1Król Belszazar[1] urządził wielką ucztę dla tysiąca swoich dostojników i przed tym tysiącem pił wino.[2]2A gdy Belszazar był pod działaniem wina,[3] powiedział, aby przynieść złote i srebrne naczynia, które sprowadził Nebukadnesar, jego ojciec, ze świątyni w Jerozolimie, aby pili z nich król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice.[4]3Wtedy przynieśli złote naczynia, które sprowadzili ze świątyni, z domu Bożego w Jerozolimie, i pili z nich: król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice.4Pili wino i wysławiali bogów ze złota, srebra, miedzi, żelaza, drewna i kamienia!5W tej samej chwili ukazały się palce ręki ludzkiej i pisały naprzeciw świecznika na tynku, na ścianie pałacu królewskiego. I król zauważył grzbiet ręki, która pisała.6Wówczas król – jego twarz się zmieniła,[5] a jego myśli go zaniepokoiły, stawy jego bioder zwiotczały, a jego kolana zaczęły bić jedno o drugie.7Król zawołał z mocą, żeby wprowadzono czarowników, Chaldejczyków i jasnowidzów. Król odezwał się i powiedział do mędrców babilońskich: Ktokolwiek przeczyta to pismo i poda mi jego wykład, zostanie odziany w purpurę i złoty łańcuch[6] na szyję i będzie rządził jako trzeci w królestwie.8Wówczas weszli wszyscy mędrcy króla, ale nie mogli odczytać pisma i zaznajomić króla z jego znaczeniem.9Wtedy król Belszazar bardzo się przestraszył, jego twarz się zmieniła, a jego dostojnicy byli zmieszani.10Z powodu słów króla i jego dostojników do domu uczty[7] weszła królowa-matka. Królowa-matka odezwała się i powiedziała: Królu, żyj na wieki! Niech cię nie trwożą twoje myśli i niech nie zmienia się twoja twarz!11Jest w twoim królestwie człowiek, w którym jest duch świętych bogów. Za dni twojego ojca u niego znajdowano światło i zrozumienie,[8] i mądrość jak mądrość bogów. Król Nebukadnesar, twój ojciec, ustanowił go przełożonym nad wróżbitami, czarownikami, Chaldejczykami i jasnowidzami – twój ojciec, królu –12dlatego że w nim znajdowano nadzwyczajnego ducha i wiedzę, i rozum do wykładania snów, do odgadywania zagadek i do rozwiązywania zawiłości, w Danielu, którego król nazwał imieniem Belteszasar. Niech teraz Daniel będzie przywołany i niech poda wykład.13Gdy Daniel został przyprowadzony przed króla, król odezwał się i powiedział do Daniela: Czy to ty jesteś Danielem z wygnańców judzkich, których przyprowadził król, mój ojciec, z Judy?14Otóż słyszałem o tobie, że jest w tobie duch bogów i że znajduje się u ciebie światło i zrozumienie, i nadzwyczajna mądrość.15Właśnie przyprowadzono przede mnie mędrców, czarowników, aby mi odczytali to pismo i zapoznali mnie z jego znaczeniem, lecz nie potrafili podać wyjaśnienia tego słowa.16Ale ja słyszałem o tobie, że umiesz podać wykład i rozwiązywać zawiłości. Teraz więc, jeśli umiesz odczytać to pismo i zaznajomić mnie z jego znaczeniem, będziesz odziany w purpurę ze złotym łańcuchem na swej szyi i będziesz panował jako trzeci w tym królestwie.17Wtedy odezwał się Daniel i powiedział wobec króla: Twoje dary niech się staną twoje, a swoje nagrody[9] daj komuś innemu, natomiast odczytam królowi to pismo i podam jego znaczenie.18O ty, królu! Bóg Najwyższy dał królestwo i wielkość, i cześć, i majestat twojemu ojcu Nebukadnesarowi.19A przed wielkością, której mu udzielił, wszystkie ludy, narody i języki drżały i bały się go, ponieważ kogo chciał, tego zabijał, a kogo chciał, zostawiał przy życiu, kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał.20Lecz gdy jego serce wzbiło się w pychę, a jego duch wzmocnił się zarozumiałością, został zdjęty z tronu swego królestwa i odebrano mu jego cześć.21I został wypędzony spośród synów ludzkich, a jego serce stało się podobne zwierzęcemu, jego legowisko było wśród dzikich osłów, karmiono go trawą jak bydło i jego ciało było zraszane rosą niebieską, aż poznał, że Bóg Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i ustanawia nad nim, kogo chce.22A ty, jego synu, Belszazarze, nie uniżyłeś swojego serca, pomimo że to wszystko wiedziałeś.23Lecz przeciwko Panu niebios podniosłeś się i przyniesiono przed ciebie naczynia z Jego domu, a ty i twoi dostojnicy, twoje żony i twoje nałożnice piliście z nich wino i wysławiałeś bogów ze srebra i złota, miedzi i żelaza, drewna i kamienia, które nie widzą ani nie słyszą i nic nie wiedzą, a Boga, w którego ręce jest twoje tchnienie i wszystkie twoje ścieżki, nie uwielbiłeś.24Dlatego przez Niego została posłana dłoń tej ręki i wypisany został ten napis.25A oto napis, który został wypisany: Mene, mene, tekel, uparsin.[10]26Taki jest wykład słowa: Mene: Policzył Bóg twoje panowanie i zakończył je.27Tekel – jesteś zważony na wadze i znaleziony zbyt lekkim.28Peres – twoje królestwo będzie podzielone i oddane Medom i Persom.29Wtedy Belszazar powiedział i odziano Daniela w purpurę, i złoty łańcuch [włożono] mu na szyję, i głoszono o nim, że jako trzeci ma być rządzącym w królestwie.30Tej samej [jednak] nocy Belszazar, król chaldejski, został zabity.[11]