2 Samuela 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dawid królem nad całym Izraelem

1 Potem przyszły do Dawida do Hebronu wszystkie plemiona^[1] Izraela i przemówiły^[2] tymi słowy: Oto jesteśmy twoją kością i twoim ciałem.^[3] 2 Już dawniej,^[4] gdy jeszcze Saul był królem nad nami, ty byłeś tym, który wyprowadzał i przyprowadzał^[5] Izraela, i tobie JHWH powiedział: Ty będziesz pasł mój lud Izraela i ty będziesz wodzem Izraela. 3 Przyszli więc wszyscy starsi Izraela do króla do Hebronu, król Dawid zawarł z nimi przymierze^[6] w Hebronie, przed obliczem JHWH, i namaścili [tam] Dawida na króla nad Izraelem. 4 Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, a królował czterdzieści lat. 5 W Hebronie królował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy, a w Jerozolimie, nad całym Izraelem i Judą, królował trzydzieści trzy lata.

Zdobycie Syjonu

6 Następnie król wraz ze swoimi ludźmi wyruszył do Jerozolimy,^[7] do Jebuzytów zamieszkujących tę ziemię. Powiedzieli oni jednak Dawidowi tak: Nie wejdziesz tutaj, nawet ślepi i kulawi cię przepędzą! – mówiąc [sobie]: Dawid tutaj nie wejdzie! 7 Lecz Dawid zdobył twierdzę Syjon – jest ona miastem Dawida. 8 Dawid powiedział także w tym dniu: Kto chciałby przypuścić uderzenie na Jebuzytę, musi wedrzeć się przez kanał^[8] i [tak pokonać tych] kulawych i ślepych – znienawidzonych^[9] przez duszę Dawida; dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do świątyni.^[10] 9 Potem Dawid zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Obudował [ją] też Dawid wokoło, od Millo^[11] ku domowi.^[12] 10 Tak wzrastał Dawid w potęgę, a JHWH, Bóg^[13] Zastępów, był z nim.

Współpraca Dawida z Chiramem

11 Chiram zaś, król Tyru, przysłał do Dawida posłańców i drewno cedrowe oraz cieślów i murarzy,^[14] którzy zbudowali Dawidowi dom.^[15] 12 Tak Dawid poznał, że to JHWH ustanowił go królem nad Izraelem i że ze względu na swój lud Izraela wyniósł jego królestwo tak wysoko.

Życie rodzinne Dawida w Jerozolimie

13 Po przybyciu z Hebronu^[16] Dawid pojął sobie jeszcze nałożnice i żony z Jerozolimy. Urodziło się też Dawidowi więcej synów i córek. 14 A to są imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szamua^[17] i Szobab,^[18] i Natan,^[19] i Salomon,^[20] (Mt 1,6; Łk 3,31) 15 i Jibchar,^[21] i Eliszua,^[22] i Nefeg,^[23] i Jafia,^[24] 16 i Eliszama,^[25] i Eliada,^[26] i Elifelet.^[27]

Pokonanie Filistynów

17 A gdy Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad Izraelem, wyruszyli wszyscy Filistyni, aby odszukać Dawida. Dawid usłyszał o tym i zszedł do twierdzy. 18 Filistyni zaś przyszli i rozłożyli się w dolinie Refaim.^[28] 19 Wówczas Dawid pytał JHWH tymi słowy: Czy mam ruszyć na Filistynów? Czy wydasz ich w moją rękę? A JHWH powiedział do Dawida: Wyrusz, gdyż na pewno wydam Filistynów w twoją rękę. 20 Dawid nadciągnął zatem przeciw Baal-Perasim,^[29] tam pobił ich Dawid i powiedział: JHWH przełamał moich wrogów przede mną tak, jak przełamują się wody. Dlatego nadał temu miejscu nazwę Baal-Perasim.^[30] 21 Filistyni porzucili tam nawet swoje bożki,^[31] które Dawid i jego ludzie zabrali. 22 Filistyni jednak wyruszyli jeszcze raz i [znów] rozłożyli się w dolinie Refaim. 23 Dawid pytał wówczas JHWH, a On odpowiedział mu: Nie wyruszaj,^[32] [ale] zajdź ich z tyłu i uderz na nich od strony balsamowców.^[33] 24 Gdy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach balsamowców, wtedy każ uderzyć, wtedy bowiem JHWH wyjdzie [do walki] przed tobą, aby pobić obóz Filistynów. 25 I Dawid uczynił tak, jak mu przykazał JHWH, i pobił Filistynów od Geby^[34] aż po wejście do Gezer.^[35]