1Achaz[1] miał dwadzieścia[2] lat, kiedy zaczął panować, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Nie czynił [on] tego, co prawe w oczach JHWH, jego Boga, jak [to czynił] Dawid, jego ojciec.2Kroczył raczej drogą królów Izraela, porobił nawet odlewy dla baalów.3Kadził on ponadto w dolinie Ben-Hinom, a nawet swoich synów przeprowadził przez ogień[3] obrzydliwym sposobem narodów, które JHWH wydziedziczył[4] przed synami Izraela.4Składał też ofiary krwawe, spalał kadzidła na wzniesieniach i wzgórzach, i pod każdym zielonym drzewem.5Dlatego JHWH, jego Bóg, wydał go w rękę króla Aramejczyków, [którzy] pobili go, uprowadzili mu bardzo wielu do niewoli i przyprowadzili [ich] do Damaszku. [Achaz] został także wydany w rękę króla Izraela, który zadał mu wielką klęskę.6Pekach, syn Remaliasza, wyciął w Judzie jednego dnia sto dwadzieścia tysięcy,[5] wszystkich dzielnych wojowników – za to, że opuścili JHWH, Boga swoich ojców.7Zikri zaś, wojownik z Efraima, zabił Maasejasza, syna królewskiego, i Azrikama, zarządcę domu, oraz Elkanę, drugiego po królu.8Synowie Izraela uprowadzili też spośród swoich braci dwieście tysięcy kobiet, synów i córek, zagarnęli u nich obfity łup i sprowadzili ten łup do Samarii.9A był tam wówczas prorok JHWH imieniem Oded. Wyszedł on naprzeciw zastępu ściągającego do Samarii i powiedział do nich: Oto JHWH, Bóg waszych ojców, w gniewie na Judę wydał ich w waszą rękę, lecz wy wycięliście ich z wściekłością, która dosięgła aż do niebios!10Teraz zaś zamierzacie poddać sobie Judejczyków i Jerozolimczyków jako niewolników i niewolnice. Tylko czy wy sami nie macie win wobec JHWH, waszego Boga?[6]11Posłuchajcie mnie więc teraz! Zawróćcie jeńców, których uprowadziliście od swoich braci! Inaczej żar gniewu JHWH obróci się przeciwko wam.12Wtedy niektórzy ludzie spośród naczelników synów Efraima: Azariasz, syn Jehochanana, Berekiasz, syn Meszilemota, i Hiskiasz, syn Szalluma, i Amasa, syn Chadlaja, stanęli przed ściągającymi z wyprawy13i powiedzieli do nich: Nie wprowadzajcie tutaj jeńców, bo JHWH obarczy nas za to winą. Czy zamierzacie dodawać [jeszcze to] do naszego grzechu i do naszej winy? Bo i tak nasza wina jest wielka i żar gniewu [płonie] nad Izraelem!14Wtedy zbrojni zostawili jeńców oraz łup przed książętami i całym zgromadzeniem.15Powstali natomiast ludzie, których wyznaczono z imienia, i zajęli się jeńcami: [w rzeczy wzięte] z łupu odziali wszystkich nagich, ubrali ich, obuli, nakarmili, napoili i namaścili, wszystkich utykających posadzili na osły i przyprowadzili ich do Jerycha, Miasta Palm, w pobliże ich braci, sami zaś wrócili do Samarii.16W tym czasie król Achaz zwrócił się do królów Asyrii o pomoc.17Bo z kolei Edomici wkroczyli, uderzyli na Judę i uprowadzili jeńców.18Ponadto Filistyni ograbili miasta Szefeli, Negebu w Judzie i zdobyli Bet-Szemesz, Ajalon, Gederot, Socho wraz z jego osadami, Timnę wraz z jej osadami, Gimzo wraz z jego osadami – i tam zamieszkali.19JHWH upokorzył bowiem Judę ze względu na Achaza, króla Izraela,[7] gdyż doprowadził w Judzie do rozprzężenia i wielkiego sprzeniewierzenia się JHWH.20Tiglat-Pileser, król Asyrii, przybył wprawdzie do niego, ale udręczył go zamiast go wspomóc.[8]21Bo choć Achaz ogołocił dom JHWH, dom króla oraz książąt i dał to królowi Asyrii, nie zapewniło mu to wsparcia.[9]22A w czasie swej niedoli on, król Achaz, tym bardziej sprzeniewierzał się JHWH.23Składał ofiary rzeźne bogom Damaszku, którzy go pobili,[10] i mawiał, że to bogowie królów Aramu, że oni im pomagali: Będę im składał ofiary, a oni mi pomogą. Oni jednak przyczynili się do upadku jego samego i całego Izraela.24Achaz zebrał naczynia domu Bożego, pociął naczynia domu Bożego, zamknął drzwi domu JHWH, porobił sobie natomiast ołtarze na wszystkich rogach Jerozolimy.25Ponadto porobił wzniesienia we wszystkich miastach Judy, aby kadzić innym bogom – i drażnił w ten sposób JHWH, Boga swoich ojców.26Pozostałe zaś jego sprawy i całe jego postępowanie, pierwsze i ostatnie, oto zostało to [wszystko] spisane w zwoju Królów Judy i Izraela.27Gdy Achaz spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w mieście, w Jerozolimie[11] – bo nie sprowadzono go do grobowców królów Izraela – a władzę po nim objął Hiskiasz, jego syn.[12]