1Po upływie dwudziestu lat, w których Salomon budował dom JHWH i swój dom,2rozbudował Salomon także miasta, które dał mu Churam,[1] i osiedlił tam synów Izraela.3Salomon wyprawił się też do Chamat-Soby[2] i pokonał ją.4Rozbudował również Tadmor[3] na pustyni i wszystkie miasta ze składami, które pobudował w Chamat.5Ponadto rozbudował Bet-Choron Górne i Bet-Choron Dolne, miasta warowne z murami, podwójnymi bramami i zaworami,6dalej Baalat[4] i wszystkie miasta ze składami, które należały do Salomona, i wszystkie miasta rydwanów, i miasta dla wierzchowców, i wszystko to, czego zbudowanie było pragnieniem Salomona, co miał pragnienie zbudować w Jerozolimie i w Libanie, i w całej ziemi pozostającej pod jego panowaniem.7Cały lud pozostały z Chetytów i Amorytów, i Peryzytów, i Chiwitów, i Jebuzytów, którzy nie są z Izraela,8z ich synów, którzy pozostali po nich w ziemi i których synowie Izraela nie wytępili, Salomon zatrudnił do przymusowych robót, aż do dnia dzisiejszego.[5]9Natomiast synów Izraela Salomon nie zatrudniał jako niewolników przy swoich pracach,[6] gdyż oni byli wojownikami, dowódcami jego przybocznych,[7] dowódcami jego rydwanów i jego jazdy,10i ci byli też dowódcami załóg,[8] których król Salomon miał dwustu pięćdziesięciu [jako] zarządzających ludem.11Córkę faraona Salomon przeniósł z Miasta Dawida do domu, który dla niej zbudował, bo powiedział: Moja żona nie może mieszkać w domu[9] Dawida, króla Izraela, są to bowiem [miejsca] poświęcone, gdyż wchodziła do nich skrzynia JHWH.12Od tego czasu Salomon składał ofiary całopalne dla JHWH na ołtarzu JHWH, który zbudował przed przedsionkiem.13Zgodnie z rozkładem na każdy dzień, składano zatem ofiary, według nakazu Mojżesza, w szabaty, w czasie nowiu i w ustalone święta, trzy razy w roku: w Święto Przaśników, w Święto Tygodni i w Święto Szałasów.14Zgodnie z rozstrzygnięciem Dawida, swojego ojca, [Salomon] ustanowił też grupy kapłańskie[10] do ich służby oraz Lewitów do ich obowiązków, do wielbienia i służenia przy kapłanach, zgodnie z rozkładem na każdy dzień, a także odźwiernych według ich grup dla każdej bramy, taki bowiem był nakaz Dawida, męża Bożego.15W żadnej sprawie zatem, również [dotyczącej] skarbców, nie odstąpiono od nakazu króla dotyczącego kapłanów i Lewitów.16Tak wykonano całą pracę [zleconą przez] Salomona od dnia położenia fundamentów domu JHWH aż do jego zakończenia – ukończono dom JHWH.17Zaraz potem Salomon udał się do Esjon-Geber i do Elot[11] na wybrzeżu morza, w ziemi Edomu,18a Churam przysłał mu za pośrednictwem swoich sług statki i służących obeznanych z morzem – i przybyli wraz ze sługami Salomona do Ofiru,[12] zabrali stamtąd czterysta pięćdziesiąt baalów[13] złota i przywieźli je królowi Salomonowi.