Apokalipsa 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Potem zobaczyłem, a oto w niebie otwarte drzwi.[1] I głos pierwszy, który usłyszałem, niczym dźwięk rozmawiającej ze mną trąby, powiedział: Wstąp tutaj, a pokażę ci to, co musi stać się potem.[2] (Mt 3,16; Dz 7,56; Dz 10,11; Ap 1,1; Ap 1,10; Ap 1,19; Ap 6,1; Ap 11,19; Ap 19,11)2 Natychmiast znalazłem się w Duchu,[3] a oto w niebie stał tron i na tronie [ktoś] siedział; (Dz 8,39; 2 Kor 12,1; Ap 1,10; Ap 4,9; Ap 5,1; Ap 5,7; Ap 5,13; Ap 6,16; Ap 7,10; Ap 7,15; Ap 17,3; Ap 19,4; Ap 21,5; Ap 21,10; Ap 22,5)3 Siedzący przypominał wyglądem kamień jaspisu[4] i krwawnika,[5] zaś wokół tronu [rozpościerała się] tęcza, podobna z wyglądu do szmaragdu.[6] (1 Tm 6,16; Ap 10,1; Ap 21,11; Ap 21,19; Ap 21,20)4 Dookoła tronu [stały] dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedziało dwudziestu czterech starszych,[7] ubranych w białe szaty, ze złotymi wieńcami na głowach.[8] (1 P 2,5; Ap 1,5; Ap 3,4; Ap 3,18; Ap 4,9; Ap 4,10; Ap 5,5; Ap 5,9; Ap 6,11; Ap 7,1; Ap 7,9; Ap 7,13; Ap 11,16; Ap 14,3; Ap 19,4; Ap 19,14)5 Z tronu wychodziły błyskawice i głosy, i gromy; a przed tronem [płonęło] siedem ognistych pochodni; które są siedmioma duchami Boga.[9] (Rz 8,29; Rz 12,11; Ef 1,1; Hbr 12,29; Ap 1,4; Ap 3,1; Ap 5,6; Ap 8,5; Ap 11,19; Ap 16,18)6 Przed tronem też [znajdowało się] jakby szkliste morze[10] przypominające kryształ;[11] a w środku tronu[12] i wokół tronu – cztery żywe stworzenia pełne oczu z przodu i z tyłu. (Ap 4,5; Ap 4,7; Ap 5,6; Ap 6,1; Ap 6,6; Ap 6,9; Ap 7,11; Ap 8,3; Ap 11,19; Ap 14,3; Ap 14,15; Ap 14,17; Ap 15,2; Ap 15,5; Ap 15,6; Ap 15,7; Ap 15,8; Ap 16,1; Ap 16,17; Ap 19,4; Ap 21,11; Ap 22,1)7 Pierwsze stworzenie przypominało lwa, drugie stworzenie przypominało wołu, trzecie stworzenie miało jakby ludzką twarz, a czwarte stworzenie przypominało orła w locie.8 Każde z czterech stworzeń miało po sześć skrzydeł, a wokół i wewnątrz było pełne oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzało: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który nadchodzi.[13] (Ap 1,4; Ap 1,8; Ap 3,7; Ap 11,17; Ap 15,3; Ap 16,5; Ap 16,7; Ap 16,14; Ap 19,6; Ap 19,15; Ap 21,22)9 A ilekroć stworzenia oddały chwałę i cześć, i dziękczynienie Temu, który siedzi na tronie i żyje na wieki wieków, (Ap 4,2; Ap 5,1; Ap 5,7; Ap 5,12; Ap 5,13; Ap 6,16; Ap 7,10; Ap 7,15; Ap 10,6; Ap 15,7; Ap 21,5)10 dwudziestu czterech starszych padało przed Tym, który siedzi na tronie, i oddawało pokłon Żyjącemu na wieki wieków, i składało swoje wieńce przed tronem, ze słowami: (Ap 5,8; Ap 5,14; Ap 7,11; Ap 11,16; Ap 19,4)11 Godny jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, dzięki Twej woli było i zostało stworzone.[14] (Rz 11,36; Ef 1,11; Ef 3,9; Ap 5,2; Ap 5,9; Ap 5,12; Ap 10,6)

Apokalipsa 4

Słowo Życia

od Biblica
1 Po tym wszystkim zobaczyłem otwarte drzwi do nieba. A głos, który usłyszałem na początku, brzmiący jak dźwięk trąby, przemówił: —Wejdź tutaj, chcę ci bowiem pokazać, co ma się wydarzyć w przyszłości.2-3 Wtedy nagle ogarnął mnie Duch—znalazłem się w niebie i zobaczyłem tron oraz Tego, który na nim zasiada. Jego blask był podobny do jaspisu i rubinu, a Jego tron otaczała tęcza, mieniąca się jak szmaragd.4 Wokół Jego tronu stały dwadzieścia cztery inne trony, na których siedziało dwudziestu czterech starszych. Byli oni ubrani w białe szaty, a na głowach mieli złote wieńce.5 Z głównego tronu wydobywały się błyskawice i grzmoty oraz dobiegały głosy. Przed nim zaś płonęło siedem ognistych pochodni, przedstawiających siedem Bożych Duchów,6 i rozpościerało się morze, które wyglądało jak kryształ. Na środku tronu i wokół niego znajdowały się cztery istoty, które miały mnóstwo oczu—zarówno z przodu, jak i z tyłu.7 Pierwsza była podobna do lwa, druga—do byka, trzecia miała ludzką twarz, a czwarta przypominała lecącego orła.8 Istoty te miały po sześć skrzydeł i mnóstwo oczu—na całym ciele. Bez wytchnienia, dniem i nocą, wołały one: „Święty, święty, święty jest Pan, Wszechmocny Bóg. On był, jest i nadchodzi!”.9 Podczas gdy istoty te otaczały chwałą, czcią oraz wdzięcznością Tego, który zasiada na tronie i żyje na wieki,10 dwudziestu czterech starszych padało przed Nim na twarz i oddawało Mu pokłon. Składali oni swoje wieńce przed tronem Tego, który żyje na wieki, i mówili:11 „Panie nasz, Boże, Tobie należy się chwała, cześć i moc. Ty bowiem stworzyłeś wszechświat i wszystko zaistniało z Twojej woli”.