1Dlatego w dziewiątym roku panowania [Sedekiasza],[1] w dziesiątym miesiącu, w dziesiątym dniu tego miesiąca,[2] nadciągnął pod Jerozolimę Nebukadnesar, król Babilonu, on i całe jego wojsko, otoczył ją i zbudował przeciwko niej wał[3] dookoła.[4]2Miasto weszło w oblężenie aż do jedenastego roku[5] [panowania] króla Sedekiasza.[6]3W [czwartym miesiącu],[7] w dziewiątym dniu miesiąca, gdy wzmógł się głód w mieście i nie było już chleba dla ludu ziemi,4zrobiono wyłom [w murze] miasta i wszyscy wojownicy [uciekli] nocą drogą [wiodącą od] bramy[8] między dwoma murami obok królewskiego ogrodu – a Chaldejczycy otaczali miasto – i [król] udał się w kierunku Araba.[9]5Lecz wojsko chaldejskie puściło się [w pogoń] za królem i dogoniło go na stepach Jerycha, a całe [jego] wojsko rozpierzchło się od niego.6Schwytali więc króla, zaprowadzili go do króla Babilonu do Ribli[10] i [tam] wydali na niego wyrok.7Synów Sedekiasza ścięli na jego oczach, a oczy Sedekiasza oślepili, zakuli go w [brązowe] kajdany i sprowadzili do Babilonu.
Upadek Jerozolimy
8A w piątym miesiącu, w siódmym[11] dniu tego miesiąca – był to dziewiętnasty rok [panowania] króla Nebukadnesara, króla Babilonu – przybył Nebuzaradan,[12] dowódca straży przybocznej,[13] sługa króla Babilonu, do Jerozolimy.9I spalił dom JHWH, dom królewski i wszystkie domy w Jerozolimie – spalił w ogniu wszystkie duże domy,10a całe wojsko chaldejskie, które było przy dowódcy straży przybocznej, zburzyło cały mur dookoła Jerozolimy.11Resztę zaś ludu, która pozostała w mieście, i zbiegów, którzy przeszli do króla Babilonu, oraz resztę pospólstwa[14] Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, uprowadził.12Niektórych jednak z biedoty kraju dowódca straży przybocznej pozostawił jako winogrodników i gospodarzy.13Co do miedzianych kolumn, które były w domu JHWH, i [ruchomych] podstaw, i miedzianego morza, które były w domu JHWH, Chaldejczycy rozbili je i miedź z nich [pochodzącą] wywieźli do Babilonu.14Zabrali również garnki,[15] łopatki, szczypce, patelnie[16] oraz wszystkie przybory z miedzi, których używano przy służbie.15Dowódca straży przybocznej zabrał też kadzielnice i kropielnice – co ze złota, jako złoto, a co ze srebra, jako srebro.16Dwie kolumny, jedno morze,[17] [ruchome] podstawy, które Salomon kazał sporządzić dla domu JHWH – nie było [wręcz] wagi miedzi, z której były sporządzone wszystkie te sprzęty.17Osiemnaście łokci[18] wysokości mierzyła jedna kolumna, z miedzianą głowicą na niej – a wysokość głowicy wynosiła trzy łokcie[19] – i siatką, i jabłkami granatu, wszystkim z miedzi; tak samo było na siatce drugiej kolumny.[20]18Dowódca straży przybocznej zabrał także Serajasza,[21] głównego kapłana,[22] i Sefaniasza,[23] kapłana pomocniczego[24] oraz trzech stróżów progu.19Z miasta zabrał zaś jednego urzędnika,[25] który był ustanowiony nad wojownikami, oraz pięciu ludzi z najbliższego otoczenia[26] króla, których znaleziono w mieście, i pisarza, dowódcę zastępu, który dokonywał poboru do wojska [wśród] ludu ziemi, oraz sześćdziesięciu ludzi z ludu ziemi, których znaleziono w mieście.20Tych Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, zabrał i poprowadził do króla Babilonu do Ribli.21Król Babilonu zaś wybił ich i uśmiercił ich w Ribli, w ziemi Chamat. I tak Juda został uprowadzony ze swojej ziemi.[27]
Gedaliasz namiestnikiem Judy
22Nad ludem natomiast, który pozostał w ziemi judzkiej, któremu Nebukadnesar, król Babilonu, pozwolił zostać, ustanowił [on namiestnikiem] Gedaliasza,[28] syna Achikama,[29] syna Szafana.[30]23Gdy wszyscy dowódcy wojska, oni i [ich] ludzie, usłyszeli, że król Babilonu ustanowił Gedaliasza [namiestnikiem], przybyli do Gedaliasza do Mispy. Byli to Ismael,[31] syn Netaniasza,[32] i Jochanan,[33] syn Kareacha,[34] i Serajasz,[35] syn Tanchumeta,[36] Netofczyk, i Jaazaniasz,[37] syn Maakatczyka – oni i ich ludzie.24Wówczas Gedaliasz przysiągł im oraz ich ludziom, mówiąc: Nie obawiajcie się sług Chaldejczyków, osiądźcie w ziemi i służcie królowi Babilonu, a będzie wam dobrze.
Zamach na Gedaliasza
25Lecz w siódmym miesiącu przybył Ismael, syn Netaniasza, syn Eliszamy,[38] z rodu królewskiego, a z nim dziesięciu ludzi i pobili Gedaliasza, tak że zmarł,[39] oraz Judejczyków i Chaldejczyków, którzy byli z nim w Mispie.26Wówczas powstali, cały lud, od najmniejszego do największego, oraz dowódcy wojowników i przybyli do Egiptu, ponieważ bali się Chaldejczyków.
Ułaskawienie Jehojachina
27W trzydziestym siódmym roku[40] od uprowadzenia Jehojachina, króla Judy, w dwunastym miesiącu, w dwudziestym siódmym[41] dniu tego miesiąca,[42] podniósł Ewil-Merodak,[43] król Babilonu, w roku objęcia władzy, głowę[44] Jehojachina, króla Judy,[45] z domu uwięzienia.[46] (Mt 1,11)28Rozmawiał z nim przyjaźnie i postawił jego krzesło ponad krzesłem królów,[47] którzy byli u niego w Babilonie.29[Jehojachin] zmienił też swoje szaty więzienne i jadł chleb przed nim zawsze, przez wszystkie dni życia.30Jego utrzymanie było utrzymaniem stałym, danym mu przez króla[48] na każdy dzień po wszystkie dni jego życia.[49]