1Salomon, syn Dawida, umocnił się zatem w swoim panowaniu, a JHWH, jego Bóg, był z nim i wyniósł go wysoko.[1]2I powiedział Salomon do całego Izraela: do dowódców tysięcy i setek, do sędziów i do każdego księcia[2] całego Izraela, [do] naczelników [rodów] ojców,3i poszli – Salomon, a z nim całe zgromadzenie – na wzgórze, które jest w Gibeonie, gdyż tam był Boży namiot spotkania,[3] który sporządził Mojżesz, sługa JHWH, na pustyni.4Wprawdzie skrzynię Bożą Dawid przeniósł z Kiriat-Jearim na [miejsce], które kazał dla niej przygotować, bo Dawid rozpiął dla niej[4] namiot w Jerozolimie,5jednak miedziany ołtarz, który sporządził Besalel, syn Uriego, syna Chura, był tam przed przybytkiem JHWH i [tam] poszukiwał Go[5] Salomon oraz zgromadzenie.6Wstąpił tam więc Salomon przed miedziany ołtarz [stojący] przed JHWH, przed namiotem spotkania, i złożył na nim cielca ofiar całopalnych.[6]
Sen Salomona w Gibeonie
7Tej nocy ukazał się Salomonowi Bóg i powiedział do niego: Proś, co mam ci dać?8A Salomon odpowiedział Bogu: Ty okazałeś Dawidowi, mojemu ojcu, wielką łaskę i mnie uczyniłeś po nim królem.9Teraz, JHWH, Boże, niech potwierdzi się Twoje Słowo względem Dawida, mojego ojca, gdyż Ty uczyniłeś mnie królem nad ludem tak licznym, jak proch ziemi.10Daj mi teraz mądrość i wiedzę,[7] chciałbym przed tym ludem umieć wychodzić i wchodzić,[8] bo kto zdoła sądzić ten Twój tak wielki lud?[9]11Wtedy Bóg powiedział do Salomona: Ponieważ to było [bliskie] twojemu sercu, a nie prosiłeś o bogactwo, skarby[10] oraz chwałę ani o duszę tych, którzy cię nienawidzą, ani też nie prosiłeś o liczne dni, ale prosisz dla siebie o mądrość i wiedzę, abyś mógł sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem,12ta mądrość i wiedza będzie ci dana; dam ci także bogactwo i skarby, i chwałę, jakie nie przydarzyły się królom, którzy byli przed tobą, i po tobie już tak się nie zdarzy.13I przyszedł Salomon ze wzgórza, które jest w Gibeonie, sprzed namiotu spotkania, do Jerozolimy i panował nad Izraelem.
Bogactwo Salomona
14Salomon nagromadził rydwanów i wierzchowców,[11] tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy wierzchowców, rozmieścił je zaś w miastach rydwanów i przy [sobie, jako] królu, w Jerozolimie.15Naskładał też król w Jerozolimie tyle srebra i złota, co kamieni, a cedrów – co do ilości – naskładał tyle, co sykomor w Szefeli.[12]16Miejscem pochodzenia koni, które miał Salomon, był Egipt i Koe.[13] Kupcy króla nabywali [je] z Koe za [określoną] cenę.17Wyruszali[14] i sprowadzali z Egiptu rydwan za sześćset [sykli] srebra,[15] konia zaś za sto pięćdziesiąt,[16] i tak sprowadzali[17] do wszystkich królów chetyckich i królów Aramu – za ich pośrednictwem.[18]18Salomon postanowił też zbudować dom dla imienia JHWH i dom dla swojego panowania.