeciw wszystkim ludom, które są we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza.17Sprawa królowej rozejdzie się bowiem do wszystkich kobiet i zaczną pogardzać w swoich oczach swoimi mężami w słowach: Król Achaszwerosz kazał przyprowadzić królową Waszti przed swoje oblicze, a ona nie przyszła.18Jeszcze dzisiaj będą to mówiły księżniczki perskie i medyjskie, które usłyszały o sprawie królowej, do wszystkich książąt króla, i sporo z tego wyniknie pogardy i gniewu.19Jeśli więc król uzna to za dobre, niech wyjdzie sprzed jego oblicza dekret królewski i niech zostanie wpisany do praw perskich i medyjskich, i niech nie będzie przestępowany, że Waszti nie wejdzie już przed oblicze króla Achaszwerosza, a jej godność królowej król nada jej przyjaciółce, lepszej od niej.20A rozporządzenie króla zostanie usłyszane w całym jego królestwie, a jest ono ogromne,[15] to wszystkie żony będą okazywały szacunek swoim mężom, od największego do najmniejszego.21Rada ta okazała się dobra w oczach króla i książąt i król postąpił według słów Memukana.22Rozesłano więc listy do wszystkich prowincji królewskich, do każdej prowincji jej pismem, do każdego ludu w jego języku, że każdy mąż ma być zarządcą w swoim domu i zarządzać zgodnie z językiem swego[16] ludu.[17]